|
หัวข้อ: โลกของความมืด เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 18 เมษายน, 2558, 10:26:40 PM ดวงตาคือหน้าต่างของหัวใจ
ฟังเมื่อไหร่ก็คิดสะกิดฝัน ทำนึกถึงคนรักที่ห่างเหินกัน ที่รังสรรค์ทุกเมื่อมิเบื่อคอย โลกคือบ้านเป็นที่อยู่ของสัตว์ สารพัดทุกสิ่งมากมีบ่อย ล้วนแต่มีชีวิตประดิษฐ์ประดอย แต่ล่องลอยดับลงคงไม่นาน เพราะว่ากรรมกำหนดบทบาทให้ ที่รับใช้ตราบเท่าเขาประสาน หยิบยื่นส่งต่อพอดวงมาน นานไม่นานกาลรับนับเอาดู วรรณดี |