เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

ฝืนสะบัดตัดใจได้บางครั้ง
ลองหันหลังเดินกรายแสร้งหน่ายหนี
เพียงชั่วแป๊บแวบเดียวเสี้ยวนาที
ทุกข์ทวีไฟฟอนรุ่มร้อนทรวง

ยามเดินทางห่างไกลแนบไว้ชิด
เก็บปกปิดลงกล่องเป็นของหวง
กันสะเทือนเคลื่อนไหวดุจใยยวง
ค่อยหยิบล้วงทบทวนมวลความจำ

ยามนอนหลับพับตาปรากฎฝัน
ร้อยรำพันพบพานชื่นหวานฉ่ำ
เรื่อยเททุ่มนุ่มนวลสงวนทำ
กระทบตำช้ำตรมหยุดขมใคร

ยามรับจ้างสร้างงานนานเหน็ดเหนื่อย
ท่ามกลางเฉื่อยเมื่อยล้าหน้าเหงื่อไหล
ตากแดดฝนทนหนาวรวดร้าวใน
พักผ่อนได้ตอบต่อก็สร่างซา

ยามล้มลุกคุกคลานมารรี่ใส่
จมเจ็บไข้แทรกซ้อนอ่อนผวา
ขวัญกระเจิงเริงไพรไร้เยียวยา
ผูกภาษาอาวรณ์ก็ผ่อนเบา

ฝืนสะบัดตัดใจยากได้แล้ว
คงไม่แคล้วหัวโตขลาดโง่เขลา
ละเพียงวันกลั้นกรองท่องทำเนา
เพราะรักเจ้ามากล้ำรักคำกลอน

รพีกาญจน์

...ดอกไม้ธรรม นำใจ ในวันแต่ง
สัตย์ซื่อแสดง "หนึ่งเดียว" มิเหหัน
รักร้อยรัก สลัก"เรา" เนาวารวัน
รักแบ่งปัน ธารระรื่น ชื่นอาจิณ

...ดอกไม้บาน ผ่านไป ใกล้โรยร่วง
รักมิห่วง โหยไห้ ไม่ถวิล
ด้วยมุมั่น ธรรมนำ ห่างมลทิน
เป็นดั่งดิน อุดม สมค่าคน