|
หัวข้อ: เจอทางตัน เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 17 ตุลาคม, 2557, 01:57:41 PM เกือบหนึ่งปีให้ผ่านบ้านอารมณ์(กลอน) สื่อผสมหลากหลายทั้งชายหญิง ที่มาร่วมกันสร้างมาอ้างอิง หวังพึงพิงอรรถรสของบทกลอน สื่อภาษาสอนให้ใจซาบซึ้ง เป็นประหนึ่งน้ำตาลหวานสะท้อน ต่างหยิบยื่นร้อยเรียงเสียงอาวรณ์ ทุกขั้นตอนลงไปในวลี หากไม่มีจินตนาภาษาศิลป์ ทุกชีวินคงเหงาเศร้าเต็มที่ เพราะสัญญาณความรักมักไม่มี เช่นดนตรีขาดคนร้องมองไร้เงา ช่วงที่ผ่านมานับว่ายิ่งใหญ่ ต่างมีใจร่วมเสนอเจอค่ำเช้า หลายอารมณ์ของคำตำใจเรา ที่รุกเร้าถึงแก่นแน่นทรวงใน อาจจะเป็นเพราะชื่ออารมณ์กลอน ที่ย้อกย้อนเสมอเพ้อหวั่นไหว เมื่อได้อ่านทุกบทสดจากใจ ยิ่งทำให้รู้สึกนึกถึงคน โอ้ใครคนเขียนเนียนจริงหนา มีน้ำตาโศกศัลย์วันสับสับสน มีสนุกปลุกฟื้นตื่นวังวน ทั้งกลอนกลกลอนร่ายได้งดงาม วรรณดี หัวข้อ: Re: เจอทางตัน เริ่มหัวข้อโดย: พี่ดาวเอง ที่ 17 ตุลาคม, 2557, 04:23:55 PM อารมณ์กลอนตอนนี้ทีว่างว่าง
ประดิษฐ์กลางลานใจไทยสยาม หากหลงผ่านลานกลอนอักษรความ สื่อนิยามใดใดหลงใหลนาน หลงคารมชมเธอเฝ้าเพ้อฝัน หลงจำนรรจ์หญิงชายใจแอบหวาน นึกถึงเธอเฝ้าเพียรเขียนตำนาน ก็ลนลานอยากพบสบสายตา อารมณ์กลอนตอนนี้ที่พลุ่งพล่าน กระหายอ่านงานใจใคร่ศึกษา จะกี่วันเดือนปีที่ผ่านมา อักษราคือปราณนั้นเสียแล้ว :33: หัวข้อ: Re: เจอทางตัน เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 17 ตุลาคม, 2557, 10:01:19 PM :30: ยังเข้ามา ไม่นาน กานท์กลอนกร่อย เฝ้าเก็บเล็ก ผสมน้อย พลอยแจ่มแจ๋ว อ่านทุกบท รสหวาน หว่านเป็นแนว ยังไร้แวว กวี ที่ต้องการ ฝึกฝนเฝ้า ทุกวัน ใฝ่ฝันหา ไม่เข้าท่า ล่าลด หมดสนาน แต่ไม่ท้อ หรอกเจ้า เพียงเศร้ามาน อีกไม่นาน อาจเก่ง เร่งฝึกปรือ วิริน ๑๗/๑๐/๕๗ :30: |