เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

อารมณ์กลอน => ฉันท์ กาพย์ ร่าย => ข้อความที่เริ่มโดย: share ที่ 07 ตุลาคม, 2558, 08:11:08 AM



หัวข้อ: เมื่อไรหนา ธรรมอำไพ (กาพย์ฉบัง ๑๖)
เริ่มหัวข้อโดย: share ที่ 07 ตุลาคม, 2558, 08:11:08 AM
(รับ) วีรชน ผองเหล่าประชา.............โอ้ใครบ้างหนา...........ซึ้งค่าความดีของเธอ
     
....จิตวิญญาณ์ กล้าสละตน.............หาญสู้ทุรชน..............แม้ชีพชีวันบรรลัย
....เผด็จการ ดับฝันสดใส..............ดับ ประชาธิปไตย.........พิราบเจ็บ จากไปคณา
....มอมเมา สร้างเงามายา..............โกงกินท่วมฟ้า............เมื่อไรหนา (แสง)ธรรมอำไพ (รับ)

....เงียบเหงา เศร้าลึกฤทัย.............คนดี (ห่าง)หายไป........เพื่อนใจแห่งจิตวิญญาณ
....เคยร่วมฝัน (ร่วม)สรรค์สร้างงาน.......หวังโลกเบิกบาน.........สายธารเมตตาจรัสไสว
....หนุ่มสาว เธออยู่หนใด..................ตื่นฟื้นเร็วไว..............ปลุก ประชาธิปไตยยืนยง (รับ)

บางคำใส่วงเล็บ เพราะคำเกินตามหลัก กาพย์ฉบัง ๑๖
ที่เกิน เพราะ ใส่ทำนองขับร้องแบบเพลงสากล
เว้นวรรค ตามทำนองเพลง


หัวข้อ: Re: เมื่อไรหนา ธรรมอำไพ (กาพย์ฉบัง ๑๖)
เริ่มหัวข้อโดย: share ที่ 17 ตุลาคม, 2558, 08:12:22 PM
กาพย์ฉบัง ๑๖

(รับ) รวมพลัง ผองเหล่า ประชา........ร่วมจิต วิญญาณ์
 สืบสาน ประชา- ธิปไตย (ซ้ำ)

ผู้คน (ยัง)ลำบาก ยากเข็ญ................ทุกข์แท้ ลำเค็ญ
 ไม่เห็น ที่ซึ่ง พึ่งพา

 ทุรชน กดขี่ บีฑา.........................แปลงแฝง เร้นมา
 สูบเลือด วิญญาณ์ สูญสิ้น

"ผู้ปกครอง" หนวกบอด ยลยิน..........บ้างร่วม โกงกิน
 ผลาญเผา แผ่นดิน แห้งเหือด

 บ้านเมือง สร้างด้วย เนื้อเลือด...........ประชา ดาลเดือด
 ล้างเชือด อธรรม พังภินท์

 สืบสาน ตำนาน แผ่นดิน..................ผู้คน ใฝ่ถวิล
“รักสามัคคี” ร่วมใจ

 เทิดทูน กษัตริย์ ทรงชัย..................ธรรมะ สว่างไสว
 ประชา-ธิปไตย ยืนยง