เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: ดารกะ ที่ 21 มีนาคม, 2557, 05:00:02 PM



หัวข้อ: นกไพรในป่าปูน
เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 21 มีนาคม, 2557, 05:00:02 PM
(http://fc00.deviantart.com/fs12/f/2006/333/d/c/Bird_by_Sitis.jpg)

บินมาปีกล้าอ่อน   ไร้รังคอนที่นอนนั่น
แดดจัดฝนซัดพลัน   หนาวกายสั่นฉันหลงมา

ที่พึ่งแทนพุ่มพฤกษ์   มีซอกลึกตึกใช่ป่า
ซุกกายหมายหลับตา ผ่อนกายายามล้าแรง

เย็นลมระดมพัด   ดึกสงัดใจกวัดแกว่ง
หวั่นไหวใจระแวง   กว่าฟ้าแจ้งหวังแปลงไป

วนเวียนเปลี่ยนชีวิต   ฟ้าลิขิตผิดไฉน
นกป่าละพงไพร   พลัดมาไกลในเมืองกรุง

บินหลา

 :19:


หัวข้อ: Re: นกไพรในป่าปูน
เริ่มหัวข้อโดย: สุวัฒน์ ไวจรรยา ที่ 21 มีนาคม, 2557, 09:00:05 PM
                                                ชีวิตอลวน               เริ่มสับสนจนเหยิงยุ่ง
                                           ผู้คนล้นนังนุง               ทั้งจิตใจไร้เมตตา

                                                ยามร้อนก็ร้อนร้าย   เหนื่อยทั้งกายใจก็ล้า
                                           คืนค่ำยามนิทรา            นอนก็กลับหลับไม่ลง

                                                เสียงอึกทึกก้อง       สัตว์เมืองร้องสนั่นส่ง
                                           ผิดแผกกับไพรพง       ที่ใจพบ สงบ เย็น

                                                หลงป่าว่าแสนยุ่ง    มาหลงกรุงยิ่งยากเข็ญ
                                           ขอจำความลำเค็ญ       กลับป่าได้..ไม่มาแล้ว

                                                                  สุวัฒน์  ไวจรรยา
                                                                ๒๑ / ๐๓ / ๒๕๕๗
                                                                    ><><><><><


หัวข้อ: Re: นกไพรในป่าปูน
เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 07 เมษายน, 2557, 01:07:13 PM
 :24:

   บินหลาเหว่ว้าหงอย          น้ำตาปรอยพลอยใจแป้ว
ตึกสอดตลอดแนว              ต่างพงไพรไกลรังคอน

อกเอ๋ยอกบินหลา               ปีกเหนื่อยล้าแข้งขาอ่อน
หวาดหวั่นทางสัญจร           ทรวงร้าวรอนขอพรพรหม

   พบเจตฯคนเมตตา               รับปักษาพาอุ้มสม
ภาวนาฟ้าดินลม                ให้ได้ยลคนชรา

   จิตก่องผ่องสดใส            วาจาใจไม่มุสา
อธิษฐานขานวาจา              เพี้ยง..!.สักคราฝันเป็นจริง

บินหลา

 :14:


หัวข้อ: Re: นกไพรในป่าปูน
เริ่มหัวข้อโดย: ศิลาสีรุ้ง ที่ 08 เมษายน, 2557, 12:37:28 AM
(http://www.matichon.co.th/online/2013/11/13836400941383645815l.jpg)
กรุงเทพฯวันนี้......matichon.co.th


                                                                      ด้วยหัวใจทระนง

                                              ๐ ตระหง่านปานเสียดฟ้า       ทั่วแหล่งหล้าพาใหญ่ยิ่ง
                                           ตึกรามขามเกรงกริ่ง                 อีกร้านรวงมากเหลือใจ

                                              ๐ ก่อนมีแหล่งน้ำมาก            พืชหลายหลากครึ้มร่มไม้
                                           กาลผันก่นถางไป                     ถมคูคลองสร้างอาคาร

                                              ๐ ผู้คนหางานทำ                  ล้วนคราค่ำคั่งถิ่นฐาน
                                           แย่งกินแย่งการงาน                  แย่งที่อยุู่ดูวุ่นวาย

                                              ๐ แข็งแรงยืนสู้ต่อ                ผู้ใดท้อก็ห่างหาย
                                          "บินหลา"อย่าเหนื่อยหน่าย       อย่าระย่อต่อชีวิต

                                              ๐ ดูนั่นผู้ด้อยกว่า                 สู้ชะตาท้าลิขิต
                                          เขายิ้มทุกข์คือมิตร                  ด้วยหัวใจทระนง

                                              ๐ น้องเอยพักสักหน่อย        แล้วค่อยค่อยเสริมประสงค์
                                          แรงล้าพาพะวง                       กำลังใจนะน้องยา


                                             ขอบคุณครับ

                                              ศิลาสีรุ้ง
                                              ๘ เมษายน ๒๕๕๗



     (http://upic.me/i/qz/honda-city12.jpg) (http://upic.me/show/50479506)
     นกเปล้าคอสีม่วง.....mipets.com




ขอบคุณภาพจาก  Internet ครับ



หัวข้อ: Re: นกไพรในป่าปูน
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 08 เมษายน, 2557, 09:05:41 AM
(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/s640x640/1781871_633894870014343_2163187311276442082_n.jpg)
*ขอบคุณภาพจากบล็อกโอเคเนชั่นระบุในภาพค่ะ*

 นกไพรในป่าปูน

หยาดฝนร่วงหล่นเม็ด   ต้องระเห็ดเตร็ดเตร่หา
ที่หลบพบชายคา     คนบ้านป่าหน้าป้อมยาม

เสียงบ่นปนหัวร่อ     คล้ายกันหนอเมื่อพ่อถาม
บินหลาหลงฟ้าคราม       หรือเจ้าตามหาผู้ใด

หรือเจ้ามาเนาถิ่น  ..  อยู่หากินถิ่นเมืองใหญ่
เหมือนพ่อจากบ้านไพร  เพราะนาไร่พ่อไม่มี

ฝนแล้งคนแข่งช้ำ          ต้องจำนำจำนองที่
กินใช้ไม่ถึงปี            ต้องเป็นหนี้หมดที่ดิน

พ่อจ๋า..ลูกมานี่       หนูไม่มีดอกหนี้สิน
หนูไร้ที่อยู่กิน   ต้องพลัดถิ่นโบยบินเกิน

ป่าไพรในบัดนี้         นายทุนมีรีสอร์ทเหิน
ดอยสูงมองรุ้งเพลิน  เขาดำเนินแผ้วถางกัน

ไม่มีที่อาศัย          ร่มไม้ใหญ่หลบภัยนั่น
สัตว์ป่าตามล่ามัน    ไม่เหลือวันเคยร่มเย็น

เขยิบหาเข้ามาใกล้ พ่อยามให้อาศัยเห็น
ชายคาป้อมยามเป็น  ร่มไม้เพ็ญพักเย็นนอน.

พิณจันทร์
๘ เมษายน ๒๕๕๗
gl0iyBcTCyc
(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/p480x480/10015021_633895020014328_287115146065830203_n.jpg)