เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

(https://lh4.googleusercontent.com/-fVHCtycSJwg/UiL2BxOBSFI/AAAAAAAAFv4/jo1b0CxyvVQ/w480-h500-k/%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%9E%E0%B8%9C%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%AB%E0%B8%8D%E0%B8%B4%E0%B8%87%E0%B8%AB%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B9%81%E0%B8%99%E0%B8%A7%E0%B9%80%E0%B8%A8%E0%B8%A3%E0%B9%89%E0%B8%B2+23+%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%81%E0%B8%AD%E0%B8%94%E0%B9%80%E0%B8%82%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B9%89%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B2+FB+SeaSky.jpg)

ผู้หญิงมีเบอร์

 :letter:

แป้งสีนวลอวลอบกลบรอยช้ำ
ชุดสีดำบางเบาแนบเคล้าร่าง
บรัชออนแต้มแก้มปลั่งยังผิวนาง
พรมน้ำหอมกลิ่นบางอย่างเลื่อนลอย

ลิปสีสดจรดพริ้มริมฝีปาก
ความลำบากลากไว้ไม่อาจถอย
คราบแผลบาปอาบร่างมิร้างรอย
คือสิ่งคอยย้ำเตือนเชือดเฉือนมาน

สางผมยาวละไมดุจไหมอ่อน
ภาพสะท้อนเบื้องหน้าตาประสาน
เธอมาจากที่ไหนไยดักดาน
สิ่งที่ทำคืองานหรืออันใด

ดอกไม้หอมยอมขายคล้ายสินค้า
เป็นดาราข้ามคืนขื่นเพียงไหน
หลากผู้คนล้นเห็นความเป็นไป
ต่างเห็นใจนางบาปอาบราคิน

ยื่นมาเถิดเห็นใจให้ผู้ทน
แต่ไร้คนเคียงใจให้ถวิล
ยังไม่ถึงค่าเพชรแค่เศษดิน
รอยมลทินมิลบหรือจบมัน

ปาดน้ำตาหายใจลงให้ลึก
เก็บผลึกสังเวชสุดเขตฝัน
อนาคตที่เห็นเป็นทางตัน
ไร้ตะวันชีวิตชี้ทิศเดิน

 
 :letter:

 < ผู้หญิง >