เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนอวยพร => ข้อความที่เริ่มโดย: เจิดจำรัสรัตนกานท์ ที่ 22 สิงหาคม, 2560, 06:59:34 PM



หัวข้อ: 84 พรรษาแม่ฟ้าของแผ่นดิน (ผมแต่งไว้ปีที่แล้วเพิ่งเอาลง)
เริ่มหัวข้อโดย: เจิดจำรัสรัตนกานท์ ที่ 22 สิงหาคม, 2560, 06:59:34 PM
เทิดพระเกียรติเอกนารีศรีสยาม
เทิดพระนาม “สิริกิติ์”สถิตสมัย
ธ ทรงเป็นพระแม่เจ้าของชาวไทย
ราชกิจปัดทุกข์ภัยให้ผองชน

ทรงสืบศิลป์วัฒนธรรมประจำชาติ
ทรงสืบศาสตร์น้อมนำอำนวยผล
เอื้อนพระโอษฐ์ปลอบใจไทยทุกคน
ดั่งหยาดฝนชโลมจิตทุกทิศไทย

“โขนละคร”คงนามงามบทบาท
เกริกประกาศอนุรักษ์ประจักษ์สมัย
“ศิลปาชีพ”เลิศล้ำเด่นอำไพ
รักษาไว้ภูมิปัญญาแห่งธานินทร์

“การทอผ้า”เป็นแบบอย่างสร้างรายได้
สร้างสรรค์ให้คงอยู่คู่ท้องถิ่น
“ป่ารักน้ำ” ฉ่ำชื่นฟื้นชีวิน
เภทภัยสิ้นพ่ายบุญญาบารมี

การทหารทุกรอยบาทประพาสถึง
ราษฎร์ซาบซึ้งพระเมตตาเบิกราศี
ทหารไทยใจแกร่งกล้าป้องธานี
ชีพพร้อมพลีสนองรองบาทองค์

พระราชทานทุนทรัพย์เกินนับค่า
ช่วยเยียวยาเหล่าทหารมั่นประสงค์
ทุกเหล่าทัพซึ้งพระคุณหนุนธำรง
แม้ปลดปลงขอภักดีมอบชีวา

คือร่มขวัญกองทัพไทยให้กล้าแกร่ง
คือทิพย์แสงความดีที่สูงค่า
คือพระแม่ของแผ่นดินปิ่นพารา
คือศรัทธาคือแบบอย่างสร้างชีวิน

ทุกรอยบาทเบิกบุญการุณย์แล้ว
เทิดมิ่งแก้วยอดปราชญ์แห่งศาสตร์ศิลป์
แปดสิบสี่พรรษา...ฟ้าของดิน
ทั่วทุกถิ่นขอพระองค์ทรงพระเจริญ

เจิดจำรัสรัตนกานท์
(ด.ช.พงศ์พล บุตรสีมาตย์)