เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: ประทีป วัฒนสิทธิ์ ที่ 23 ตุลาคม, 2556, 01:55:28 PM



หัวข้อ: เชิงตะกอน
เริ่มหัวข้อโดย: ประทีป วัฒนสิทธิ์ ที่ 23 ตุลาคม, 2556, 01:55:28 PM
 
ตายแบบเก่า

 
  ศพไว้นานลำบากยากสุดฝืน         
แค่สามคืนฝืนได้หรือไม่สี่
หากไว้นานเน่าเหม็นเป็นทวี         
ด้วยเหตุนี้ฝังเผารีบเอาไป

    มีสามอย่างกันศพเน่าแลดับกลิ่น         
หนึ่งเกลือกินนี้หนอพอใช้ได้
อีกฝรั่งดับกลิ่นดีนี้เอาใบ         
มันยางใสใส่ท้องศพก็ครบครัน

    สมัยก่อนญาติมิตรอยู่ชิดใกล้         
จะส่วนใหญ่อยู่ในหมู่บ้านนั้น
เรื่องคอยญาติน้องพี่มิสำคัญ         
สองสามวันเผาได้ไร้กังวล

    ปัจจุบันลูกหลานบ้านมิใกล้         
ศพต้องไว้รอน้องพี่นี้เหตุผล
น่าสงสารศพใดใครยากจน         
มันมิพ้นเป็นหนี้พิรี้พิไร

    ด้วยข้าวของมันแพงดังแกล้งซ้ำ      
ต้องค่าน้ำค่าเต็นท์เป็นยกใหญ่
ค่าคนครัวอื่นอื่นดื่นถมไป         
สมัยใหม่ผิดกันเมื่อวันวาน

    เข้าเรื่องเผาเขาหามตามวิถี         
มันมิมีรถถนนให้คนผ่าน
ผลัดช่วยหามตามประสาหน้าชื่นบาน      
ถือเป็นการแทนคุณบุญผู้ตาย

    นาของศพอยู่ไหนหามไปหา         
หามศพพาให้ถึงซึ่งจุดหมาย
เพื่อเจ้าของพบนามาเยี่ยมกราย         
ก่อนสลายร่างไหม้ได้เห็นกัน

    เชิงตะกอนก่อนเก่าเขาเผาศพ         
ไฟฟืนอบขอนไม้เผากายนั่น
เห็นศพไหม้ปลงใจไม่จาบัลย์         
นึกคิดวันทำดีก่อนที่ตาย

ประทีป  วัฒนสิทธิ์
23 ตุลาคม 2556