เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: พรานไพร ที่ 15 พฤศจิกายน, 2559, 05:51:58 PM



หัวข้อ: ของฝากจากดวงจันทร์
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 15 พฤศจิกายน, 2559, 05:51:58 PM
(http://www.uppic.org/image-C38E_582AE8F2.jpg)
(ขอบคุณเจ้าของภาพประกอบ)

"โย จ ปุพฺเพ ปมชฺชิตฺวา       ปจฺฉา โส นปฺปมชฺชติ
โสมํ โลกํ ปภาเสติ             อพฺภา มุตโตว จนฺทิมา"..พุทธพจน์


"ของฝากจากดวงจันทร์"

มองเดือนเพ็ญเด่นดวงบนห้วงหาว
มีหมู่ดาวล้อมรอบขอบบุหลัน
สุกสกาวพราวพริ้งดังมิ่งจันทร์
ต่างจากขวัญกมลของคนแล

ที่มืดมิดปิดตายคล้ายเดือนดับ
มิอาจรับแสงส่องต้องกระแส
ทั้งกลางคืนกลางวันมิผันแปร
อนาถแท้ใจเอยช่างเคยตัว

อยู่กับความมืดมนสับสนจิต
มิเคยคิดยกตนพ้นสลัว
ยอมเป็นทาสขลาดเขลาความเมามัว
หมู่มารชั่วเห็นช่องจึงครองใจ

ดูตัวอย่างจันทราที่จ้าแจ่ม
ยามข้างแรมยังหมองมิผ่องใส
แม้นข้างขึ้นคืนเพ็ญแลเห็นไกล
ถูกเมฆใหญ่ปิดบังยังมืดมน

อันผู้ใดไร้ธรรมอำมหิต
ชอบทำผิดคิดชั่วมิกลัวผล
แต่ภายหลังกลับใจไม่ร้อนรน
ย่อมจะพ้นมืดหมาง..สู่ทางดี

ดั่งเดือนพ้นเมฆามากระจ่าง
ย่อมสว่างสดใสในดิถี
อุปมาเห็นชัดรัชนี
เปรียบชีวี..มืดมาสว่างไป ฯะ

..พรานไพร..


หัวข้อ: Re: ของฝากจากดวงจันทร์
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 15 พฤศจิกายน, 2559, 07:37:43 PM
 :21:

สิบสามค่ำคืนนี้ที่ฟากฟ้า
ดวงจันทราเรืองรองเริ่มส่องใส
หลายคนเขาเฝ้ารอจดจ่อใจ
ฟ้าอำไพผ่องโพยมใต้โคมเดือน

หมายตั้งจิตอธิษฐานกันหวานล้ำ
ควงคู่ฉ่ำชื่นใจสุขใดเหมือน
เกี่ยวก้อยข้างต่างเฝ้าคอยเย้าเยือน
เขามีเพื่อนพักพิงทั้งหญิงชาย

เกิดมาบนโลกนี้ชีวิตหนึ่ง
เฝ้ารำพึงพ้อไปไร้ความหมาย
อยากถามจันทร์โปรดทีอธิบาย
ทำไมเราเหงาดาย...คล้ายโลกลืม
................................
พรานไพร จ๋า หิ่งห้อยมึนไปหมดแล้ว
ปะติดปะต่อไม่ค่อยถูกว้อย...555
ปวดกบาลฉิบเป๋ง..ไปแระ :18:
 :20:


หัวข้อ: Re: ของฝากจากดวงจันทร์
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 15 พฤศจิกายน, 2559, 08:07:02 PM

จันทร์ฝากบอกตอกย้ำมานำเอ่ย
ผู้มิเคยรักหวานปานดูดดื่ม
รักเพียงครู่ก็หายคล้ายรักยืม
มิอาจปลื้มนานนานพอซ่านทรวง

เพราะเหตุกรรมทำไว้ในปางก่อน
กลับมาย้อนส่งผลจนใหญ่หลวง
เคยผิดสัตย์กลับกลอกหลอกคู่ควง
ตามมาทวงชาตินี้..คล้ายหนี้เวร

อีกนัยหนึ่งพึงเห็นเป็นวิบาก
ผลมาจากปัจจุบันอันโดดเด่น
บวกกับแรงกรรมเก่าก็เข้าเกณฑ์
มิเบี่ยงเบนเป็นอื่น..ฝืนชะตา

หลายมูลเหตุมีอีกเป็นปลีกย่อย
เช่นสวยน้อยเกินไปจึงไร้ค่า
เป็นหนุ่มก็หล่อน้อยด้อยโสภา
เลยต้องมานั่งเหงาถูกเขาเมิน ฯะ

..พรานไพร..

ปวดก็ทานยาซี มียาดีมิใช่เหรอ

 :21:


หัวข้อ: Re: ของฝากจากดวงจันทร์
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 15 พฤศจิกายน, 2559, 09:17:48 PM

 :14:

ฝากบอกจันทร์นั้นทีที่เอ่ยพจน์
ยอมรับหมดทุกข้อขอสรรเสริญ
ท่านวิเคราะห์เจาะแก่นแม่นเหลือเกิน
อย่างกล่าวเกริ่นกรรมเก่าเข้าใจดี

เรื่องสุดท้ายชายหญิงสิ่งสงสัย
คนพิการนั้นไซร้ไยสุขี
ครองคู่หมายหลายหลากเห็นมากมี
ถามอีกทีทำไมจันทร์นั้นเดียวดาย

ละอองดิน

 :24:


หัวข้อ: Re: ของฝากจากดวงจันทร์
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 15 พฤศจิกายน, 2559, 09:28:41 PM
:24:

พิการเพียงกายาใช่ลารัก
จึงประจักษ์รักรู้คู่ครองหมาย
มากมีเหตุสุขสมบ่มใจกาย
เลยจำว่ายเวียนตาม..กามคุณ

คือรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ
มิอาจจะกำราบตราบโลกหมุน
ใครสามารถตัดเยื่อมิเหลือจุณ
ย่อมเป็นบุญยิ่งใหญ่ไกลวังวน

คำว่า"สัตว์"แปลว่า"ข้อง"ตรองพินิจ
คือยังติดร้อยรัดกำหนัดผล
อยู่ในโลกย์บางหนาสามัญชน
ตราบหลุดพ้นด้วยละสมุทัย

สุขหรือทุกข์จิตรับสดับผล
มิเกี่ยวกายวิกลแต่หนไหน
กลัวโดนแข่งรัศมีที่อำไพ
จันทร์ส่องใสจึงเมินคู่..อยู่เดียวดาย ฯะ

..พรานไพร..

 :letter: