|
หัวข้อ: ......เพ้อ..... เริ่มหัวข้อโดย: เรวัต ฉ่อยตระกูล* ที่ 10 ตุลาคม, 2556, 03:14:23 PM ......เพ้อ..... ๐ ๐ คิดถึงน้องนงนุชสุดจะหัก พี่นี้รักทรามสงวนนวลหนักหนา ใจพี่อยากสนิทชิดกานดา ตันอุราเอ่ยคำพร่ำรำพัน ๐ วันเวลาผ่านไปใจยิ่งเศร้า เพราะว่าเราห่างไกลเกินใฝ่ฝัน เหมือนดั่งกรรมจำพรากต้องจากกัน ทุกคืนวันอาวรณ์ถอนฤทัย ๐ ใจเฝ้าเพ้อละเมอหาใบหน้านุช มันแสนสุดทอดถอดเฝ้าอ่อนไหว มัวแต่คิดเหงาตรมข่มทรวงใน ฝืนทนไปหวังบุญจะหนุนนำ ๐ กรรมอันใดเคยสร้างช่างมันเถิด ได้มาเกิดชาติใหม่ใกล้งามขำ อยู่คู่เรียงเคียงกายหายระกำ รักสุขล้ำตราบฟ้าดินมลาย สำนวนกลอนนี้แต่งเมื่อประมาณปี 2509 ได้นำมาแก้ไขใหม่ในวันที่ 15 เม.ย. 56 เรวัต ฉ่อยตระกูล 15 เม.ย. 56 :jub jub: |