หัวข้อ: ...บทกวี ของสายลม และความรัก...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 27 มิถุนายน, 2562, 01:21:33 PM
...บทกวี ของสายลม และความรัก...
บทกวี ของสายลม และความรัก
แฝงเกี่ยวถ้อย ร้อยวรรค เชื่อมชักขวัญ
ทุกหวีดหวิว ปลิวลม ห่มหากัน
เพราะอาจเหลือ...เพียงเท่านั้น แนบฝันเรา
เสียงอักษร ออดเอื้อน เยื้อนลมโบก
บ่อยวิโยค บาดซึ้ง รำพึงเศร้า
ปานประหนึ่ง โลกนี้ ฉาบสีเทา-
ปิดภาพเงา ลุ่มหลง ความทรงจำ
ลมยักย้าย ถ่ายเท หวนเหเปลี่ยน
ผลัดหมุนเวียน หว่างพจน์ เช้าจรดค่ำ
เดี๋ยวห่วงรัก...เดี๋ยวหักหาญ รานระกำ
เดี๋ยวเพ้อพร่ำ...เดี๋ยวกำหนด บทธัมมา
เฉกกวี ของสายลม ครู่ชมชิด
คล้ายคลึงติด บ่วงเล่ห์ สิเน่หา
ยามลมเอื่อย เฉื่อยฉิว ลิ่วลอยพา
ย้อมมายา เย้าจินต์ แทบสิ้นใจ
เผยอัดอั้น ลั่นดาล มานรู้สึก
ที่ส่วนลึก หนึ่งทรวง จักล้วงได้
ผ่านกวี บทน้อย พร้อยอำไพ
สู่บันได สรวงศิลป์ กวินแดน...
สายลม, ความรัก, แก้ว-....กานท์กวี
สานผูกคล้อยวาที..............เกี่ยวคล้อง
เสียงกลอนดั่งดนตรี...........คีตะ ศิลป์เฮย
เพียงสบตานุชน้อง.............พี่คร้ามใจหวน
ฤาควรเมื่อรักแล้ว...............ลืมเลือน
แม้นหลากล้อมดาวเดือน.....หลบลี้
ความรักหนึ่งยั้งเตือน..........ตรึงติด
ขอฝากกลอนบทนี้..............ต่างหน้าแทนถวิล
cto2AUkL4FA
Soul Searcher
Inspired to write 26/6/2019
|
|