เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 11 มกราคม, 2558, 04:47:59 PM



หัวข้อ: ๐ ทุรชน ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 11 มกราคม, 2558, 04:47:59 PM

ทั้งอารมณ์เรือนร่างถูกวางชั่ว
ดูกเนื้อตัวหนังดำล่ำสูงใหญ่
คิ้วดกหนาตาแดงดั่งแสงไฟ
เขี้ยวขาวใสงอกมุมปากลุ่มบน

มือเกาะกำกระบองสองเท้าแบะ
เดินเตาะแตะแสร้งเฉยมิเคยบ่น
ถูกพวกเขาเอาเปรียบเทียบกับคน
กล่าวว่าตนอสุราแสนสามานย์

ทั้งใบหน้าท่าทางวางหล่อเหลา
ทำพิเนานบนอบตอบขับขาน
แลตาหลิ่วคิ้วโก่งดังโด่งบาน
ส่งยิ้มหวานฟันเรี่ยมผู้เยี่ยมเยียน

ปากร้องกรี๊ดวิ้ดว้ายย้ายเขย่า
กระทืบเท้าเข้าเพลงเชลงเขียน
ลอยเลิศหรูฟูฟ่องท่องแสงเทียน
ถือยอดเซียนเหยียบเมฆเฉกเทวา

โลกสร้างสรรค์ครรลองสองสถาน
ทิพย์พิมานรื่นรมย์สมสง่า
สุขสมบูรณ์พูนพร้อมน้อมนานา
ชนบูชาเทียบเทียมค้อมเคียมคัล

ใส่อารมณ์ซมร่างสร้างแต่ชั่ว
ออกเที่ยวทัวร์ทุบแทงมิแหยงยั่น
ผลอย่างไรให้เห็นเป็นตามกัน
ขึ้นสวรรค์ลงนรกหมกใต้ดิน

รพีกาญจน์