|
หัวข้อ: ~ โอม..เพี้ยง! ~ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 04 ธันวาคม, 2556, 06:59:03 AM (https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/537787_571748749562289_741136957_n.jpg) ~ โอม..เพี้ยง! ~ แค่รู้สึกหนาวจังก็ยังหนาว เพียงส่งข่าว คิดถึง จะถึงไหม ค่ำคืนหวานวานวนถึงคนไกล ย้อนถึงไหนใจเอ๋ยคนเคยเคียง คิดถึงไหมไอหนาวรุกร้าวเนื้อ สายลมเจือเหลือเจ็บเกินเก็บเสียง ครางเบาเบา เร้ารุกปลุกสำเนียง ออดอ้อนเพียงเคียงรุกแท้ปลุกเธอ ขยับมาใกล้ใกล้ขอไออุ่น หอมละมุนปอยผมพร่างพรมเผลอ ปลิวสยายปลายผมประพรมเจอ แสร้งละเมอใครหนอเออออครวญ ขยับมาอีกนิดจนชิดขอบ แต่ก็ชอบขอบใจคนใกล้หวน เพียงเสแสร้งแกล้งเฉยเอ่ยรัญจวน หากเนื้อนวล..มิกลับพี่หลับนะ แต่คนแกล้งแสร้งหลับแต่หลับลึก ไม่รู้สึกอ้อมแขนแทนพบปะ หากแม้นหลับมีหรือถือลดละ ห่มผ้าซะ..คนดีของพี่ชาย แค่รู้สึกหนาวจังก็ยังคิด เพียงห้วงจิตรักนี้ไร้ที่หมาย ค่ำคืนหนาวร้าวลึกรู้สึกกาย คิดยังอาย..หมายมั่น ขอฝันจริง...เพี้ยง! พิณจันทร์ ๓ ธันวาคม ๒๕๕๖ """ รู้สึกได้รับความรัก """ (http://imageshack.us/a/img15/1408/gbjn.png) |