เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: hort39 ที่ 09 ธันวาคม, 2557, 11:04:46 PM



หัวข้อ: ช่วยตอบที
เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 09 ธันวาคม, 2557, 11:04:46 PM
น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือเชื่อกันหน่อย
ถ้าเขาถ่อยเราคอยหลบไม่คบหา
ถัาเขาโกง เราแค่ไม่แลตา
เขาแบ่งมาเราไม่รับกลับมีภัย

รับไม่รับอย่างไรก็ไม่พ้น
เขาฉ้อฉลให้เห็นเป็นนิสัย
เราไม่โกงต้องกระเด็นกระดอนไป
จะอยู่ได้ต้องยักคิ้วหลิ่วตาตาม

ใครขวางเรือตายก่อนตอนน้ำเชี่ยว
ใครข้องเกี่ยวก็ไม่พ้นคนเหยียดหยาม
จะอยู่รอดอย่างไรให้งดงาม
คือคำถามคาใจใครตอบที?


หัวข้อ: Re: ช่วยตอบที
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 10 ธันวาคม, 2557, 08:21:24 AM


คำถามนี้มีเลสนัย...ตอบไม่ได้...
ออกทางไหนไม่ถูกต้องทั้งสองที่
เมื่อเข้าสู่หมู่ชนคนไม่ดี
เอาตัวขวางทำต่างสีมีแต่ตาย

กินตามน้ำตามใจไม่ข้องขัด
อาจจะได้สมบัติมามากหลาย
แต่อยู่บนกองไฟเผาใจกาย
เมื่อความชั่วถูกขยายโดนยึดคืน

อยู่อย่างไรให้พ้นพวกคนชั่ว
รักษาตัวอยู่ในธรรมอันฉ่ำชื่น
คิดให้ดีชีวีเรามิยาวยืน
จะแข็งขืนกอบโกยทำไมกัน

หากเห็นพวกโกงกินหมิ่น...ดังว่า
แม้หลิ่วตามิแลแต่หมายมั่น
ต้องหาทางที่ถนัดจัดการมัน
...ตอบไม่ได้..เอ๊ะไยฉัน..ตอบไปแล้ว..

ธนุ  เสนสิงห์

 :28:


หัวข้อ: Re: ช่วยตอบที
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 10 ธันวาคม, 2557, 09:15:47 AM
:12: :12:
จะกี่คน กันเล่า เขาทำได้
พวกมักใหญ่ ใฝ่สูง เหมือนยูงแว่ว
จะบอกเตือน เบือนบิด ก็ผิดแนว
จนใจแล้ว ละท่าน วานตอบที

ถ้าเขาถ่อย คอยหลบ ยังพบเห็น
หลายประเด็น เลยหนอ พอหลีกหนี
ก็ไม่พ้น ล้นหลาก มากมายมี
จนฤดี ไขว่เขว เซซังไป

เจอเขาโกง จะจะ อ้าปากค้าง
เราก็แอบ มองบ้าง ต่างเฉไฉ
ขืนปากโป้ง ชีวา อาจลาไกล
ดับอนาถ เร็วไว ได้แต่มอง

จึงนิ่งเงียบ เท่านั้น นะท่านเอ๋ย
ขืนไปเอ่ย ความจริง ยิ่งสยอง
อ้ำอึ้งอม พะนำ ไม่ช่ำชอง
แต่กลัวปืน ถูกส่อง ต้องเท่งทึง
วิริน
๑๐/๑๒/๕๗
 :12: :12:


หัวข้อ: Re: ช่วยตอบที
เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 10 ธันวาคม, 2557, 11:59:15 AM
จะกี่คนสนใจทำไมเล่า
ดูอย่างเขาเราเองเก่งเป็นหนึ่ง
แต่ไม่ชอบความชั่วกลัวตลึง
มิได้พึ่งจากใครใจคิดดี

ด้วยสังคมยุคใหม่วิไลเลิศ
จึงก่อเกิดแบ่งแย่งแข่งศักดิ์ศรี
ผลประโยชน์โทษทัณฑ์นั้นมากมี
บ้านเมืองนี้มีไฟใกล้ลุกลาม

วรรณดี