เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

อารมณ์กลอน => กลบท => ข้อความที่เริ่มโดย: Black Sword ที่ 23 ธันวาคม, 2556, 10:01:19 AM



หัวข้อ: กลบท ภุมรินเชยทราบเกสร…-๐ ประกายรักโลมใจ ๐-...
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 23 ธันวาคม, 2556, 10:01:19 AM
  (http://upic.me/i/3x/1381836_529792787105490_84367322_n.jpg) (http://upic.me/show/48770171)

                                             - กลบท ภุมรินเชยทราบเกสร -
                                                 -๐ ประกายรักโลมใจ ๐-

                                           ๑. เหมือนน้ำค้าง พร่างพรายในสายหมอก   
                                           เหมือนน้ำคำริ้วรอกเป็นหมอกสาย
                                           ความคิดถึงตรึงอยู่มิรู้วาย         
                                           ความคิดคล้ายลอยล่อง เลียบท้องธาร

                                           ๒. กระแสชล วนไหลห้วงใจนี้      
                                           กระแสที่ฉ่ำซึ้งราวผึ้งหวาน
                                           คือสัญญาเกี่ยวคล้องประคองมาน   
                                           คือสัญญาณว่ารัก แน่นหนักทรวง   

                                           ๓. ในสายธาร หลั่นลดอาจคดเคี้ยว      
                                           ในสายเสี้ยวคำนึงซึ่งห่วงหวง
                                           ในม่านหมอกหยอกย้ำใช่คำลวง      
                                           ในม่านบ่วงผูกพัน กลับมั่นคง

                                           ๔. ในห้วงความ อบอุ่นละมุนจิต      
                                           ในห้วงคิดปลาบปลื้มมิลืมหลง
                                           ประคองรักสองรักประจักษ์จง      .
                                           ประคองส่งมอบไว้ ด้วยใจจริง

                                           ๕. มิได้อยู่ ชิดกันสำราญร่วม         
                                           มิได้สวมกอดกายเช่นชายหญิง
                                           ทุกทุกอย่างคงมั่น อย่าหวั่นประวิง      
                                           ทุกทุกสิ่งเพียงย้ำคำว่ารัก

                                           ๖. เหมือนน้ำค้าง พร่างสายเมื่อปลายแสง   
                                           เหมือนน้ำใจใสแจ้งมิแหนงหนัก
                                           ประกายก่องดงามวับวามนัก      
                                           ประกายถักทอสวย.. ด้วยสองเรา ๚ะ๛


                                           - Black Sword -
                                            (มยุรธุชบูรพา)

                                           ขอบคุณภาพจาก Internet

                                           ๐----------------------๐


กลบท ภุมรินเชยทราบเกสร

ข้อบัญญัติ : บัญญัติพิเศษเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ

   ๑.) กำหนดให้ ๒ คำที่ต้นวรรคสดับ และ วรรครับ (วรรค ๑ กับ วรรค ๒) เป็นคำที่ซ้ำกัน
   ๒.) กำหนดให้ ๒ คำที่ต้นวรรครอง และ วรรคส่ง (วรรค ๓ กับ วรรค ๔) เป็นคำที่ซ้ำกัน
        โดยคำสองคำนี้จะเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ จนจบสำนวนกลอนนั้น

** อ้างอิง : รูปแบบกลบทนี้มีปรากฏที่มาจากในตำรากลบท "ศิริวิบุลกิตติ์"


หัวข้อ: Re: กลบท ภุมรินเชยทราบเกสร…-๐ ประกายรักโลมใจ ๐-...
เริ่มหัวข้อโดย: กิติราช ทับทิม ที่ 23 ธันวาคม, 2556, 04:32:27 PM
 :32:  :32:  :32:
ไพเราะมาก ครับ ท่านหมูBlack Sword
ยอดเยี่ยมมากๆ ขอชื่นชมครับ

(http://upic.me/i/pp/1234523_516888678399155_346423663_n.jpg) (http://upic.me/show/48113111)


หัวข้อ: Re: กลบท ภุมรินเชยทราบเกสร…-๐ ประกายรักโลมใจ ๐-...
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 23 ธันวาคม, 2556, 06:51:53 PM
(http://imageshack.us/a/img546/8017/n0e.gif)
ในลมรักมักหวานปานน้ำผึ้ง
ในลมหึงจึงพบจบด้วยเศร้า
อนาถหนอคนหนาเกินกว่าเดา
อนาถเขาทุกครั้งหลังเศร้าตรม

ธรรมดามนุษย์สุดหยั่งนัก
ธรรมดาเป็นยักษ์มักขื่นขม
กิเลสเกิดหากใครใฝ่โสมม
กิเลสห่มครอบคลุมตกหลุมพราง

อุปมาคนดื้อหรืออวดโง่
อุปมาสาวโป๊โชว์เรือนร่าง
ความสำเร็จมักเห็นเช่นเลือนราง
ความสำอางสุดท้ายกลายเป็นภัย

หัวเราะดังมีสิทธิ์ปิดฉากเศร้า
หัวเราะเบามีสิทธิ์สัมฤทธิ์ได้
ทำเรื่องสิ่งดีดีที่ผ่านไป
ทำเรื่องใสสัตย์ซื่อคือยอดคน..

ระนาดเอก

ปล.ขอร่วมสนุกเล็กๆน้อยๆนะครับ!!

 :18:
(http://imageshack.us/a/img546/8017/n0e.gif)


หัวข้อ: Re: กลบท ภุมรินเชยทราบเกสร…-๐ ประกายรักโลมใจ ๐-...
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 24 ธันวาคม, 2556, 12:38:28 AM


                                           คือสิ่งเห็นเป็นไปในวิถี
                                           คือสิ่งที่เป็นไปในโลกหม่น
                                           คือที่แท้รับรู้ในหมู่ชน
                                           คือที่ท้นท่วมทับกับครรลอง

                                           ในโลกนี้มีสลับและสับเปลี่ยน
                                           ในโลกเวียนวุ่นวายให้จับจ้อง
                                           เพียงรู้ทำดำริและตริตรอง
                                           เพียงรู้มองรู้คิดพิจารณา

                                           เมื่อชีพสุขให้เหลือเผื่อยามเศร้า
                                           เมื่อชีพยังอย่าเฝ้าแต่ใฝ่หา
                                           รู้เผื่อแผ่ความหมายในมรรคา
                                           รู้เผื่อว่าที่แท้ไม่แน่นอน

                                           เป็นสัตย์จริงอิงความทางธรรมะ
                                           เป็นสัจจะพุทธองค์ทรงสื่อสอน
                                           เป็นแนวทางวางคิดจิตสังวร
                                           เป็นแนวย้อนมองความที่ดำเนิน ฯ
                                                    :14:: :smiley29:

                                           ขอบคุณครับผมพี่แมนยู คุณระนาดเอก
                                                  :letter:
                                           - Black Sword -
                                            (หมู มยุรธุชบูรพา)