|
หัวข้อ: พอทีเถอะ! เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 15 กุมภาพันธ์, 2559, 01:11:25 PM (https://scontent.fbkk5-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xlt1/v/t1.0-9/12729276_1002741183129708_7998268567225110041_n.jpg?oh=7bc3697c08a4bd59cf43f2eb208e417d&oe=5726828A)
...พอทีเถอะ!.. คำโดดเดี่ยวเดียวดายของชายพี่ เถอะ พอทีอย่าเห็นเป็นสนาน น้องทนฟังก่อนนั้นในวันวาน มิต้องการให้พี่หมดที่ยืน มิสงสารตนตัวครอบครัวหรือ ลูกเมียคือสายไยมิได้ฝืน เขาเป็นห่วงพี่นั้นทุกวันคืน พี่กลับชื่นชมแอบอย่างแนบเนียน มิสงสารพวกเขาเป็นเงาบ้าง มิเอ่ยอ้างถือสิทธิ์ยามขีดเขียน เขาอดทนแค่ไหนบาดใจเจียน แต่พี่เพียรหาน้องเพื่อคล้องใจ เพียงลำพังทั้งสิ้นถวิลบ้าง คนแนบข้างชีวิตสถิตย์ไหน คนที่เคยหยอกเอิญยามเดินไป พี่ทำไมไม่คิดมอบสิทธิ์เธอ คำเดียวดายชายพี่มากมีบอก พี่แกล้งหยอกหรือไรให้เสนอ คำพูดย้ำซ้ำซากบอกอยากเจอ พี่ละเมอเสแสร้งหรือแกล้งอำ วาเลนไทน์ประเพณีพี่ฝรั่ง พี่ก็ยังเยือนหาช่างน่าขำ มิเคยกลัวว่าเป็นบาปเวรกรรม "เมียพี่นำข่าวน้องขอร้องมา" ฺ พิณจันทร์ ๑๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙ * เรียนคุณอา เฒ่าธุลี และ นักกลอนท่านอื่นๆพี่วิริน หรือใครๆ มาต่อกลอน ๖บทกันค่ะ คือกลอนยาว ๖บท จะได้ฝึกหาคำฝึกการเล่าเรื่องค่ะ(พิณจันทร์นี่ล่ะ ฮ่าๆ) ซึ่งกลอน ๖บทนั้นให้โอกาสเราในการเล่าเรื่อง ต่างจากการเขียนกลอนสั้นๆ ๒บทที่ผู้เขียนจะต้องเก่งในการจัดรวบรัดใจความให้สั้นลงและเป็นความสามารถเฉพาะตัวของท่านนั้นๆ และที่มองเห็นนั้นมีน้อยมาก อาจารย์ธนุ อาจารย์เวทิน อาจารย์รามสูรและอีกไม่กี่ท่านเองค่ะ(เขียนยากค่ะ) เรามาเขียนกลอน ๖บทน้ำไหลไฟดับดีกว่านะคะ ฮ่าๆ ด้วยความเคารพค่ะ ต่ายค่ะ หัวข้อ: Re: พอทีเถอะ! เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 15 กุมภาพันธ์, 2559, 04:28:06 PM ● อันความรักนักกลอน ผู้อ่อนไหว ใช่เผลอไผลในคำ นำกังขา ฤาเพียงร้อยสร้อยพจน์ รจนา ฤาแค่หาเศษเลย เอ่ยคะนอง ● หากคำรักนักกลอน อันอ่อนหวาน ที่ซาบซ่านซึ้งให้ ใจสนอง มิใช่จ้องมองตา หาคู่ครอง ขอนวลน้องละอององค์ จงเห็นใจ ● ที่เอื้อนเอ่ยวาจา บูชารัก ด้วยประจักษ์รักแจ้ง ฤแห่งไหน ชีวิตจริงยิ่งแล้ง แห้งอกใน จึ่งฝันใฝ่ในรัก เฉกนักกลอน ● ให้หลงใหลในรัก นักกวี ร่ายดนตรีมีมนต์ ดลอักษร ได้ดั่งเช่นครูกวี ศรีสุนทร มิถ่ายถอนอารมณ์ ในคมคำ ● ยามนารีสตรีโฉม โสมสะคราญ มาเกี่ยวพานพลันให้ ฤทัยถลำ เกิดนิยมชมชื่น รื่นเริงรำ ให้ชุ่มฉ่ำในทรวง ดวงฤดี ● จึ่งร่ายร่ำคำหวาน สะท้านก้อง ใช่คำร้องเกี้ยวกล้า พาราสี แค่ลำนำคำขาน พานพาที หวังเพียงนี้มิจงเจตน์ ก่อเภทภัย... .............................. ...ขออนุญาตทดลองร่วมฝึกแต่งด้วยคนนะครับ หากผิดพลาดประการใด รบกวนช่วยแนะนำด้วยนะครับ... ด้วยความเคารพ Soul Searcher Inspired to write 15/2/2015 :14: หัวข้อ: Re: พอทีเถอะ! เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 15 กุมภาพันธ์, 2559, 04:51:13 PM บทที่หนึ่งซึ้งจิตลิขิตขาน บทสองผ่านมานเพ้อละเมอหา พอรันทดบทสามตามบีฑา บทสี่หนาบ้าแล้วโดนแห้วกิน ถึงบทห้าลาลับมิกลับหลัง บทหกยังยอมภักดิ์รักโฉมฉิน ด้วยคิดถึงแก้วตาเป็นอาจิณ ก็ครบสิ้นหกบทมิปดเธอ ตะวัน (โดนคุณ soul ปาดหน้าเค้ก เลยไม่รับสัมผัส พิณจันทร์ 55 เดี๋ยว 6 บทจริงๆจะตามมาจ้า) หัวข้อ: Re: พอทีเถอะ! เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 15 กุมภาพันธ์, 2559, 05:00:19 PM ... ต้องขออภัยคุณตะวันด้วยครับ มิได้เจตนา สงสัยอาจต้องหาระบบคิวแล้วมั้งครับ เพื่อป้องกันความผิดพลาด... ขออภัยด้วยครับ Soul Searcher :23: หัวข้อ: Re: พอทีเถอะ! เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 15 กุมภาพันธ์, 2559, 05:43:25 PM อ้อๆ ไม่เป็นไรครับ แค่แซวเล่น แบบนี้เป็นเรื่องปกติไม่มีใครว่ากัน...สบายใจได้ ลุยกลอนต่อไปโลด :12: หัวข้อ: Re: พอทีเถอะ! เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 15 กุมภาพันธ์, 2559, 06:06:21 PM บทที่หนึ่งบึ่งมาผวาหนัก
ใครหนอชักใส่ความตามเสนอ บอกว่าชายมีเมียเพลียจริงเออ รู้กันเกร่อพี่โสดโปรดเข้าใจ บทที่สองตรองดูจะรู้แจ้ง พี่มิแกล้งโดดเดี่ยวเปลี่ยวไฉน ทุกวาจาท่าทีที่เผยไป ความจริงได้ประจักษ์ว่าภักดิ์นวล บทที่สามตามต่ออย่าห่อเหี่ยว เธอคนเดียวเกี่ยวย้ำอย่ากำสรวล ผูกสนิทติดแน่นแสนรัญจวน มิเรรวนป่วนใจไปจากพิณ บทที่สี่พี่หากลำบากจิต เพราะมอบสิทธิ์เพียงเจ้าเฝ้าถวิล มิมอบให้ใครอื่นเพื่อฝืนจินต์ เธอได้ยินจากใครโปรดไตร่ตรอง บทที่ห้ามาถึงคะนึงนุช จะโทรมทรุดเพราะเหงาจนเศร้าหมอง อย่าอดสูหูเบาตามข่าวกรอง สติครองรองรับประทับตน บทที่หกตกถึงอย่าพึงหน่าย ข่าวว่าชายหลายใจให้สับสน เธอเพียงหลอกหยอกย้ำอำหน้ามน แค่กิ๊กคนที่ห้าอย่าเชื่อนาง ตะวัน :12: หัวข้อ: Re: พอทีเถอะ! เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 15 กุมภาพันธ์, 2559, 06:45:35 PM พอทีเถอะ!คำคมตรอมตรมนัก
สุดจะหักฤทัยทิ้งจริงเสมอ คำรักหวานรสหูมิรู้เจอ พาละเมอหลับเคลิ้มเพิ่มในจินต์ เขาแห่เอาความรักมาแจกจ่าย เพิ่มเรียงรายชวนชมสมถวิล ความรักคือยาใจในชีวิน ดูดดื่มกินรสรู้คู่หทัย แล้วซึมแทรกเข้าสู่สายเลือดหลัก เริ่มพำนักพักเลี้ยงเคียงหวั่นไหว และมอบค่านิรันดร์ผูกพันไป อยู่แห่งใดขอประชิดติดและตาม พอพ้นผ่านกาลเนาวันแห่งรัก ได้ประจักษ์รักเริ่มเพิ่มคำถาม เคยสุขสมอารมณ์ฝันทุกวันยาม เปลี่ยนเป็นความห่างเหินเมินไม่มอง พอทีเถอะความเพ้อละเมอฝัน ลืมคืนวันมั่นคงภักดิ์รักเราสอง ลืมวันทิ้งขว้างไว้ไม่เกี่ยวดอง น้ำตานองแห้งแล้วอย่าแคล้วเจอ พอเถอะพอรักสลายมิกลายกลับ หากลาลับอย่าหวนชวนจิตเผลอ ปล่อยฉันไว้ให้ตายคลายรักเธอ มิพร่ำเพ้อครวญหาลากันที สิริวตี กลอนไม่ต่อเลยพิมพ์ค้างคอมไว้แล้วไปทำธุระ แงๆๆๆ หัวข้อ: Re: พอทีเถอะ! เริ่มหัวข้อโดย: ประกาศิต ที่ 15 กุมภาพันธ์, 2559, 08:58:18 PM เพียงบทเดียวก็แย่แล้วแม่จ๋า
ขืนเล่นห้าต่อหกอกขวัญหนี ให้ผมคั่นรายการนั้นคงดี นะคร้าบพี่ผมอ่อนเขียนกลอนจัง :28: หัวข้อ: Re: พอทีเถอะ! เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 15 กุมภาพันธ์, 2559, 09:44:25 PM บทที่เจ็ดคั่นกลางระหว่างฝัน "ประกาศิต"ติดพันอย่าหันหลัง ช่วย"ตะวัน"สรรค์ถ้อยร้อยประดัง กลัวพลาดพลั้งเสียทีนารีรุม ตะวัน :28: หัวข้อ: Re: พอทีเถอะ! เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 15 กุมภาพันธ์, 2559, 10:04:09 PM ระวังหน้าหลังไว้ให้จงดี
นารี ณ ตรงนี้มีเป็นกลุ่ม ศึกสำนวนหัวใจรักชักชุกชุม เดี๋ยวจะกลุ้มกล้ำกลืนยืนเสียใจ สิริวตี :28: :28: หัวข้อ: Re: พอทีเถอะ! เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 15 กุมภาพันธ์, 2559, 10:23:12 PM หนึ่งต่อห้ามาเลยมิเคยขลาด จะประกาศเพลงกานท์สะท้านไหว ยุทธภพจบทั่วมิกลัวใคร กลัวฤทัยเอวบางเพียงอย่างเดียว ตะวัน :28: หัวข้อ: Re: พอทีเถอะ! เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 15 กุมภาพันธ์, 2559, 11:20:31 PM หนึ่งต่อหนึ่งย่อมได้ไม่กลัวหรอก
ฉันมิหยอกทำเขินเมินกลอนเกี่ยว เอวสามคนโอบฉันแท้แน่จริงเชียว หากกลัวเดี๋ยวจะส่งคนปลอบโยนใจ สิริวตี :28: หัวข้อ: Re: พอทีเถอะ! เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 16 กุมภาพันธ์, 2559, 10:52:54 PM หนึ่งต่อหนึ่งแน่หรือคือคำตอบ กลัวจะลอบนั่งกลุ้มซุ่มหวั่นไหว ถึงพี่แบกน้ำหนักชักยังไง แม่เอวหนาคิดใหม่ต่อให้เอย ตะวัน :34:ุ หัวข้อ: Re: พอทีเถอะ! เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 17 กุมภาพันธ์, 2559, 01:42:43 PM มี"ปัญญาประดุจดังอาวุธ"
ประเสริฐสุดจริงแท้แน่นอนเอ๋ย หนึ่งต่อหนึ่งจึงมิมัวกลัวพี่เลย จะแบกเอ่ยอย่างไรไม่พะวง เพราะมีจิตคิดดำรงคงสติ แหม!จะริทำกลมนตร์คำหลง กลัวพี่แพ้แก่นางดักทางตรง แม้ยืนยงคำหนูมาสู้กัน ท่านจงเข้าขึ้นตั้งกระทู้ใหม่ กระทู้นี้เกรงใจเขาแล้วนั่น เล่นจนเลอะเปรอะอยู่ดูไม่ทัน ขออภัยพี่"พิณจันทร์"คนงามเอย สิริวตี :14: แก้ไขคร้าบบบบ มี"ปัญญาเสมือนดังอาวุธ" ประเสริฐสุดจริงแท้แน่นอนเอ๋ย หนึ่งต่อหนึ่งจึงมิมัวกลัวพี่เลย จะแบกเอ่ยอย่างไรไม่พะวง เพราะมีจิตคิดตรองครองสติ แหม!จะริทำกลมนตร์คำหลง กลัวพี่แพ้แก่นางดักทางตรง แม้ยืนยงคำหนูมาสู้กัน ท่านจงเข้าขึ้นตั้งกระทู้ใหม่ กระทู้นี้เกรงใจเขาแล้วนั่น เล่นจนเลอะเปรอะอยู่ดูไม่ทัน ขออภัยพี่"พิณจันทร์"คนงามเอย สิริวตี :14: ขอบพระคุณพี่พิณจันทร์ค่ะ...บอกได้ตลอดเลยน้าาา เพราะบ้างครั้งพิมพ์บนช่วงว่างแล้วไม่ได้ตรวจทาน แต่ถ้าไม่ให้เลอะเทอะหน้าบ้าน บอกในอินบ็อกก็ได้ค่ะ.... เพราะทุกท่านที่อยู่คือครูฉัน จึงมิหวั่นแก้ไขวางไว้เฉย โปรดแสดงแจ้งคำผิดอย่าปิดเลย ช่วยเฉลยเอ่ยพลั้งพลาดมิคลาดคลา ขอบพระคุณค่ะ รักเลยๆ :9002: :smiley46: :0683: หัวข้อ: Re: พอทีเถอะ! เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 17 กุมภาพันธ์, 2559, 07:11:04 PM :12:
ขออนุญาตคุณครูทุกผู้ท่าน มาต่อขานกานท์บทปรากฏเผย หากปล่อยไปให้ผ่านเนิ่นนานเคย อาจละเลยบังคับเหมือนลับลง :34: (มี"ปัญญาประดุจดังอาวุธ"........ประดุจ - อาวุธ / ดุจชิงสัมผัสวุธค่ะ ) :13: (จะแบกเอ่ยอย่างไรไม่พะวง เพราะมีจิตคิดดำรงคงสติ แหม!จะริทำกลมนตร์คำหลง) (ดำรงคง ชิงสัมผัส หลง คือมาก่อน หลงนั่นเองค่ะ) :24: เพราะมีจิตรักกลอนอักษรศิลป์ นบกวินครูงามเขียนตามบ่ง มิเคยคิดล่วงใจอภัยนงค์ จุดประสงค์ถูกต้องครรลองมี มาก"ปัญญาประดุจอาวุธ"มิ่ง ประเสริฐยิ่งจริงแท้แน่นอนเอ๋ย แม้นมิเป็นหนึ่งเขาแต่เราเคย เขียนมาเกยถูกต้องก็ผ่องตน . ขอบคุณค่ะครูกุลขออนุญาตค่ะ เคารพค่ะ พิณจันทร์ หัวข้อ: Re: พอทีเถอะ! เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 17 กุมภาพันธ์, 2559, 08:01:32 PM แก้ไขคร้าบบบ
มี"ปัญญาเสมือนดังอาวุธ" ประเสริฐสุดจริงแท้แน่นอนเอ๋ย หนึ่งต่อหนึ่งจึงมิมัวกลัวพี่เลย จะแบกเอ่ยอย่างไรไม่พะวง เพราะมีจิตคิดตรองครองสติ แหม!จะริทำกลมนตร์คำหลง กลัวพี่แพ้แก่นางดักทางตรง แม้ยืนยงคำหนูมาสู้กัน ท่านจงเข้าขึ้นตั้งกระทู้ใหม่ กระทู้นี้เกรงใจเขาแล้วนั่น เล่นจนเลอะเปรอะอยู่ดูไม่ทัน ขออภัยพี่"พิณจันทร์"คนงามเอย สิริวตี :14: ขอบพระคุณพี่พิณจันทร์ค่ะ...บอกได้ตลอดเลยน้าาา เพราะบ้างครั้งพิมพ์ตอนช่วงว่างแล้วไม่ได้ตรวจทาน แต่ถ้าไม่ให้เลอะเทอะหน้าบ้าน บอกในอินบ็อกก็ได้ค่ะ....^^ เพราะทุกท่านที่อยู่คือครูฉัน จึงมิหวั่นแก้ไขวางไว้เฉย โปรดแสดงแจ้งคำผิดอย่าปิดเลย ช่วยเฉลยเอ่ยพลั้งพลาดมิคลาดคลา ขอบพระคุณค่ะ รักเลยๆ จุ๊ฟๆๆ :9002: :smiley46: :0683: |