เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคลายเครียด => ข้อความที่เริ่มโดย: พชรบงกช ที่ 21 กรกฎาคม, 2556, 04:02:31 PM



หัวข้อ: ♥กินสี่ถ้วย♥
เริ่มหัวข้อโดย: พชรบงกช ที่ 21 กรกฎาคม, 2556, 04:02:31 PM
(http://i882.photobucket.com/albums/ac25/Kan_ry/cbb5a5c7-cbd1-4871-bea6-072f731492c4_zps79cedeae.jpg)

(http://1.bp.blogspot.com/-bg5po4uyUYU/T9Hp3g83s6I/AAAAAAAAflI/Uo0RmZSThWQ/s1600/1235999372.gif)

"กินสี่ถ้วย"พบพานงานแต่งได้
โบราณไทยดั้งเดิมเสริมความหมาย
น้ำกะทิเตรียมไว้น้ำตาลทราย
ผสมกันละลายได้รสดี

เริ่มด้วยเม็ดแมงลักคล้ายไข่กบ
สมบูรณ์ครบไม่ขาดญาติเป็นศรี
ลูกหลานเต็มไว้พึ่งซึ่งมากมี
ดั่งกบที่ออกไข่มากเหลือล้น

ตามมาไปได้คล่องลอดช่องเด็ด
ถือเป็นเคล็ดไหลลื่นชื่นเหตุผล
มีความรักยาวไกลไม่มืดมน
อุปสรรคผ่านพ้นไม่นุงนัง

แล้วก็ข้าวตอกสวยอวยพรไว้
หากระเด็นออกไม่ยามคั่วตั้ง
ยึดกรอบไว้รักหวานนานจีรัง
มีกระทบกระทั่งอย่าได้ท้อ

สุดท้ายไขบ่าวสาวด้วยข้าวเหนียว
รักกลมเกลียวกันไว้ได้ร่วมหอ
ต้องแน่นหนักรักไว้ไม่ตัดกอ
ร่วมพะนอกันไปไม่แยกทาง

ทั้งสี่ถ้วยได้เสริมเติมกะทิ
ลอยมะลิไว้ด้วยช่วยสรรค์สร้าง
ความหวานชื่นได้หอมมิยอมวาง
"กินสี่ถ้วย"ภาคกลางประเทศไทย



(http://i882.photobucket.com/albums/ac25/Kan_ry/543361_zpsb767c3b6.gif)

(http://4.bp.blogspot.com/-cE6uNj-x6QQ/T9Hp2MDYD_I/AAAAAAAAfk4/TSaesEnGTTM/s1600/1235991710.gif)


กลบทโสภณาอนุกูล

บังคับให้มีคำใช้ไม้มลายทุกวรรค โดยไม่กำหนดจำนวนและตำแหน่งของคำ

โอ้พระร่มโพทองของน้องไฉน
ไม่เห็นไทกลับหลังดังประสงค์
ตั้งแต่ท้าวไปจากน้องพรากองค์
อาไลยทรงโศกเศร้าร้าวอุรา

เมื่อยามเสวยเสวยชลเนตรไหล
พระจอมไทไกรจักรหลักโลกา     
ดังฟอนไฟไหม้อกหมกมุ่นหา
อนาถายากไร้หมดไพร่พล

   (ศิริวิบุลกิตติ์)