เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

คุยเรื่องร้อยแปดชาวอารมณ์กลอน => คุยได้ทุกเรื่อง => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 23 มกราคม, 2561, 09:52:52 PM



หัวข้อ: คงเป็นก๊อกสุดท้ายแล้วกระมัง?
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 23 มกราคม, 2561, 09:52:52 PM
(http://upic.me/i/ma/26815338_1214601128684970_4474023077034679657_n.jpg) (http://upic.me/show/61932351)


นับแปดเช้าเก้าแลงแต่งสิบหน
ก็เวียนวนสะดุดหยุดกับที่
จับปากกาท่ากดจดวจี
จนแมงหวี่บินล้อมตอมลูกตา

ยอสิบนิ้วเหนือเกล้าสาเจ้าพ่อ
ขับสี่ล้อเร็วด้วยช่วยเถิดหนา
เชิญเทวะสถิตย์เรืองฤทธา
เหาะจากฟ้าลงชานประทานพร

คืนวันเสาร์เหล้าไห(ขวด)เลี้ยงไก่คู่(ไก่1ตัวไข่1ใบ)
โซดาฟู่ลดแรงน้ำแข็งก้อน
ถือสัจจะถวายพร้อมฟายฟ้อน
จบเกมบอลเชลซีต้องมีชัย

หรือสมองสองขดหมดสต็อก
แม้สักล็อกป๊อกแป๊กแก๊กเปิดไข
พุงฝ่อแฟบแวบพองท้องกลวงใน
มิเหลือไรสำรอกออกอวดโชว์

เขียนได้บาทบทหนึ่งกึกตรึงมั่น
จ้องตะวันจันทร์ดาวพราวบ่โผล่
เสาะสัมผัสลัดไปวงไฮโลว์
ตบมือโห่สามลาหุยฮาเฮ้ย

เป็นอย่างนี้อี้หยังจั๋งใดน้อ
คิดตอบต่อกระตุกจุกชาเฉย
จึงจับกวางวางแกะแปะไก่เกย
วอนเพื่อนเอยเว้าเล่นเว้นติเนอ

 :13:

รพีกาญจน์

แต่งหน้าจอ ขออภัย ห่างไปหลายวัน

 :aab17:


หัวข้อ: Re: คงเป็นก๊อกสุดท้ายแล้วกระมัง?
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 24 มกราคม, 2561, 01:52:18 PM
 :aab13:

ตั้งแต่เช้ายันค่ำทำงานเหนื่อย
ยามล้าเมื่อยงีบม่อยแค่ผล็อยเผลอ
ไม่เป็นอันกินพัก ชักซึมเบลอ
นอนยังพูดพล่ามเพ้อ ละเมอมี

ต้องเห็นใจอ้ายหนานเฮ็ดงานหนัก
ด้วยเพราะรักภรรยามารศรี
น่านับถือ  คือผัวตัวอย่างดี
ยังไม่ถึงตีสี่ ปรี่เข้าครัว

ทั้งข้าวปลาหาหุงปรุงแกงหอม
ซักผ้าพร้อมปรับฟุ้ง ยุ่งเหยิงหัว
มุถางพรวนสวนไร่ไม่เคยกลัว
ตกเย็นตาพร่ามัว  งัว เงีย งง

กลอนที่วางห่างหายไร้ตอบต่อ
มาร้องขอเพื่อนจ๋าอย่าด่าส่ง
อภัยท่านนะจ๊ะ  อ่ะ..!ตกลง
แต่ควรปลง   ซะบ้างล้างหน้าเจี๊ยบ...?

ดิน

 :14:


หัวข้อ: Re: คงเป็นก๊อกสุดท้ายแล้วกระมัง?
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 24 มกราคม, 2561, 10:38:43 PM
(http://upic.me/i/e8/114104787.jpg) (http://upic.me/show/61528845)


ท่านรพีศรีปราชญ์ฉลาดล้ำ
เช้าจนค่ำงานใดหาใครเทียบ
พื้น..ประตู..ถู..กวาดสะอาดเนี๊ยบ
ฝีมือเฉียบ..หุงหาข้าวปลาทาน

ผลประจักษ์ปักจิตสนิทคู่
ภรรยารู้ชมถ้อยมิปล่อยผ่าน
คราเฝ้าบอลแดงผีเชลซีนาน
ภัตตาหารเบียร์แกล้ม..จัดแจ่มทรวง

เปรียบดังน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า
รุกขเทวดา..พึ่งไม้อาศัยพ่วง
ละอองดิน..พูดพร่ำ..กล่าวคำลวง
หน้าแสร้งห่วง..หลังอิจฉา..โสดตาไฟ



อิจฉาเขานะดี๊....555  

Jannjao  :13:


ขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต




หัวข้อ: Re: คงเป็นก๊อกสุดท้ายแล้วกระมัง?
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 25 มกราคม, 2561, 10:24:51 AM

อย่ามาพูดซี้ซั้วเดี๋ยวหัวทิ่ม
เราเคยลิ้มรักขื่น แล้วคลื่นไส้
มิได้คิดริษยาอิจฉาใคร
สมน้ำหน้านั่นไง  คนใช้กรรม

ดูดูไปใช่เลยขอเปรยเทียบ
เหนื่อยหน่ายเพียบทำงานเช้ายันค่ำ
ยิ่งลูกมากยากนานพานระกำ
ทนหน้าดำด้อแด้ยักแย่ยัน

กว่าจะโตโซซังสังขารเหี่ยว
ไร้แรงเรี่ยวร่อแร่แก่เกินขั้น
สมรรถภาพตามวัยสูญหายพลัน
แม้ขยันแต่ก็คร้าม...."ไม่เชื่อถามอ้ายรพี" :18:

ดิน

 :27:

โหย...ทะเลาะกะเจาแล้วเราเหนื่อยอ่ะ
เมื่อไหร่จะเลิกกวนเราเนี่ย
โน่นๆๆดูกระทู้หวานๆมีให้ดูอยู่โน่นๆๆๆๆๆ
http://aromklon.com/index.php?topic=6893.msg30290;topicseen#msg30290 (http://aromklon.com/index.php?topic=6893.msg30290;topicseen#msg30290)
 :8849: :9002:


หัวข้อ: Re: คงเป็นก๊อกสุดท้ายแล้วกระมัง?
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 25 มกราคม, 2561, 07:53:10 PM
ไปดูมาแระ อยากอ่านกลอนหวานก็ไม่บอก

ขอเขียนร่างอ้างอิงอันสิ่งชอบ
เพื่อนำมอบนวลคู่พธูศรี
ออกจากใจใสซื่อใช่ถือดี
หยาดไมตรีหลั่งหยดตามรสคำ

อันของหวานทานอร่อยอย่าปล่อยเหลือ
ใช่ปนเกลือแสบลิ้นเค็มสิ้นต่ำ
พี่คัดหลากจากเลือกปอกเปลือกทำ
ขยี้ขยำขย้ำขย่มปิดบ่มรอ

เมนูแรกแปลกตาทำมาให้
คือมะไฟฟินเนเร่สุดเท่ห์หนอ
เอามะไฟต้มน้ำทั้งกำกอ
สุกเติมต่อน้ำตาลปึกตามนึกเอา

เวลาทานอาหารเลิศเปิดปากกว้าง
นำมันวางหย่อนลงตรงคอเข้า
อาจทุลักอักอ่วนนะนวลเยาว์
ลิ้มรสเร้าโรมเลิศ..ต้องเปิดตา

เมนูจัดถัดไปคือไก่หวาน
มิได้ทานชีพวายคงขายหน้า
ใช้ทั้งหัวตัวขนปะปนมา
ลงกะทะใส่ข่าห้ามราไฟ

ผัดจนเกรียมเทียมถ่านอาหารยอด
น้ำตาลตลอดจนสุก..เคล้าคลุกใส่
อาหารอ๋องต้องกิน..ถึงสิ้นใจ
น้ำลายไหล...รินรด..หาก...อดลอง

เครื่องดื่มย้ำนำเสนอ..น้ำเชอรี่
เททุกที...แย่งซด..จนหมดกล่อง
อันนี้ซื้อ...มิได้ตำ..อย่าทำมอง
สายตาจ้อง..หวานมาก..คงอยากทาน


กระทู้หวานๆ  เค้าก็เขียนได้น่า
Jannjao

(http://upic.me/i/e1/1image2.jpg) (http://upic.me/show/61933756)


หัวข้อ: Re: คงเป็นก๊อกสุดท้ายแล้วกระมัง?
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 25 มกราคม, 2561, 10:21:05 PM
กลับจากสวน เพื่อนแต่งไปถึงไหนก็ไม่รู้?

หาบหามหิ้วนิ้วมือไม่อยู่สุข
ทำงานทุกชนิดติดนาไร่
เสร็จเข้าสวนพรวนดินปีนลำไย
ตัดตะไคร้ใบบอนถอนผักชี

เขากล่าวหาว่าอ้ายชายขยัน
กลางคืนทันกลางวันได้ไปด่วนจี๋
ตุ๋นต้มหุงปรุงหยิบสุกดิบดี
ซักขยี้คราบไคลใสโสภา

จับไมค์ปูดพูดพล่ามความถนัด
ดูแลวัดจารึกที่ปรึกษา
เทศบาลงานแผนพัฒนา
สัมมนารวมกลุ่มทุ่มพลัง

โฆษกหมั้นขันหมากฉากฉลอง
แบกข้าวของกางเต๊นท์ขนโต๊ะตั่ง
ตักบาตรชื่นขึ้นบ้านร้านโกดัง
ศพเผาฝังลงหลุมประชุมเพลิง

เดือนเจ็ดไทยไหว้เจ้าเข้าทรงผี
พ้องดนตรีฟ้อนฟายร่ายเถลิง
เพื่อนเป่าปี่ตีฆ้องรำมองเซิง
สองตาเบิ่งสาวงามตามคลอเคลีย

เคยเพอะพะปะทะฉะเจ้าถิ่น
ซัดมีดบินยิงใส่แบบได้เสีย
กลับจากงานจานอ่างล้างจนเพลีย
คือว่าเฮียเกียมัวกลัวเหลือเกิน

คร้าบ...เดี๋ยวหิ้วน้ำให้อาบจ้า...

 :23:

รพีกาญจน์