|
หัวข้อ: สงสัยสิ้นไฟแน่เรา เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 30 มีนาคม, 2559, 08:52:32 PM พอฟ้าแจ้งจางปางรุ่งสางแล้ว นกเจื้อยแจ้วไก่ขันประชันเสียง หลับเป็นตายหงายผงกเกือบตกเตียง เดินเอนเอียงเซถลาหน้ากระได มองที่นอนหมอนหมิ่นกลิ่นผ้าห่ม ที่นอนจมคันเหาเกาหลังไหล่ มุ้งมัดกางบางหม่นปนขี้ไคล ช่วงปีใหม่วันเนาเอาซักที ซักด้วยมือซื้อผงโรยลงถัง ขยำยั้งยกดูถูขยี้ แปรงรอยเปื้อนเลือนขาวแช่ดาวนี ดมหอมดีปั้นหมาดผึ่งพาดราว เพียงแต่คิดบิดคร้านเอ็นยานหย่อน อยากจะนอนหลับต่อเปิดหวอหาว ฝนตกหลงฤดูพรั่งพรูพราว อากาศหนาวเยือกเย็นเป็นใจแท้ ฝนแทนน้ำลำไยได้หลายมื้อ สบายบรื๋อวันว่างย่างแต๊ดแต๋ แวะหัวทุ่งมุ่งออกเก็บดอกแค ลงล้างแช่ลวกยำตำพริกแดง พอแดดร่มรำไรร้อนไกลเกลื่อน จับเมาส์เลื่อนคลิกอ่านกลอนกานท์แต่ง กว่าได้บทสองบทแทบหมดแรง มัวนั่งแยงสิ้นไฟกลอนไม่มา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: สงสัยสิ้นไฟแน่เรา เริ่มหัวข้อโดย: share ที่ 20 เมษายน, 2559, 02:53:52 PM ขอไม่รับสัมผัสครับ
...ขอนิด คิดเห็น นะเพื่อน วงกานท์ "นาน"เยือน ว่าไหม มุ่งเกณฑ์ กฎมาก ยากไป ประเด็นแคบ ห่างไกล ใฝ่ชม ...เข้าอ่าน ผ่าน"ใจ" มิใช่แน่ คงแค่ การบ้าน โอ๊ะขื่นขม จึ่งหวัง พลังเพื่อน เพิ่มปม สนุกผสม คมคิด คมความ หัวข้อ: Re: สงสัยสิ้นไฟแน่เรา เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 20 เมษายน, 2559, 03:04:39 PM :30:
กว่าจะได้สักบทพจน์แทบแย่ จึงวางแต่ตอบลงตรงคำถาม บ่ายนี้งานลดน้อยค่อยพยายาม มิส่งตามการบ้านงานอย่างเคย จะกลั่นกรองกานท์งามตามบทบาท สุนทรวาดกวีวรรณมิหันเฉย จนแจ่มแจ้งจรรโลงใจไม่ละเลย โอษฐ์เอื้อนเอ่ยแถลงความตามฤดี สิริวตี :30: |