เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 24 มกราคม, 2558, 09:46:16 PM



หัวข้อ: ๐ สัมภเวสี ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 24 มกราคม, 2558, 09:46:16 PM

(http://www.manager.co.th/mwebboard/imgWebboard.aspx?QNumber=331508)


บาปมิสิ้นวิญญาณนานเร่ร่อน
เตร่ตะรอนล่องลอยคามดอยป่า
หวังปัจจัยใบบุญหนุนนำพา
ลัดเลาะหาชูคอรอเศษโยน

ประชุมเลี้ยงเหล้ารินกินเนื้อสัตว์
สุกดิบแดงแย่งหยัดสัมผัสโหน
หลุดจากมือยื้อยุ่งพุ่งกระโจน
ชามช้อนโดนหล่นพลัดปัดกระจาย

เทศกาลงานวัดจัดสารทตรุษ
รีบเร็วรุดแล่นลิ่วหิวกระหาย
ก่อนหนึ่งวันพลันท่าปรากฏกาย
เห็นเลือนลายหมาเห่าหอนสุดคืน

หากปะเหมาะเพราะรู้มีผู้เฒ่า
แกจะเอาใบตองวางรองพื้น
ใส่อาหารหวานคาวข้าวกินกลืน
หยิบยกยื่นเรียกเปรตราวเจ็ดโมง

ผีเก่าใหม่ไร้ญาติขาดเพื่อนพ้อง
บางตนต้องอาชญาฆ่าตายโหง
สิ้นคุณงามความถูกผูกเชื่อมโยง
ไร้เรือนโรงแหล่งรักที่พักพิง

แม้เป็นสัมภเวสีผีชั้นต่ำ
จะคิดทำชั่วชังยังเกรงกริ่ง
กรรมมิหมดชดใช้ไม่ประวิง
อดอยากจริงผ่ายผอมไม่ยอมโกง

 :21:

รพีกาญจน์