|
หัวข้อ: ..อย่าหมายเปลี่ยน.. เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 11 เมษายน, 2561, 01:02:47 PM :30:
เมื่อศรัทธาสิ้นไร้ไปถนัด มนุษย์สัตว์อลเวงไม่เกรงขาม เทพบุตรพิโรธโหดเลวทราม คงแต่ความอดสูสู่ระยำ ยกเอาสัมภเวสีเป็นที่พึ่ง เข้าข่ายดึงอวิชชามาขยำ ละมงคลชีวิตติดบ่วงกรรม กงจักรล้ำพาเพลินเมินดอกบัว ทุรชนบัดสีมีที่อยู่ แถมบ้านหรูเลิศลอยคอยเกลือกกลั้ว ใช้เล่ห์ ลิ้นเลียถูรู้แก่ตัว มอมเมามัวอยู่รอดอย่างปลอดภัย ถ่มน้ำลายราดรดกดเหยียดหยาม ตรงกันข้ามจริงเท็จเอ็ดอึงใส่ ถือว่าตนพวกมากก็ลากไป ตำแหน่งไหนว่าเหมาะเคาะประตู ด้วยตัวข้าเพลี่ยงพล้ำกำลังน้อย แค่เห็บหอยเหาหมัดกัดฟันสู้ อุดมการณ์อย่าฝันหันลงรู กินเพื่ออยู่เท่านั้นมันทรมาน เจอแต่พวกโสมมสังคมเละ เน่าฟอนเฟะวิปริตจิตหักหาญ แสงเรืองรองผ่องใสในตำนาน อดีตกาลก่อนเก่าเล่าสืบมา คิดจะเปลี่ยนแปลงหลักหักด้วยเข่า คงจะเฝ้าหมกมุ่นวุ่นถ้วนหน้า ยื้อแย่งชิงเผ่นโผนโพนทะนา อย่าหมายว่าจักเขียนเปลี่ยนคนเลว วิริน ๑๑/๔/๖๑ :30: หัวข้อ: Re: ..อย่าหมายเปลี่ยน.. เริ่มหัวข้อโดย: มนตรี ประทุม(2) ที่ 12 เมษายน, 2561, 09:55:55 AM คนเลวทราบสักวันกรรมพันติด ชั่วพ่นพิษก็คงต้องลงเหว ตกนรกหมกไหม้ในกองเปลว ร่างแหลกเหลวทรมานนานนิรันดร์ ใครทำชั่วตัวเขาเราอย่าเกี่ยว จะลดเลี้ยวสร้างชั่วรัวสุขสันต์ ถึงวันหนึ่งรู้ตัวว่าชั่วกัน กลับไม่ทันวงศ์ตระกูลต้องสูญไป ร่วมทำดีกันเถิดจะเกิดผล อยู่อย่างจนมิร้อนรนต้องทนไหว กายอาจทุกข์มีบ้างช่างประไร อยู่ที่ใจเป็นสุขผ่อนทุกข์คลาย ยึดพอเพียงเพียงพอตามพ่อสอน มิยอกย้อนทำตามงามเหลือหลาย เมื่อชีวิตเพียงพอก็สบาย ใครจะร้ายจะดีมีกันไป ____________ “มันแกว” ๑๒ เม.ย.๖๑ หัวข้อ: Re: ..อย่าหมายเปลี่ยน.. เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 18 เมษายน, 2561, 04:53:38 PM :30:
ลงนรกหมกไหม้ให้สาสม ช่วยกันถ่มน้ำลายตายเลยไหม ทำคนอื่นหมื่นแสนคับแค้นใจ ตกกองไฟไหม้เกรียมเทียมตะโก มิได้ผุดได้เกิดเถิดสิบชาติ ขืนบังอาจบาดบั่นฟันโมโห ตกกระทะทองแดงถึงแบงค์โชว์ ทำอวดโก้อย่าหวังขังกรงทอง ตายเป็นเปรตกิเลสหนาปัญญาทึบ หนอนยับยึบไต่ตัวทั่วสมอง แมลงวันหันเห็นเป็นจ้องมอง พากันร้องเซ็งแซ่แหมชอบจัง วิริน ๑๘/๔/๖๑ :30: |