เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 12 มิถุนายน, 2559, 10:55:38 AM



หัวข้อ: เรามีสิทธิ์แค่นี้หรือ?
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 12 มิถุนายน, 2559, 10:55:38 AM

(http://puechkaset.com/wp-content/uploads/2015/12/%E0%B8%94%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B8%81%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B9%81%E0%B8%94%E0%B8%871.jpg)


ผักเนื้อข้าวซาวหุงปรุงอาหาร
เกลือน้ำตาลหมดมื้อควักซื้อจ่าย
น้อยหรือมากอยากกินกลืนน้ำลาย
คุ้มแลงงายค่อยว่าหาอีกที

ไร้เหรียญแดงแบงก์ใบในกระเป๋า
แสร้งหน้าเศร้าปาดเหงื่อเชื่อโกตี๋
มีงานบุญบ้างไหมได้อิ่มฟรี
ช่วยทำทีฮาเฮเทเหล้าเบียร์

ซี่ประตูรูฟากพื้นกากเก่า
ขื่อคาเสากำจอดมอดแทะเสีย
ตั้งติดด้านศาลร้างว่างเปล่าเปีย
ปลวกยั้วเยี้ยใต้ถุนก่อดุนดัน

พอซุกหัวต้วนอนตอนเย็นยุบ
ดิ้นกระดุบครวญคร่ำยุงห้ำหั่น
รอรับจ้างร่างแลกแบกฝ่าฟัน
สืบคืนวันคั่นผอมอกตรอมตรม

หมดสิทธิ์พล่ามถามทวงดวงราศี
บ่ไข้โขกโรคบ่มีก็ดีถม
เล่นเบอร์หวยรวยลัดฟัดเจ็บจม
ตื่นสร่างเซาเมาก้มซมน้ำตา

โลกลำเอียงเรียงโซนแบ่งโทนสี
วาดวิถีโค้งคดกำหนดค่า
วนฟรี ซื้อ เชื่อ เช่า เขาระอา
เกิดอีกคราขอจองท้องคนรวย

 :23:

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: เรามีสิทธิ์แค่นี้หรือ?
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 13 มิถุนายน, 2559, 08:03:19 AM
(http://www.bloggang.com/data/f/fasaiwonmai/picture/1417921965.jpg)

เกิดมาจนทนไปใจต้องสู้
เราจะอยู่จะไปใครเล่าช่วย
หากรอคนเมตตาฟ้าเอื้ออวย
คงจะม้วยไม่มีศักดิ์ศรีตน

เกิดมาเป็นมนุษย์สูงสุดสัตย์
ปฏิบัติบ่งบอกย่อมออกผล
พัฒนาพาผ่านต้องกร้านทน
อาจหลุดพ้นกำหนดกฏก่อนกาล

ชีวิตผิดพลาดหวังหลายครั้งแล้ว
ต้องฝืนแกร่วทุกข์ทนจนใจด้าน
ช่างชาชินสิ้นขมเรื่องซมซาน
ครั้งวันวานปลิดปลงเริ่มทรงตัว

ทำวันนี้ดีกว่าเผื่อฟ้าผ่อง
มิหม่นหมองแม้ใครไหนยวนยั่ว
เขาหยามหมิ่นสิ้นค่าจนพร่ามัว
ก็ช่างหัวมันสิ มิสนใจ

ถึงอดมื้ออิ่มมื้อยื้อชีวิต
ประกาศิตเทวาซะที่ไหน
อยู่ที่ตนขนขวายตะกายไป
เพียงพอไหมตรองจิตควรคิดเอา

แค่พอเพียง..เพลี่ยงพล้ำนำเกิดทุกข์
จะเป็นสุขไฉนให้เหมือนเขา
อย่าคิดเปรียบเทียบชั้นบั่นทอนเรา
ชาติหน้าเฝ้า"อ้ายพีฯ"..ชาตินี้ลา

ละอองดิน

 :smiley01: