เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: พิณจันทร์ ที่ 23 กันยายน, 2557, 01:11:10 PM



หัวข้อ: ~ เอียงแก้มคอย ~
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 23 กันยายน, 2557, 01:11:10 PM
(http://scontent-a.cdninstagram.com/hphotos-xpa1/t51.2885-15/925639_823057604406343_251620597_n.jpg)
*ขอบคุณภาพจากwww.posttoday.com

~ เอียงแก้มคอย ~

ถึงยอดดอยสูงล้ำแสนลำบาก
รู้ยุ่งยากสื่อมาว่าคิดถึง
กลางป่าไพรให้หนาวร้าวรำพึง
ต้องคำนึงถึงภัยให้ระวัง

ขออย่าห่วงดวงใจจะไปอื่น
อยู่ค่อนคืนยืนยามคิดตามหลัง
หากแม้นจบรบลากลับมารัง
ฟากฟ้าฝั่งยังรออย่าท้อใจ

ค่ำคืนหนาวร้าวลึกยังนึกว่า
อยู่กลางป่าผ้าถมมีห่มไหม
คืนหนาวเหน็บน้ำค้างอยู่กลางไพร
ฝากหัวใจไออุ่นละมุนมา

ให้มองดาวพราวอยู่ปกภูเขา
คือแสงเงาเฝ้ากอดพร่ำพรอดหา
เกล็ดน้ำค้างต่างใจภาวนา
ให้ปกปักรักษาพี่ยาเคียง

ไม่ต้องห่วงดวงจิตรู้คิดถึง
เพราะรักจึงห่วงหารู้มาเสี่ยง
กลับมาบ้านวันใดกอดใจเรียง
น้องจะเอียงแก้มคอย..นายร้อยเกิน

กิ้วๆ......
พิณจันทร์
๒๒ กันยายน ๒๕๕๗

qPSAjF813_c


หัวข้อ: Re: ~ เอียงแก้มคอย ~
เริ่มหัวข้อโดย: น่านนที ชลธาร ที่ 23 กันยายน, 2557, 01:18:24 PM
(https://scontent-a-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-xaf1/v/t1.0-9/10411933_720163954720767_5434684294664029381_n.jpg?oh=f41fa92c1508041e90c87963e6dc5b37&oe=548749A3)

~หอมแก้มเอียง~

จากยอดดอยสูงชันนั้นยุ่งยาก
ต้องลำบากสื่อสารทำงานเหิน
อยู่เวรยามกลางป่ามาเผชิญ
ข้าศึกเดินเข้ามาไล่ฆ่าฟัน

คิดถึงน้องคนดีเป็นที่หนึ่ง
ใบไม้ดึงมาจูบลูบในฝัน
สายลมหนาวคราวโชยโหยจำนรรจ์
มองเพียงจันทร์พร่ำบ่นถึงคนคอย

คิดถึงมากรู้ไหมใจหวั่นหวาด
หากแม้นขาดติดต่ออย่าท้อหงอย
กลางป่าลึกศึกใหญ่มิใจลอย
หากแม้นถอยเพียงนิดร่างปลิดปลิว

อยากจะมาหาน้องก็ต้องคิด
อาจข้าศึกมาประชิดสะกิดผิว
แม้นแผ่นดินถิ่นรักสักเพียงนี้ว
มาคอดกิ่วหิ้วไปก็ไม่ยอม

ขอเพียงน้องคล้องใจเอาไว้มั่น
สองแก้มนั้นกั้นไว้ใคร่ถนอม
ศึกสงบคืนชมอย่าตรมตรอม
เอียงแก้มหอมจงคอยอย่าน้อยใจ.

น่านนที
๒๓ กันยายน ๒๕๕๗

UkhE1RPvdos


หัวข้อ: Re: ~ เอียงแก้มคอย ~
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 24 กันยายน, 2557, 05:00:12 PM
(http://image.ohozaa.com/i/6c3/3QgpdD.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/x6DedKlF9gniaNR4)
แก้มอิ่มอาบ วาบหวิว สยิวเหลือ
อวบอิ่มเอื้อ เมื่อมอง ต้องหวั่นไหว
เผยผิวผ่าว วาววาม งามจับใจ
อนงค์ไหน ไม่เท่า เฝ้ารอคอย

ริ้นเหลือบไร ไต่ตอม ยอมบางครั้ง
ด้วยเนื้อหนัง มังสา หน้าสวอย
สวยสุดซึ้ง ซาบซ่า ตาเหม่อลอย
คิดถึงดอย ดงดอน วอนกลับมา

เตรียมหัวใจ ไว้มั่น รอวันชื่น
ยามค่ำคืน ตื้นดัน แสงจันทร์จ้า
มองจุดหมาย ปลายทาง กลางพนา
โปรดรู้ว่า น้องนี้ ยินดีรอ...
วิริน
๒๔/๙/๕๗
(http://image.ohozaa.com/i/046/ptxmT.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/4gvZ)