เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ป่า เขา ลำเนา ไพร ที่ 29 สิงหาคม, 2557, 01:41:11 PM



หัวข้อ: รักผูกพันข้ามขอบฟ้า
เริ่มหัวข้อโดย: ป่า เขา ลำเนา ไพร ที่ 29 สิงหาคม, 2557, 01:41:11 PM

(http://upic.me/i/7s/1189735371.jpg) (http://upic.me/show/52502524)

จำลาแล้วถิ่นแดนออมสินไทย
จุดเทียนให้รำลึกถึงครูนั้น
จะเป็นศิษย์ครูตลอดชั่วนิรันดร์
ถึงไกลกันคือใกล้อยู่ทรวงใจ

ครูเดินทางข้ามขอบฟ้านภาส่อง
รักปกป้องกันภัยถึงจุดได้
จุดหมายนี้ที่มาคือบ้านพักใจ
ให้ครูได้พักผ่อนหลังทำงาน

บ้านของครูอยู่ที่ประเทศนี้
ศิษย์จึงที่จะตั้งจิตอธิษฐาน
ขอให้ครูมีชีวิตที่ยืนนาน
รักครูผ่านทางจิตที่ผูกพัน

บุญกุศลที่ศิษย์ทำศิษย์ยกให้
ทั้งดวงใจรักของศิษย์ไม่แปรผัน
แสงสว่างจากบุญช่วยคุ้มกัน
คุณครูนั้นให้พ้นจากอันตราย

รักบริสุทธิ์จากครูและลูกศิษย์
จากดวงจิตนั้นเรียงเป็นเส้นสาย
บุญคุณครูนั้นเปรียบดั่งดาวราย
เชื่อมเป็นสายสู่ทางสวรรค์เอย

ดนยา จันทร์เจริญ

:14:


หัวข้อ: Re: รักผูกพันข้ามขอบฟ้า
เริ่มหัวข้อโดย: Pikulkaew ที่ 30 สิงหาคม, 2557, 02:34:44 PM
(http://www.film2fay.com/images/catalog_images/1200643474.jpg)
(http://imageshack.us/a/img839/2791/c6a.gif)

เมื่อดวงใจผูกพันต่อกันอยู่
ทุกอณูรู้ลึก...ดังเปิดเผย
มิจำเป็น..ต้องปริปาก..ฝากคำเลย
ในดวงตาจะเฉลย..เอ่ยถ้อยคำ

จะอยู่ห่างฝั่งฟากจากท้องฟ้า
ไร้ขอบเขตแดนดารามาเย้ยย่ำ
ความรู้สึกบริสุทธิ์...ดุจคอยนำ
ร้องระบำร่ำหา....เธอผู้เดียว..