เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนงอนง้อ => ข้อความที่เริ่มโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 21 มกราคม, 2557, 06:56:12 AM



หัวข้อ: :::::จะมีไหม.....?
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 21 มกราคม, 2557, 06:56:12 AM
(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/112/14112/images/DSC00290.jpg)


ทะเลครืน..คลื่นครวญเหมือนนวลหม่น
วายุวนเวียนย้ำระกำหมอง
หลงน้ำคำฉ่ำใสใจคะนอง
อกกลัดหนองชอกช้ำมาคร่ำครวญ

เขาลืมแล้วแผ่วผ่าวปวดร้าวจิต
คนไร้สิทธิ์พลาดหวังนั่งกำสรวล
ปวดฤดีเพียงใดใฝ่ทบทวน
จิตปั่นป่วนเปี่ยมช้ำยามฝันจร

อาทิตย์ลาหล้าลับดับหล่นแล้ว
ยังมิแคล้วโศกเศร้าคล้ายเงาหลอน
ชายใดเหลือเยื่อใยใฝ่อาวรณ์
เอื้ออาทรอกไหล่ให้พักพิง


(http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRqdaC1Tr05KH-3vR6k57SQk6YEFAimX0_iJFv_1Tm2vzKTqnQ6)

หิ่งห้อย(http://upic.me/i/am/b5ba2978.gif)

 :24:


หัวข้อ: Re: :::::จะมีไหม.....?
เริ่มหัวข้อโดย: ศิลาสีรุ้ง ที่ 21 มกราคม, 2557, 01:40:22 PM


(http://upic.me/i/ps/12438408991.jpg) (http://upic.me/show/49225216)
Bloggang.com: Anthueium Hawaii.

เพียงนวล


ทะเลครวญหวนหาอุราหมอง
พร่างพรายฟองฟ่องฟูไม่อยู่นิ่ง
คลื่นซัดสาดหาดทรายไม่ประวิง
อวลอ้อยอิ่งซบทรายรายรอบชล

ทุกวันคืนคลื่นมิหลบอิงซบหาด
มิคลาคลาดลัดไปไกลแห่งหน
แสงสุรีย์ลับลาธราดล
ราตรีวนเวียนย้ำซ้ำดังเคย

มิเคยลืมปลื้มนวลเฝ้าหวนหา
วอนแก้วตาฟังคำนำเฉลย
อย่าทุกข์หม่นกมลช้ำเจ้าทรามเชย
ฟังภิเปรยเผยใจใช่หลอกลม

อย่าเศร้าใดให้สุมรุมใจหมอง
จะอยู่ครองเคลียเจ้าเนาสุขสม
มิเรรวนระรานทำมานตรม
อย่าระทมบ่มฤทธิ์พิษแผลใจ

ประคองไหล่น้องน้อยขอรอยยิ้ม
ประไพพิมพ์สักนิดชิดแก้มใส
เห็นชลนาหล่อรื้นสะอื้นใน
พี่ซับให้คลายรันทดปลดเปลื้องลง

จูงมือน้อง..สองเราลำเพาขวัญ
คู่เคียงกันเดินไปใจประสงค์
ก้าวย่างเท้าทิ้งรอยทรายไม่พะวง
ร่วมธำรงคงมั่นผูกพันจินต์

แว่วดนตรีใบไม้พระพายพัด
ริ้วระบัดเริงร่าชลาสินธุ์
คลอคลื่นลมห่มหาครายลยิน
ดั่งเพลงพิณรินรับประทับทรวง


ขอบคุณครับ

ศิลาสีรุ้ง
๒๑ มกราคม ๒๕๕๖

                                 (http://upic.me/i/u7/the-than1732.gif) (http://upic.me/show/23669626)


                             ขอบคุณภาพจาก internet ครับ


หัวข้อ: Re: :::::จะมีไหม.....?
เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเพลิง ที่ 21 มกราคม, 2557, 04:06:21 PM
เชิญพักลงตรงนี้เถอะที่รัก
เพื่อพายุเศร้าจักลดหนักหน่วง
รอทะเลเวลาบ้าทั้งปวง
กลับสู่ห้วงปกติมิดุร้าย

ริมหาดทรายไพสิฐซึ่งมิตรเห็น
ปราสาทเย็นรอผ่อนให้ร้อนหาย
มีหลังคาอาทรช่วยผ่อนคลาย
ยามมิตรพ่ายทุกข์ท้อทรมาน

ถึงไร้สิทธิ์คิดหวังนั่งกำสรวล
ขอให้ครวญรอวันที่ฝันหวาน
ถึงฤดีดุจแยกลงแหลกลาญ
ก็เพื่อการแกร่งกล้าคราต่อไป

กับคำถามที่มิตรได้คิดหวัง
เถิด...อย่านั่งกลุ้มฤดีว่ามีไหม
เมื่อหนาวร้อนรอนทุเลา...เรามั่นใจ
เชิดหน้าได้อย่างแน่แท้และแน่นอน

.......................................

เปลวเพลิง


หัวข้อ: Re: :::::จะมีไหม.....?
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 23 มกราคม, 2557, 08:36:51 AM


(http://upic.me/i/ps/12438408991.jpg)


ทะเลครวญหวนหาอุราหมอง
พร่างพรายฟองฟ่องฟูไม่อยู่นิ่ง
คลื่นซัดสาดหาดทรายไม่ประวิง
อวลอ้อยอิ่งซบทรายรายรอบชล

ทุกวันคืนคลื่นมิหลบอิงซบหาด
มิคลาคลาดลัดไปไกลแห่งหน
แสงสุรีย์ลับลาธราดล
ราตรีวนเวียนย้ำซ้ำดังเคย

มิเคยลืมปลื้มนวลเฝ้าหวนหา
วอนแก้วตาฟังคำนำเฉลย
อย่าทุกข์หม่นกมลช้ำเจ้าทรามเชย
ฟังภิเปรยเผยใจใช่หลอกลม

อย่าเศร้าใดให้สุมรุมใจหมอง
จะอยู่ครองเคลียเจ้าเนาสุขสม
มิเรรวนระรานทำมานตรม
อย่าระทมบ่มฤทธิ์พิษแผลใจ

ประคองไหล่น้องน้อยขอรอยยิ้ม
ประไพพิมพ์สักนิดชิดแก้มใส
เห็นชลนาหล่อรื้นสะอื้นใน
พี่ซับให้คลายรันทดปลดเปลื้องลง

จูงมือน้อง..สองเราลำเพาขวัญ
คู่เคียงกันเดินไปใจประสงค์
ก้าวย่างเท้าทิ้งรอยทรายไม่พะวง
ร่วมธำรงคงมั่นผูกพันจินต์

แว่วดนตรีใบไม้พระพายพัด
ริ้วระบัดเริงร่าชลาสินธุ์
คลอคลื่นลมห่มหาครายลยิน
ดั่งเพลงพิณรินรับประทับทรวง


ขอบคุณครับ

ศิลาสีรุ้ง
๒๑ มกราคม ๒๕๕๖
เสียงเสียดสีสนสรรเป็นคันแถว
ตลอดแนวแผ่วผันหลั่นหลั่นร่วง
ปะทะลมล่องลิ่วปลิดปลิวควง
ก่อนทิ้งถ่วงทับเกลี่ยเรี่ยเรียงราย

เหยียบย่างเหยาะเลาะเลียบเทียบชายหาด
คลื่นซบสาดฟาดเกาะเซาะกระสาย
กระทบหาดซาดซัดกระจัดกระจาย
หลากเม็ดทรายกรายกราดเรี่ยราดแรง

ทิ้งร่างลงตรงเนินโขดเขินหิน
ทอดดวงจินต์ที่หมองท่องทุกแห่ง
หยาดน้ำตาบ่าเบียดคราเสียดแทง
เริ่มล้นแยงขอบคันหลั่นหล่นมา

อาบสองปรางพร่างพรายป็นสายเส้น
ยากหลบเร้นฝืนฟายทั้งซ้ายขวา
หนึ่งผืนยื่นรองรับซับน้ำตา
พี่"ศิลา"คว้าป้องยามหมองมาน

ท่ามเวหาสขาดแสงแรงลมหมุน
ความวายวุ่นซุนซัดพลัดถิ่นฐาน
เปรียบนกไร้แรงบินจินต์ร้าวราน
มานมนานเหนื่อยหน่ายที่หมายรอ

พบพานหนึ่งซึ้งนักถักทอถ้อย
ลอบเรียงร้อยคล้อยตามถามตอบต่อ
ความสัมพันธ์ขันเกลียวเหนี่ยวเพิ่มพอ
น้องนั้นขอฝากใจในทางจร

ยื่นมือน้อยร้อยเรียงเข้าเคียงใกล้
อบอุ่นใจใฝ่ฝัน ร้อนผันผ่อน
เคียงพะนอคลอเดินเพลินหยอกย้อน
เสียงหยุดก่อน...?หันมาเคลียร์..นั่นเมียใคร...?

หิ่งห้อย(http://upic.me/i/am/b5ba2978.gif)

(http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRqdaC1Tr05KH-3vR6k57SQk6YEFAimX0_iJFv_1Tm2vzKTqnQ6)





                            


หัวข้อ: Re: :::::จะมีไหม.....?
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 23 มกราคม, 2557, 09:48:48 AM

เสียงเสียดสีสนสรรเป็นคันแถว                      เสียงสนสี   อี๋อ๋อง   ตามท้องเรื่อง
ตลอดแนวแผ่วผันหลั่นหลั่นร่วง                     สายลมเขื่อง  กรรโชก  เศร้าโศกใหญ่
ปะทะลมล่องลิ่วปลิดปลิวควง                       ปะทะหมู่   หินหาด  ซัดสาดไป
ก่อนทิ้งถ่วงทับเกลี่ยเรี่ยเรียงราย                   ดนตรีไหว  บรรเลง   เพลงตามลม

เหยียบย่างเหยาะเลาะเลียบเทียบชายหาด       ดำเนินเลาะ  เหยาะย่าง  ทางชายหาด
คลื่นซบสาดฟาดเกาะเซาะกระสาย                คลื่นก็สาด   มิสร่าง  อย่างสาสม
กระทบหาดซาดซัดกระจัดกระจาย                 หากกระทบ  จิตใจ   ใครเศร้าซม
หลากเม็ดทรายกรายกราดเรี่ยราดแรง              มิใช่เรื่อง  ของผม   จะตรมตรอม

ทิ้งร่างลงตรงเนินโขดเขินหิน                       ทิ้งร่างนั่ง  หินเนิน   เพลินอิงแอบ
ทอดดวงจินต์ที่หมองท่องทุกแห่ง                 สองตาแนบ  เห็นไกล   นั่นใคร..หอม  
หยาดน้ำตาบ่าเบียดคราเสียดแทง                 พะเน้านอ  คลอเคล้า   เคียงเงาพยอม
เริ่มล้นแยงขอบคันหลั่นหล่นมา                    เนินหินล้อม  เราขยับ  เห็นกับตา

อาบสองปรางพร่างพรายป็นสายเส้น              อาบสองข้าง  ปรางค์ไหล  เป็นสายแก้ม
ยากหลบเร้นฝืนฟายทั้งซ้ายขวา                   กระเซ็นแซม  ขอบล่าง   ข้างซ้ายขวา
หนึ่งผืนยื่นรองรับซับน้ำตา                         มือชายจับ   ซับให้  ที่ไหลมา
พี่"ศิลา"คว้าป้องยามหมองมาน                    เอ๊ะนั่นหนา…   ศิลาพี่   คนนี้เอง

ท่ามเวหาสขาดแสงแรงลมหมุน                   ท่ามกลางหมู่ หินดาษ  ดูกลาดเกลื่อน
ความวายวุ่นซุนซัดพลัดถิ่นฐาน                    เรื่องคลายเคลื่อน  ลักลั่น  มันตรงเผง
เปรียบนกไร้แรงบินจินต์ร้าวราน                    โน่นป้าห้อย   นี่พี่ศิลา  ว้า..วังเวง
มานมนานเหนื่อยหน่ายที่หมายรอ                 จะร้องเพลง  ชาติไทย  ให้ใครฟัง

พบพานหนึ่งซึ้งนักถักทอถ้อย                     มาพานพบ  ประสบซึ้ง  ถึงเรื่องรัก
ลอบเรียงร้อยคล้อยตามถามตอบต่อ              ลอบสมัคร   รักใคร่  ตรงใจฝัง
ความสัมพันธ์ขันเกลียวเหนี่ยวเพิ่มพอ            ความสัมพันธ์  พรั่นพรุ่ง  ดูรุงรัง
น้องนั้นขอฝากใจในทางจร                        ป้าห้อยขลัง   ศิลาเขิน  ทำเกินไป

ยื่นมือน้อยร้อยเรียงเข้าเคียงใกล้                  นึกตำหนิ  ทำใจ  ไม่ได้แล้ว
อบอุ่นใจใฝ่ฝัน ร้อนผันผ่อน                       ต้องย้อนแนว  ซื่อตรง  ให้จงได้
เคียงพะนอคลอเดินเพลินหยอกย้อน              มิรีรอ  ต่อว่า  มุ่งหน้าไว
เสียงหยุดก่อน..หันมาเคลียร์..นั่นเมียใคร        แว่วเสียงใส  …มันออกแล้ว  ค้างแก้วตา

                       หิ่งห้อย                                             จั่นเจา ( เค้าเอง..555)

เรื่องของเรื่อง   ไม่มีอะไร   สมมุติว่า...ครอบครัวป้าห้อย  ไปเที่ยวกับ ครอบครัวพี่ศิลา
ที่นี้มีเศษอะไรไม่รู้  ค้างนัยน์ตาป้า   พี่ศิลาก็มาดูแล เอาผ้าเช็ดออกให้   เราน่ะ  ตาหาเรื่อง  มองเห็นก็คิดไปเองว่าอย่างโน้นอย่างนี้   เนี่ยหนา …..เข้าสำนวนที่ว่า   ตาไม่ดีโทษป้าห้อยพี่ศิลา 55555

ผิดถูกมากน้อย  ขออภัยทุกท่านนะครับ แซวด้วยความรักและเคารพน่ะ  
                                            :26:


หัวข้อ: Re: :::::จะมีไหม.....?
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 24 มกราคม, 2557, 02:18:21 PM


(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/381/22381/images/Me/gattalee-1177046312.jpg)

เชิญพักลงตรงนี้เถอะที่รัก
เพื่อพายุเศร้าจักลดหนักหน่วง
รอทะเลเวลาบ้าทั้งปวง
กลับสู่ห้วงปกติมิดุร้าย

ริมหาดทรายไพสิฐซึ่งมิตรเห็น
ปราสาทเย็นรอผ่อนให้ร้อนหาย
มีหลังคาอาทรช่วยผ่อนคลาย
ยามมิตรพ่ายทุกข์ท้อทรมาน

ถึงไร้สิทธิ์คิดหวังนั่งกำสรวล
ขอให้ครวญรอวันที่ฝันหวาน
ถึงฤดีดุจแยกลงแหลกลาญ
ก็เพื่อการแกร่งกล้าคราต่อไป

กับคำถามที่มิตรได้คิดหวัง
เถิด...อย่านั่งกลุ้มฤดีว่ามีไหม
เมื่อหนาวร้อนรอนทุเลา...เรามั่นใจ
เชิดหน้าได้อย่างแน่แท้และแน่นอน

เปลวเพลิง
ร่ายรินคำฉ่ำชื่นยื่นมอบมิตร
สลักจิตตรึงมาน ร้าวรานผ่อน
ไอละมุนอุ่นใจใฝ่อาทร
หลากหนาวร้อนกร่อนกรอดพลันถอดวาง

เปลี่ยนแปรปันผันมัวสลัวหม่น
ให้ผ่านพ้น ด้นฝ่าจวบฟ้าสาง
เติมกำลังแรงใจเยื่อใยยาง
ใฝ่ในทางสร้างสรรสัมพันธ์ตรึง

แสง"เปลวเพลิง"โพลงพุ่งสู่คุ้งกว้าง
ส่องสว่างกลางใจได้พาดขึง
อีกฝั่งหม่นฝนใฝ่ให้คำนึง
อาทรถึงซึ้งแดแค่ร่ำเรียง

ขอบในใจใฝ่เฝ้าพะเน้าอ้อน
ใจอาวรณ์มิวายแม้ไร้เสียง
อยากจะพ้นในฝันดั้นไปเคียง
ขอคู่เพียง ควงทุกคราวยามร้าวใจ

หิ่งห้อย(http://upic.me/i/am/b5ba2978.gif)
(http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRqdaC1Tr05KH-3vR6k57SQk6YEFAimX0_iJFv_1Tm2vzKTqnQ6)


หัวข้อ: Re: :::::จะมีไหม.....?
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 24 มกราคม, 2557, 05:25:10 PM

(http://www.thainavy21.com/cms/components/com_mamboboard/uploaded/images/1186347314.jpg)

เสียงสนสี   อี๋อ๋อง   ตามท้องเรื่อง
สายลมเขื่อง  กรรโชก  เศร้าโศกใหญ่
ปะทะหมู่   หินหาด  ซัดสาดไป
ดนตรีไหว  บรรเลง   เพลงตามลม

ดำเนินเลาะ  เหยาะย่าง  ทางชายหาด
คลื่นก็สาด   มิสร่าง  อย่างสาสม
หากกระทบ  จิตใจ   ใครเศร้าซม
มิใช่เรื่อง  ของผม   จะตรมตรอม

ทิ้งร่างนั่ง  หินเนิน   เพลินอิงแอบ
สองตาแนบ  เห็นไกล   นั่นใคร..หอม  
พะเน้านอ  คลอเคล้า   เคียงเงาพยอม
เนินหินล้อม  เราขยับ  เห็นกับตา

อาบสองข้าง  ปรางค์ไหล  เป็นสายแก้ม
กระเซ็นแซม  ขอบล่าง   ข้างซ้ายขวา
มือชายจับ   ซับให้  ที่ไหลมา
เอ๊ะนั่นหนา…   ศิลาพี่   คนนี้เอง

ท่ามกลางหมู่ หินดาษ  ดูกลาดเกลื่อน
เรื่องคลายเคลื่อน  ลักลั่น  มันตรงเผง
โน่นป้าห้อย   นี่พี่ศิลา  ว้า..วังเวง
จะร้องเพลง  ชาติไทย  ให้ใครฟัง

มาพานพบ  ประสบซึ้ง  ถึงเรื่องรัก
ลอบสมัคร   รักใคร่  ตรงใจฝัง
ความสัมพันธ์  พรั่นพรุ่ง  ดูรุงรัง
ป้าห้อยขลัง   ศิลาเขิน  ทำเกินไป

นึกตำหนิ  ทำใจ  ไม่ได้แล้ว
ต้องย้อนแนว  ซื่อตรง  ให้จงได้
มิรีรอ  ต่อว่า  มุ่งหน้าไว
แว่วเสียงใส  …มันออกแล้ว  ค้างแก้วตา

จั่นเจา ( เค้าเอง..555)
เสียงสนร้องอ๋องอี๋ มีที่ไหน
บ้าน"จั่นเจา"สงสัยใช่ไหมหว่า..?
ท่ามดงชัฎชักหวั่นพรั่นอุรา
คล้ายเสียงผีทีท่าช่างน่ากลัว

เดินเลียบเลาะเหยาะโหย่งโทงเทงย่อง
แสงจันทร์ส่อง ลอดสนหม่นสลัว
นกเค้าแมวร้องเหมียวเหลียวมองตัว
เขย่ารัว โขดหินจินต์กระเจิง

ผวากอดสอดแขนร่างแมนใกล้
รู้สึกว่าพุงใหญ่จนใจเหลิง
มองผมขาวยาวหยอยฝอยกระเซิง
ชักยุ่งเหยิงเปิงเปิดเตลิดใจ

ผะผะผะ ผะผีซี้เลี้ยวฉัน
จึงหุนหันถลาตีนหมาใส่
ปะทะปังถลำ คว่ำหน้าไป
นอนบนอกของใครใจเต้นแรง

ขะขะขะ ขอโทษโปรดเถิดนะ
เจ็บไหมจ๊ะ น้องเซใช่เสแสร้ง
เจรจาพาที มิโต้แย้ง
ถ้อยแถลงแจ้งจารมานตรงกัน

ลุกปัดฝุ่นลุนลากหลากเขรอะขระ
เปื้อนเปรอะประมะมาซ้ายขวาหัน
ช่วยปัดแต่งแข้งขาสารพัน
ตกลงฉันวิ่งชนนี่ พี่"ศิลา"

เสียงกรากแกรกแหวกวนบนใบแห้ง
หินก้อนแกร่งเขวี้ยงปังหลังภูผา
เราสองกอดกันกลมชมดารา
โดยมีตา...อีกคู่หนึ่งซึ่งแอบมอง

หิ่งห้อย(http://upic.me/i/am/b5ba2978.gif)

ไง...อิจฉาละซี้...ฮี้ๆๆๆๆๆๆ :27: :21:

(http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRqdaC1Tr05KH-3vR6k57SQk6YEFAimX0_iJFv_1Tm2vzKTqnQ6)


หัวข้อ: Re: :::::จะมีไหม.....?
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 25 มกราคม, 2557, 01:21:06 AM
   เสียงสนร้องอ๋องอี๋ มีที่ไหน                   เสียงสนสี  อี๋อ๋อง  ต้องที่นี่     
บ้าน"จั่นเจา"สงสัยใช่ไหมหว่า..?           บ้านโสมศรี   น้องรัก   ผีหักถอง
ท่ามดงชัฎชักหวั่นพรั่นอุรา                    เคยถูกฟัน  ขวัญผวา  น้ำตานอง   
คล้ายเสียงผีทีท่าช่างน่ากลัว                  ทะมึ่นจ้อง   ขโมยเสา  จะเอาจริง 

เดินเลียบเลาะเหยาะโหย่งโทงเทงย่อง      เดินเลาะเลียบ  เหยียบไม้   ขึ้นในบ้าน
แสงจันทร์ส่อง ลอดสนหม่นสลัว              ช่างโอราล   ตาลุก   ในทุกสิ่ง
นกเค้าแมวร้องเหมียวเหลียวมองตัว          เสาอักโข  โตใหญ่   ลองใคร่อิง
เขย่ารัว โขดหินจินต์กระเจิง                   เอนหลังพิง  พักข้าง  ได้อย่างใจ

ผวากอดสอดแขนร่างแมนใกล้                เอ๊ะ..มาบ้าน   โสมทำไม  ในคืนนี้ 
รู้สึกว่าพุงใหญ่จนใจเหลิง                     มืดสิ้นดี  …เอาน่า   อย่าสงสัย         
มองผมขาวยาวหยอยฝอยกระเซิง            เลยสำรวจ  ตรวจเพลิน  เดินต่อไป
ชักยุ่งเหยิงเปิงเปิดเตลิดใจ                    อ่ะ..นั่นใคร  กอดเสา  เห็นเงากลม

ผะผะผะ ผะผีซี้เลี้ยวฉัน                      ทำเราขวัญ  สั่นหรัว  กลัวสุดขีด
จึงหุนหันถลาตีนหมาใส่                       ผะผะผีด  ผีผา  แววตาขม
ปะทะปังถลำ คว่ำหน้าไป                     โถ…นั่นหญิง  หิ่งห้อย  ต่อยเสาระทม
นอนบนอกของใครใจเต้นแรง                 ร้องงายงม  ช่วยด้วย   ท่ามวยไทย

ขะขะขะ ขอโทษโปรดเถิดนะ                 เธอตีศอก  กับเสา  เรายืนนิ่ง
เจ็บไหมจ๊ะ น้องเซใช่เสแสร้ง                 หมัดช่วงชิง  หลับตาปี๋  หาดีไม่
เจรจาพาที มิโต้แย้ง                           ชกระรัว  ตัวสั่น  ขยันไป
ถ้อยแถลงแจ้งจารมานตรงกัน                 สักพักใหญ่  เธอวิ่ง  อย่างชิงชัง

ลุกปัดฝุ่นลุนลากหลากเขรอะขระ             ล้มปุกลุก  คลุกพื้น  ฝืนยักแย่
เปื้อนเปรอะประมะมาซ้ายขวาหัน            เราเหลียวแล   แล้วมอง  ดั่งต้องขลัง
ช่วยปัดแต่งแข้งขาสารพัน                    มนต์สะกด   คนกลัวผี   ดีเสียจัง
ตกลงฉันวิ่งชนนี่ พี่"ศิลา"                   ได้ดูหนัง   เรื่องห้อยหัว  กลัวจนลาน

เสียงกรากแกรกแหวกวนบนใบแห้ง         เสียงกรากแกรก  กุ๊กกิ๊ก   จิกเรื่องสั่น
หินก้อนแกร่งเขวี้ยงปังหลังภูผา             ทำหินลั่น   โรยรา   น่าสงสาร
เราสองกอดกันกลมชมดารา                 เขาคู่อิง  พิงเลื่อน  เหมือนสะพาน
โดยมีตา...อีกคู่หนึ่งซึ่งแอบมอง             เงาสะท้าน   เป็นคู่    รู้ไหมใคร

            หิ่งห้อย                                         จั่นเจา  (เค้าเอง)


หัวข้อ: Re: :::::จะมีไหม.....?
เริ่มหัวข้อโดย: ศิลาสีรุ้ง ที่ 26 มกราคม, 2557, 03:42:39 PM
(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/1521708_482047821904009_2003009255_n.jpg)


(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/936574_474079322700859_259848762_n.jpg)


หิ่งห้อย


เสียงเสียดสีสนสรรเป็นคันแถว
ตลอดแนวแผ่วผันหลั่นหลั่นร่วง
ปะทะลมล่องลิ่วปลิดปลิวควง
ก่อนทิ้งถ่วงทับเกลี่ยเรี่ยเรียงราย

เหยียบย่างเหยาะเลาะเลียบเทียบชายหาด
คลื่นซบสาดฟาดเกาะเซาะกระสาย
กระทบหาดซาดซัดกระจัดกระจาย
หลากเม็ดทรายกรายกราดเรี่ยราดแรง

ทิ้งร่างลงตรงเนินโขดเขินหิน
ทอดดวงจินต์ที่หมองท่องทุกแห่ง
หยาดน้ำตาบ่าเบียดคราเสียดแทง
เริ่มล้นแยงขอบคันหลั่นหล่นมา

อาบสองปรางพร่างพรายป็นสายเส้น
ยากหลบเร้นฝืนฟายทั้งซ้ายขวา
หนึ่งผืนยื่นรองรับซับน้ำตา
พี่"ศิลา"คว้าป้องยามหมองมาน

ท่ามเวหาสขาดแสงแรงลมหมุน
ความวายวุ่นซุนซัดพลัดถิ่นฐาน
เปรียบนกไร้แรงบินจินต์ร้าวราน
มานมนานเหนื่อยหน่ายที่หมายรอ

พบพานหนึ่งซึ้งนักถักทอถ้อย
ลอบเรียงร้อยคล้อยตามถามตอบต่อ
ความสัมพันธ์ขันเกลียวเหนี่ยวเพิ่มพอ
น้องนั้นขอฝากใจในทางจร

ยื่นมือน้อยร้อยเรียงเข้าเคียงใกล้
อบอุ่นใจใฝ่ฝัน ร้อนผันผ่อน
เคียงพะนอคลอเดินเพลินหยอกย้อน
เสียงหยุดก่อน...?หันมาเคลียร์..นั่นเมียใคร...?

หิ่งห้อย

... คลื่นครวญ...นวลหมอง …


ใบหูกวางพร่างพัดกระหวัดพลิ้ว
ลมพัดลิ่วเกลียวกราวหนาวสั่นไหว
ทิ้งใบแห้งแรงหล่นปลิวพ้นไป
ลมหนาวไม่สร่างซาพัดมาเยือน

คราสายัณห์โลมหล้าพาเคลื่อนคล้อย
คลอคลื่นลอยฝอยฟองล่องลิ่วเกลื่อน
ซัดซุกซอกซอนทรายกรีดกรายเลือน
ดั่งย้ำเตือนตอบคำร่ำวจี

เห็นชลนัยน์ไหลนองสองแก้มปลั่ง
นวลลงนั่งทอดกมลหม่นหมองศรี
ซับหยาดเพชรเกล็ดงามล้ำมณี
คลื่นนทีครวญเศร้าดั่งเจ้าตรม

นั่งลงเคียงอนงค์พะวงจิต
ขอมิ่งมิตรคลายใจคลายขื่นขม
แม้”ศิลาฯ” คน “แปลกหน้า”อย่าระทม
ซับเซซมจมหมองของเจ้ารวง

เดินร่วมเรียงเคียงไปใต้จันทร์ส่อง
ผูกพันสองพาทีถ้อยร้อยเพ็ญสรวง
นำสองเราก้าวเดินเพลินชมดวง
เสียงเรียกถ่วง..หยุดก่อน..ดั่งร้อนใจ

จึงหยุดรอคำเพรียกเรียกจากหญิง
เห็นน้องนิ่งมองหน้าพาหม่นไหม้
ท้นคำถามจากดวงตาอรทัย
แต่ว่าไร้สำเนียงเปล่งเสียงมา

กลุ่มสาวเดินมาถึงจึงเอ่ยถาม
เหล่านงรามมาเที่ยวนี่มิรู้ท่า
ช่วยตอบคำถามก่อนจากจรลา
“ร้านเซเว่น” ทางไหนหนา ตอบมาที

ขอบคุณครับ

ศิลาสีรุ้ง
๒๖ มกราคม ๒๕๕๗

                          




หัวข้อ: Re: :::::จะมีไหม.....?
เริ่มหัวข้อโดย: ศิลาสีรุ้ง ที่ 05 กุมภาพันธ์, 2557, 10:40:17 PM

(http://www.thainavy21.com/cms/components/com_mamboboard/uploaded/images/1186347314.jpg)

เสียงสนสี   อี๋อ๋อง   ตามท้องเรื่อง
สายลมเขื่อง  กรรโชก  เศร้าโศกใหญ่
ปะทะหมู่   หินหาด  ซัดสาดไป
ดนตรีไหว  บรรเลง   เพลงตามลม

ดำเนินเลาะ  เหยาะย่าง  ทางชายหาด
คลื่นก็สาด   มิสร่าง  อย่างสาสม
หากกระทบ  จิตใจ   ใครเศร้าซม
มิใช่เรื่อง  ของผม   จะตรมตรอม

ทิ้งร่างนั่ง  หินเนิน   เพลินอิงแอบ
สองตาแนบ  เห็นไกล   นั่นใคร..หอม  
พะเน้านอ  คลอเคล้า   เคียงเงาพยอม
เนินหินล้อม  เราขยับ  เห็นกับตา

อาบสองข้าง  ปรางค์ไหล  เป็นสายแก้ม
กระเซ็นแซม  ขอบล่าง   ข้างซ้ายขวา
มือชายจับ   ซับให้  ที่ไหลมา
เอ๊ะนั่นหนา…   ศิลาพี่   คนนี้เอง

ท่ามกลางหมู่ หินดาษ  ดูกลาดเกลื่อน
เรื่องคลายเคลื่อน  ลักลั่น  มันตรงเผง
โน่นป้าห้อย   นี่พี่ศิลา  ว้า..วังเวง
จะร้องเพลง  ชาติไทย  ให้ใครฟัง

มาพานพบ  ประสบซึ้ง  ถึงเรื่องรัก
ลอบสมัคร   รักใคร่  ตรงใจฝัง
ความสัมพันธ์  พรั่นพรุ่ง  ดูรุงรัง
ป้าห้อยขลัง   ศิลาเขิน  ทำเกินไป

นึกตำหนิ  ทำใจ  ไม่ได้แล้ว
ต้องย้อนแนว  ซื่อตรง  ให้จงได้
มิรีรอ  ต่อว่า  มุ่งหน้าไว
แว่วเสียงใส  …มันออกแล้ว  ค้างแก้วตา

จั่นเจา ( เค้าเอง..555)



(http://upic.me/i/pt/1219628dbok9uwn9b.gif) (http://upic.me/show/1712478)(http://upic.me/i/pt/1219628dbok9uwn9b.gif) (http://upic.me/show/1712478)(http://upic.me/i/pt/1219628dbok9uwn9b.gif) (http://upic.me/show/1712478)(http://upic.me/i/pt/1219628dbok9uwn9b.gif) (http://upic.me/show/1712478)


      


(http://upic.me/i/nm/sunrise.jpg) (http://upic.me/show/49477576)
ยามเช้าที่... เสม็ด...../oknation.net


   เป็นเพื่อนน้อง

 ลมพัดพราว ซอไผ่เบียด ดังเอี๊ยดอ๊าด
ทวิชาติส่งสำเนียงเสียงเพรียกหา
บ้างโผผินบินเลาะเกาะคบคา
บ้างร้องเพลงเพลินอุราพาสุขใจ

เสียงคลื่นครืนครั่นครวญซวนซบหาด
ซัดซ้ำสาดซอกหินธารินใส
แล้วหวนคืนกลับทะเลกล่อมเห่ไกว
มิหลับใหลเริงร่าอยู่ตาปี

เป็นเพื่อนน้องนั่งใกล้ให้คลายหม่น
มิเล่ห์กลอันใดให้หมองศรี
มิเคลือบแคลงระแวงใครไม่หวังดี
มิพาทีเพ้อพร่ำกระทำเกิน

นั่นหนึ่งใคร..เดินเอียงเร่เป๋ซ้ายขวา
แล้วเหลียวมาตาแลพูดแก้เขิน
เอื้อนพาทีมีคำนำให้เพลิน
เย้าหยอกเอินเฮฮาปรือตามอง


กลายเป็นท่าน”จั่นเจา”..เจ้าจอมยุทธ
คงเร่งรุดตรวจท้องถิ่นสิ้นภัยผอง
สองผู้น้อยคารวะท่านตามครรลอง
ท่านเมียงมองมาใกล้ไม่เคลือบแคลง

ระยะนี้ข่าวโจรใหญ่ได้จี้ปล้น
ผู้ยากจนชาวนาไร่ไปทุกแห่ง
ต้องแร้นแค้น..ฆ่าตัวตายสุดร้ายแรง
   เกินยุดแย้งวิโยคอกไหม้กรม

ชาวนามาร้องทุกข์รุกหลายครั้ง
แต่ก็ยังมิมีใครช่วยให้สม
สะท้อนเลือดตากระเด็นเห็นรุมรม
นั่งจ่อมจมเจ่าจุกทุกครัวเรือน

เหมือนดั่งข่าว..แดนโพ้นทะเลใต้
ถิ่นเสียมก๊กลุ่มน้ำใหญ่ให้แม้นเหมือน
ชาวประชาหน้าเซียวสุดแชเชือน
จะบ่ายเบือนหันไปทางไหนดี

ขอบคุณครับ
ศิลาสีรุ้ง


(http://upic.me/i/ih/692823n68ya60jv91.gif) (http://upic.me/show/1654816)


(http://upic.me/i/zq/images60.jpg) (http://upic.me/show/49477192)
จอมยุทธจั่นเจา ....oknation.net


              ขอบคุณภาพจาก  Internet ครับ