ฝันสลาย
๏ ความเปลี่ยนแปลงเธอนั้น นับวันเพิ่ม
ตาสบตายิ่งเติมความหวั่นไหว
ดูท่าทีที่ทำเรื่องราวใด
สุดระทมหัวใจ ร้าวรานสิ้นดี
๏ คงเปลี่ยนแปลงไปตาม สากลกฎเกณฑ์
ความสดใสรู้เด่น อันเป็นสุขี
ชินหูตาชินใจ รักไม่มี
เลยเป็นการเซ้าซี้ ซ้ำซากหน่ายแหนง
๏ จึงพลีกาย ใจยอมสุดตรอมตรม
เพื่อใจเธอสุขสม มิต้องแอบแฝง
เรื่องอันใดต้องทน เฝ้าคอยระแวง
สุดเสียดแทงเจ็บช้ำทั้งวิญญา
๏ ดังหนึ่งกายถูกตรึง ณ แดนประหาร
ดูมืดไปทุกด้าน มีแต่ปัญหา
ความฝันเพลิดพิไลแต่ไร้ค่า
กลับกลายเป็นน้ำตา ทุกวันดื่มกิน ๚ะ๛
31
เมื่อ: 16 มีนาคม, 2567, 10:56:12 PM
|
||
เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
32
เมื่อ: 13 มีนาคม, 2567, 10:34:37 PM
|
||
เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
รักเอ๋ยรักข้า
๏ รักเอ๋ยรักข้า คิดยิ่งเหมือนกับพา อุราหวนไห้ เดี๋ยวรักก็เริงรื่นชื่นฉ่ำใจ เดี๋ยวรักก็จากไป ไม่เคยจีรัง ๏ รักเอ๋ยรักข้า ครั้งแรกเหมือนบุปผา งามสะพรั่ง ดูรักเจ้างามยิ่งอย่างจริงจัง ประหนึ่งมีมนต์ขลังเป็นอาจิณ ๏ รักเอยรักจงอย่า เฉยแรมไกล เจ้าโปรดเห็นดวงใจ หวนไห้ถวิล เมื่อรักร้างแรมรา น้ำตาร่วงริน ท่วมทั้งฟ้าดิน ไม่อยากจะกินจะนอน ๏ รักเอ๋ยรักข้า เคล้าด้วยน้ำตา หรือจึงพาใจอ่อน บางครั้งรักเจ้า งอแงช่างแง่งอน เดี๋ยวรักก็จากจร อกสะท้อนเอย ๚ะ๛ |
33
เมื่อ: 13 มีนาคม, 2567, 03:38:41 PM
|
||
เริ่มโดย share - กระทู้ล่าสุด โดย share | ||
ขอบคุณ คุณพี พูนสุข
ที่ตั้งชื่อ ฉันท์ ฉันทลักษณ์ : กลอน จำนวนคำแต่ละวรรค ตามแต่จะกำหนด โดยให้ ครุ ลหุ สลับกันไป ในทุกวรรค ส่ง-รับ สัมผัส แบบกลอน เว้น วรรค 3 กับ 4 แบบฉันท์ คือ มี/ไม่มี ก็ได้ สมานฉันท์ ๓ @ ลดผยอง...ตรองกระจ่าง มุ่งมุสร้าง...สันติธรรม สมานฉันท์ ๔ @ จะร่วงจะรุ่ง...มุมุ่งลุฝัน ตระหนัก"ขยัน"..."ระทม"สบาย สมานฉันท์ ๕ ลด ตัว ตน กู @ ลด ละ"กู" ผยอง ตัว สนอง กิเลส ตน ประพฤติ สิเหตุ "กู" นรก สวรรค์ สมานฉันท์ ๖ @ ลุรุ่ง ตะวัน สว่าง กระจ่าง สิใจ ไสว พระพร "กระทำ" ผลิใบ "ระทม" ละไห้ ณ กาล สมานฉันท์ ๗ @ ฉันริฉันท์ สบายสบาย หวังทลาย สลดระทม เหงายะเยียบ บ่สุขบ่สม จักกระเซ็น กระเด็นสลาย สมานฉันท์ ๘ ฉัน ตั้ง หวัง สุข @ ฉัน ประเดิม ฉลอง อรุณ รุ่ง ตั้ง สติ มุมุ่ง พลัง สาน หวัง สนอง "ระทม" สงบ มาน สุข สราญ พระธรรม จรัส ยง |
34
เมื่อ: 10 มีนาคม, 2567, 10:33:36 PM
|
||
เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
ยอมรับคนเดียว
๏ เธอคงจะไม่ซึ้ง ถึงความปวดร้าว ช้ำในใจเรื่องราว เศร้าเป็นไฉน เธอคงไม่ซึ้ง ถึงรักที่ห่วงใย ฉันทำไป ทุกอย่างก็เพื่อเธอ ๏ ใครเป็นคนปลอบโยนคอยเอาใจ จะมีทุกข์ยังไงช่วยเสมอ พอมีคนแทนฉันเมื่อได้เจอ ใยมาเผลอลืมจริงแล้วทิ้งกัน ๏ เจ็บนี้นาน ยาวนานต้องการพอ ไม่หวังรอ เธอกลับคืนมาหาฉัน ครั้งเดียวก็เกินพอ ความผูกพัน มิอยากโดนใครหยัน เธอปันใจ ๏ เธอคงไม่ซึ้ง มองถึงการกระทำ นึกถึงความเจ็บช้ำ สักคำไหม ตอนที่เธอบอกลาต้องการไป ฉันจะเป็นอย่างไร จำได้ไหมเธอ ๚ะ๛ . |
35
เมื่อ: 08 มีนาคม, 2567, 07:43:13 PM
|
||
เริ่มโดย share - กระทู้ล่าสุด โดย share | ||
@ สตรี กล้าแกร่ง แห่งสิทธิ์ สู้ผิด มิพรั่น หวั่นไหว ผ่องผุด พิสุทธิ์ธรรม อำไพ แก่นใจ ให้พลัง ชีวี @ สตรี แห่งลูก แห่งธรรม งามล้ำ ใช่รูป สวยศรี ยุติธรรม ชูนำ พร้อมพลี เมตตา รักนี้ เธอแสดง |
36
เมื่อ: 08 มีนาคม, 2567, 10:48:59 AM
|
||
เริ่มโดย share - กระทู้ล่าสุด โดย share | ||
@ สาวหนุ่ม! รักแบ่งปัน
.....มั่นแล้ เธอมุ่งไม่ยอมแพ้ .....เพื่อผู้ทุกข์เข็ญ @ เป็นประดุจเดือนส่องทาง .....สว่างหล้า การกิจเธอกระจ่างจ้า .....จรัสท้าผยองพาล |
37
เมื่อ: 07 มีนาคม, 2567, 10:32:23 PM
|
||
เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
ให้
๏ ซ่อนไว้ ฉันบอกใครไม่ได้ ท่าทีหัวใจ ที่แอบไปรักเธอ ห้ามความคิดจิตใจ เลิกใฝ่เพ้อ แต่อยากเจอ เธอมากขึ้นทุกวัน ๏ ซ่อนไว้ บอกไปฉันกลัวเศร้า ถ้าเธอไม่รักเรา เศร้ามหันต์ คอยหักห้ามหัวใจ ไม่ว่ากัน สิทธิของเธอนั้น ย่อมเหนือใคร ๏ เธอรักใครชอบใคร มิไปขัดขวาง ปิดกั้นทางขวางรักกักไม่ไหว แต่ตัวฉันจะมีเธอตลอดไป ทั้งชีวิตจิตใจ ฉัน (มีแต่ให้) ให้เธอ ๚ะ๛ |
38
เมื่อ: 06 มีนาคม, 2567, 07:46:13 AM
|
|||
เริ่มโดย โซ...เซอะเซอ - กระทู้ล่าสุด โดย โซ...เซอะเซอ | |||
|
39
เมื่อ: 04 มีนาคม, 2567, 10:36:28 PM
|
||
เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
ขลุ่ยจีน ประกอบกลอนอีโรติก
*เร่เรือรัก* ๏ คลื่นฉีกสาดกระเซ็นมองเป็นสาย พรรณรายยิบระยับรับแสงฉาน หัวเรือแหวกสายชลยลตระการ สุขสำราญมิสร่างมีนางเคียง ๏ แดดละอ่อนชอนผิวเป็นทิวอุ่น กลิ่นหอมกรุ่นลมหายใจยามส่งเสียง นัยแววตาส่งสายชะม้ายเมียง ร่างสลับกลับเบี่ยงเอียงแก้มคอย ๏ โอบประคองอิงแอบเข้าแนบเนื้อ บนหัวเรือสุดที่กระเถิบถอย เสียงกระซิบเสน่หานัยน์ตาปรอย บอกค่อยค่อยทีท่าระอาใจ ๏ เกี่ยวกวัดรัดกายไม่อายคลื่น มิอยากตื่นจากจิตพิสมัย วิมานลอยใต้ฟ้าสุราลัย ร้อนดั่งไฟซาบซ่านสะท้านทรวง ๏ สบนัยน์ตาเปี่ยมล้นปนความหมาย สองใจกายสุขแสนสู่แดนสรวง โลกทั้งใบใส่รักร่วมตักตวง ณ ใต้ดวงตะวันเก็บฝันมา ๏ เรือแล่นเรื่อยท่องนทีฤดีสุข เสียงนกปลุกจากมนต์เสน่หา แว่วยินเสียงอายนกกุ้งปูปลา แต่กายาสอดสนิทเข้าชิดชม ๏ จุมพิตร่างเนื้อนวลสงวนแนบ ยามอิงแอบแสร้งซุกอย่างสุขสม เสียงแผ่วแผ่วแววตาสุขารมณ์ กอดกันกลมสนิทนวลเจ้าครวญคำ ๏ ปลาฉนากปากยาวโถมราวคลื่น ระเริงรื่นดำมุดสุดถลำ แหวกโพยมเร่งรุดแล้วมุดดำ โหมกระหน่ำอ่อนล้าก็ลาชล ๏ อยากพักร้อนนอนหนาวใต้ราวฟ้า เริงเสน่หาตามแถลงทุกแห่งหน โลกทั้งใบมีเพียงเราสองคน สู่วังวนยลเยี่ยมทิพย์วิมาน ๏ ราวฟ้าเปรียบอ้อมแขนแสนอบอุ่น โอบละมุนความรักสมัครสมาน สองหัวใจมีกันทุกวันวาร ตราบชั่วกาลฟ้าดินไม่สิ้นเอย ๚ะ๛ |
40
เมื่อ: 01 มีนาคม, 2567, 10:42:26 PM
|
||
เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
จำเป็นก็ตาย
๏ สุดปลายมือยื่นให้ก็ไม่ถึง จะคว้าดึงยุดยั้งกำลังหมด ไม่ใช่รักสิ้นขอทรยศ หรือใจคดลืมรักเพียงสักนิด ๏ เกินที่ฉันจะช่วยแม้ด้วยรัก อยากผ่านผลักโรคร้าย ให้หายสนิท แต่ความจริงยากเป็นเช่นที่คิด เพราะเวลาของชีวิตยากกำหนด ๏ ทุกชีวิตบนโลกไม่อาจหนี เกิดแก่เจ็บตายมีเหมือนกันหมด ไม่อาจหนีสัจธรรมต้องการลด หรือหนีกฏธรรมชาติไม่อาจพ้น ๏ แม้จะหวงห่วงใยด้วยใจรัก แต่ก็ต้องรู้จักมีเหตุผล ถ้าถึงคราวสูญสิ้นอย่าดิ้นรน ฉันก็เจ็บเหลือทนทนดูเธอ ๏ ตายก็ตายอย่าวิ่งหนีสงสาร เธอเจ็บฉันทรมานแทนเสมอ ตายแทนได้ต่อหน้าเมื่อมาเจอ ปากเผยอไร้เสียง มีเพียงน้ำตา ๏ ทุกนาทีที่เจ็บแทนเธอได้ ฉันยินดีดีใจ สมปรารถนา ยังซื่อตรงคงมั่นคำสัญญา ทุกชาติภพดินฟ้าเป็นพยาน ๏ ไปรอฉันบนดาวประกายพรึก ฉันจะเพียรรำลึกอธิษฐาน ขอตามเธอชิดใกล้ชั่วกาลนาน หมดสัมปทานหายใจจะไปเลย ๏ สร้างวิมานของเรารอฉันก่อน อย่าร้าวใจตัดรอนคำเฉลย ไปที่หลังหวังสนิทร่วมชิดเชย รอสักนิดร่วมเขนยเช่นเคยคบ ๏ จะจากเป็นจากตายสุดท้ายจาก มนุษย์ยากเลี่ยงพ้นทุกคนพบ การพลัดพรากหายใจยังไม่จบ ตายแล้วนั่นคือครบสิ้นภพเอย ๚ะ๛ 23/2/67 . |