เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: Wirin ที่ 09 สิงหาคม, 2557, 08:04:27 AM



หัวข้อ: ....เมามัว...
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 09 สิงหาคม, 2557, 08:04:27 AM
(http://image.ohozaa.com/i/523/P2VYrX.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/xLCo1yvI2y0PAGou)
หากเมามัว ยศถา บรรดาศักดิ์
ไม่รู้จัก เจียมตน ต้องหม่นหมอง
เกิดสิ้นบุญ หนุนนำ น้ำตานอง
เคยเรืองรอง ครองช้ำ ถูกย่ำยี

หากหมกเม็ด เพชรนิล จินต์อดสู
หลงเพลินคู่ สินทรัพย์ ดับสุขี
พะวงหน้า พะวงหลัง นั่งทุกข์ซี
สิ้นชีวี คนหยาม ประณามเอา

หากเมามัว สรรเสริญ เกินวิตก
ในหัวอก งกเงิ่น เขินขลาดเขลา
หลงตนเอง ว่าแน่ แท้หูเบา
ดั่งอึ่งเฝ้า กะลา แสนจาบัลย์

หากเมามัว ในสุข ยามทุกข์แทรก
ถึงนั่งแจก แจงไป ใครจักสน
ขืนตีโพย ตีพาย  อับอายคน
จะสู้ทน หน้าได้ อย่างไรกัน

หากเมามัว ทำดี นี้ประเสริฐ
จักบรรเจิด เพริศพริ้ง ทุกสิ่งสรร
ทั่วพารา ยิ้มชื่น ยื่นสัมพันธ์
คุณอนันต์ จริงแท้ แค่ทำดี
วิริน
๙/๘/๕๗
(http://image.ohozaa.com/i/523/P2VYrX.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/xLCo1yvI2y0PAGou)


หัวข้อ: Re: ....เมามัว...
เริ่มหัวข้อโดย: ปรางค์ สามยอด ที่ 13 สิงหาคม, 2557, 09:35:51 PM

:14:

หากมัวเมาความดีมีแต่ได้
แต่เมาใจเพราะหลงองค์อิตถี
เมาทุกยามข้ามขั้นวันเดือนปี
เมามิมีสร่างซาเป็นบ้าบอ

เพราะมัวเมาความดีที่หยิบยื่น
สุข,สดชื่น,ทุกครั้งดั่งชูช่อ
อินโดฟินรินหลั่งตั้งใจรอ
อยากพะนอคลอเคล้าเพราะเมาใจ

ทุกโมหะละวางมีทางแก้
มิเคยแคร์ลาภยศปลดปลงได้
อีกทรัพย์สินเงินทองเชิญกองไว้
มิสนใจสรรเสริญพวกเยินยอ

เพียงมัวเมาในสุขยามคลุกเคล้า
เพียงมีเจ้าเคียงกายหายปวดข้อ
เพียงเกี่ยวดองสองเราพะเน้าพะนอ
เพียงนี้หนอขอมัวเมาเช้ายันเย็น

ละหมดแล้วซึ่งกิเลสเป็นเศษเสี่ยง
เหลือแต่เพียงตัณหาดั่งตาเห็น
คิดถึงเจ้าน้ำตาแทบกระเซ็น
สุดลำเค็ญเข็ญใจเพราะไร้นาง

ปรางค์ สามยอด

ขอแจมตลกๆอย่าถือสานะครับ :32:


หัวข้อ: Re: ....เมามัว...
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 13 สิงหาคม, 2557, 09:58:42 PM
:15: :15:
เห็นชายครวญ หวนไห้ ใจสับสน
หนาวกมล หม่นจิต กลัวติดร่าง
แหอวนลาก ปากอ่าว ข่าวลุงปรางค์
เป็นเสือสาง กระทิงเปลี่ยว เทียวมองตา

เมามัวรัก จักแย่ แพ้ยับย่น
เมาหน้ามน คนสวย ด้วยพลาดท่า
เมาสาเก หัวดิ่ง พสุธา
เมากัญชา จ่าจับ ดับชีวิน

เมากิเลส เหตุห้วง ต้องท้วงทัก
เมาน้ำหมัก ป้าเช็ง เร่งถวิล
เมาขี้ตา นอนดึก ฝึกจนชิน
เมากวิน จินต์แย่ เป็นแท้เทียว
วิริน
๑๓/๘/๕๗
ขอบคุณคุณลุงปรางค์นะค่ะ
 :30: :30: