|
หัวข้อ: หลอกลวง เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 18 ธันวาคม, 2558, 01:58:11 PM เพราะคำพจน์ของชายนั้นหลายชั้น
จึงวกวนงงงันน่าเวียนหัว ความใจดีก็มากและน่ากลัว เวียนมายั่วเย้าอนงค์ให้หลงรัก เมื่อมัวเมาพะเน้ามโนรส ก็ปรากฏทุกทางห่างเหินหัก อันคำมั่นสัญญาสามิภักดิ์ ท่านได้รักษาไว้แต่ใดฤา ข้าพเจ้านั้นคงดำรงสัตย์ ท่านตระบัดอย่างนี้มินับถือ แล้วกล่าวพจน์วาจาหาความซื่อ ฟังยุดยื้ออ่อนเพลียละเหี่ยใจ ท่านมิคิดทำน้องครองความโศก ผิดเพราะโรคความรักฤาไฉน ท่านคอยเฝ้าเอ็นดูกับผู้ใด ทิ้งน้องให้พะวงเหมือนหลงทาง มากรู้จักจิตใจเสียดายยิ่ง เคยเป็นมิ่งขวัญอยู่ก็ดูห่าง ช่างใจร้ายเหลือช้ำจำจากวาง แทบหมองหมางทางดำเนินเผชิญไป เพราะมิเคยเปิดประตูรู้รสรัก ท่านก็จักขอสอนบทตอนให้ จึงจงแจ้งประจักษ์ทุกห้องใจ บทไหนไหนก็เห็นเป็นเหมือนกัน คงไม่แปลกที่ตนต้องทนทุกข์ เพราะหวังรุกเริงรื่นชื่นสุขสันต์ ทุกบทตอนซ่อนเร้นเป็นสำคัญ คือรักที่ให้ฉันมันหลอกลวง สิริวตี :35::35: |