เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: พันคม ที่ 08 ธันวาคม, 2559, 11:38:54 PM



หัวข้อ: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: พันคม ที่ 08 ธันวาคม, 2559, 11:38:54 PM
(https://scontent.fbkk2-4.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/10676150_754948457887210_7446557357160149300_n.jpg?oh=a0f696095fc7b83c9d23e87de557fdae&oe=58EFF12F)

.๐..พี่ชาย..๐.
.
ร้องไห้เถอะน้องพี่จะเป็นเพื่อน
อย่าคิดกลัวแก้มเปื้อนน้ำตาเจ้า
ร้องจนพอเจ็บจางเหลือบางเบา
พอคลายเศร้าโศกซาคงชาชิน
.
เพื่อสิ่งเจ็บในจิตได้ปลิดปลด
ปล่อยน้ำตาหลั่งรดจนหมดสิ้น
ทิ้งความช้ำชอกใจที่ไหลริน
แทนธรณินคือที่ไหล่พี่ชาย
.
พี่จะซับที่ละหยดจนหมดหยาด
แม้หลั่งมาอย่างมิอาจรู้จุดหมาย
พี่จะรอคอยรับวันกลับกลาย
ที่เจ้าคลายความเศร้าเหลือเบาบาง
.
แม้นวันที่ต้องเหลือแค่เราสอง
ยังตระกองกอดกายมิหายห่าง
แม้นถึงวันสูญซึ่งสรรพางค์
จะทอดร่างร่วมหลุมเป็นเรือนรัง
.
ร้องเถิดนะที่ละหยดจนหมดสิ้น
ร้องให้หมดจากจินต์ที่รินหลั่ง
ที่ละหยดหมดใจที่พ่ายพัง
อย่าคุมขังความเจ็บด้วยจดจำ
.
มิต้องกักเก็บไว้จนใจหมอง
แม้ต้องนองใบหน้าตาแดงก่ำ
ปล่อยมันหลั่งดั่งฝนที่หล่นพรำ
เพื่อหมอกเมฆสีดำนั้นอำลา
.
พอเหนื่อยแล้วน้องรักพักสักครู่
จวบเช้าตรู่ไม่หายความโหยหา
ห้วงหทัยคล้ายเต็มด้วยน้ำตา
ค่อยร้องต่ออีกครานะคนดี
.
จงซบหลับกับไหล่พี่ชายก่อน
หรือเอนนอนผ่อนพักบนตักพี่
จะนั่งคอยไกวกวัดและพัดวี
แสงสุรีย์ดาษดื่นค่อยตื่นตน
.
พี่จะเขียนกลอนรักไว้สักบท
ทุกอักษรซ่อนพจน์ด้วยหวังผล
ฝากรู้สึกผูกพันในประพนธ์
ด้วยสัจจะคละปนให้คนงาม
.
สรรค์สระอักษราสลับเคียง
หวังเจรียงโลมใจผู้ไหวหวาม
แม้นมิซึ้งถึงในใจนงราม
ก็เผยใจไปตามความเป็นจริง
.
เมื่อเจ้าตื่นลืมตามาจากหลับ
คิดจะหวนทวนกลับไปรับสิ่ง
ที่เจ้าหมายไขว่คว้าเอามาอิง
เพียงมาพิงไหล่พี่ยามมีภัย
.
หวังเจ้ารู้เบื้องลึกสำนึกเห็น
พี่หมายเป็นปฐพีที่กว้างใหญ่
เพื่อเจ้าหลับอย่างสบายทั้งกายใจ
ถึงเวลาเจ้าจะไป..พี่ชายยอม
.
.๐..พันคม..๐.



หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 09 ธันวาคม, 2559, 12:35:40 PM



...อ่าน ท่านพันคม ร่ายยาว
เลยต่อกลอนไม่ถูกเลยครับ
แต่ทำให้นึกถึงเพลงสองเพลง
เลยขอเอาเพลงมาลง ร่วมแจมด้วยละกันครับ

เพลงแรกเป็นเพลงเก่า ของ อุ้ย รวิวรรณ จินดา
"พี่ชายที่แสนดี" เวอร์ชั่นนี้ เห็นเด็กรุ่นหลานๆ
เอามา cover ใหม่ ใช้ได้เลย เอามาลงให้ครับ

JSFse1hJwn8



อีกเพลงเป็นเก่าอีกเหมือนกันแต่เป็นเพลงฝรั่ง
ของ The Hollies
"He Ain't Heavy, He's My Brother"

EYzfTdIZoP0


...ห้ามถามว่าทำไม เอาแต่เพลงเก่าๆมาลง
เดี๋ยวมีเคือง...หึหึ
Soul

 :12:



หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: พันคม ที่ 09 ธันวาคม, 2559, 06:02:41 PM

ปกติเป็นคนเขียนแต่กลอนยาวครับ ปัจจุบันไม่นิยมเขียน
ส่วนใหญ่อย่างมากก็ หกบท เต็มที่ เขียนยาวไม่มีคนอ่าน
..
เพลงพี่ชายที่แสนดี เป็นเพลงประกอบละครช่อง๙เมื่อปี๔๐
เช่นกันครับ อ่อ..ละครก็ชื่อเดียวกับเพลงนี้ด้วย..


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 09 ธันวาคม, 2559, 07:15:22 PM

...ขอบพระคุณ ท่านพันคม สำหรับข้อมูลทางประวัติศาสตร์ครับ
โอ้ปี 2540 นี่เกือบยี่สิบปีเลยนะครับ...
เวลาช่างผ่านไปรวดเร็วยิ่งนัก

ที่จริงเพลง "พี่ชายที่แสนดี" แต่งโดยคุณประภาส ชลศรานนท์
ทำนองโดยคุณพนเทพ สุวรรณบุศย์ ขับร้องโดยคุณอุ้ย รวิวรรณ จินดาเมื่อปี2523
ประมาณสามสิบหกปีมาแล้วครับ

...เอ๊ะ เราคุยอะไรกันนี่ เดี๋ยวคนเข้าใจผิดว่า แข่งกันแก่ หึหึ...

กูเกิ้ลข้อมูลมาครับ

Soul

 :12:





หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 09 ธันวาคม, 2559, 07:26:13 PM


คุยไรกันเนี่ย
ไม่เห็นจะรู้เรื่องเล้ย
อ้อ..แหะๆๆ   ลืมไป ศศิ เกิดไม่ทัน :21:

 :aab15:

 


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 09 ธันวาคม, 2559, 09:20:06 PM
(https://scontent.fbkk2-4.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/10676150_754948457887210_7446557357160149300_n.jpg?oh=a0f696095fc7b83c9d23e87de557fdae&oe=58EFF12F)

.๐..พี่ชาย..๐.
.
ร้องไห้เถอะน้องพี่จะเป็นเพื่อน
อย่าคิดกลัวแก้มเปื้อนน้ำตาเจ้า
ร้องจนพอเจ็บจางเหลือบางเบา
พอคลายเศร้าโศกซาคงชาชิน
.
เพื่อสิ่งเจ็บในจิตได้ปลิดปลด
ปล่อยน้ำตาหลั่งรดจนหมดสิ้น
ทิ้งความช้ำชอกใจที่ไหลริน
แทนธรณินคือที่ไหล่พี่ชาย
.
พี่จะซับที่ละหยดจนหมดหยาด
แม้หลั่งมาอย่างมิอาจรู้จุดหมาย
พี่จะรอคอยรับวันกลับกลาย
ที่เจ้าคลายความเศร้าเหลือเบาบาง
.
แม้นวันที่ต้องเหลือแค่เราสอง
ยังตระกองกอดกายมิหายห่าง
แม้นถึงวันสูญซึ่งสรรพางค์
จะทอดร่างร่วมหลุมเป็นเรือนรัง
.
ร้องเถิดนะที่ละหยดจนหมดสิ้น
ร้องให้หมดจากจินต์ที่รินหลั่ง
ที่ละหยดหมดใจที่พ่ายพัง
อย่าคุมขังความเจ็บด้วยจดจำ
.
มิต้องกักเก็บไว้จนใจหมอง
แม้ต้องนองใบหน้าตาแดงก่ำ
ปล่อยมันหลั่งดั่งฝนที่หล่นพรำ
เพื่อหมอกเมฆสีดำนั้นอำลา
.
พอเหนื่อยแล้วน้องรักพักสักครู่
จวบเช้าตรู่ไม่หายความโหยหา
ห้วงหทัยคล้ายเต็มด้วยน้ำตา
ค่อยร้องต่ออีกครานะคนดี
.
จงซบหลับกับไหล่พี่ชายก่อน
หรือเอนนอนผ่อนพักบนตักพี่
จะนั่งคอยไกวกวัดและพัดวี
แสงสุรีย์ดาษดื่นค่อยตื่นตน
.
พี่จะเขียนกลอนรักไว้สักบท
ทุกอักษรซ่อนพจน์ด้วยหวังผล
ฝากรู้สึกผูกพันในประพนธ์
ด้วยสัจจะคละปนให้คนงาม
.
สรรค์สระอักษราสลับเคียง
หวังเจรียงโลมใจผู้ไหวหวาม
แม้นมิซึ้งถึงในใจนงราม
ก็เผยใจไปตามความเป็นจริง
.
เมื่อเจ้าตื่นลืมตามาจากหลับ
คิดจะหวนทวนกลับไปรับสิ่ง
ที่เจ้าหมายไขว่คว้าเอามาอิง
เพียงมาพิงไหล่พี่ยามมีภัย
.
หวังเจ้ารู้เบื้องลึกสำนึกเห็น
พี่หมายเป็นปฐพีที่กว้างใหญ่
เพื่อเจ้าหลับอย่างสบายทั้งกายใจ
ถึงเวลาเจ้าจะไป..พี่ชายยอม
.
.๐..พันคม..๐.

2jzHxaCsB7g?fs&hl=th_TH&autoplay=1

สัมผัสรัดเป็นบ่วงในห้วงลึก
ดังปลูกพฤกษาพรรณด้วยคำหอม
รินหยาดหยดพจมานหวามหวานพร้อม
ใจขอน้อมยอมนี้แด่พี่ชาย

ทั้งตาเนื้อตาในใสสะอาด
เขียนจรดวาดตวัดเห็นเป็นเส้นสาย
ทุกคืนค่ำพร่ำกอดสวมสอดกาย
เสมือนคล้ายกลมเกลียวคนเดียวกัน

สิริวตี


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 10 ธันวาคม, 2559, 07:12:05 AM



...อ่าน ท่านพันคม ร่ายยาว
เลยต่อกลอนไม่ถูกเลยครับ
แต่ทำให้นึกถึงเพลงสองเพลง
เลยขอเอาเพลงมาลง ร่วมแจมด้วยละกันครับ

เพลงแรกเป็นเพลงเก่า ของ อุ้ย รวิวรรณ จินดา
"พี่ชายที่แสนดี" เวอร์ชั่นนี้ เห็นเด็กรุ่นหลานๆ
เอามา cover ใหม่ ใช้ได้เลย เอามาลงให้ครับ

JSFse1hJwn8



แสดงว่ารุ่นหลานจริงที่ร้อง...เพราะคนดีดกีตาร์ที่ร้องคนแรกซ้ายสุด เป็นรุ่นน้องที่คณะ อ่อนกว่าวตีแค่ปีเดียวเองค่ะ


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: ไชยเชษฐ์ ที่ 10 ธันวาคม, 2559, 12:37:59 PM
คือนิยามมากล้นชายคนหนึ่ง
ส่งไปถึงอีกคนล้นรักมั่น
เพื่อคงไว้สิ่งดีที่ผูกพัน
มอบแบ่งปันปลอบประโลมน้องโฉมตรู

เป็นพี่ชายชั่วคราวเมื่อร้าวจิต
จะกล่อมน้องสนิทให้คิดสู้
ซับน้ำตาเติมน้ำใจใคร่เอ็นดู
แม้พี่รู้ต้องจากหากเจ้าคลาย

อ้อมอกอุ่นอ้อมกอดแน่นอ้อมแขนพี่
รออยู่ที่เดิมเดิมเติมความหมาย
สุขใจที่ได้ให้ไม่เสียดาย
รักแท้จาก"พี่ชาย"ตายก็ยอม

ไชยเชษฐ์


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 10 ธันวาคม, 2559, 05:15:13 PM

๐ ยามน้องเจ็บพี่ปลอบมอบความหวัง
ยามพ่ายพังโน้มมาหน้าผากหอม
เช็ดน้ำตาลาปรางมิร้างดอม
เฝ้าถนอมรัญจวนนวลอนงค์

อยากเป็นมากกว่าพี่ฤดีมอบ
เธอก็ตอบบอกปัดขัดประสงค์
มองเราแค่ญาติมิตรคิดเจาะจง
ตำแหน่งคง"พี่ชาย"คล้ายปลอบใจ

ตำแหน่งงามนามเพราะเหมาะเรียกขาน
แต่ดวงมานหดหู่เธอรู้ไหม
ยามเธอทุกข์ซุกหลบซบอุ่นไอ
พอมีใครอื่นหนอเธอก็เมิน

เป็นพี่ชายแสนดีมีน้ำจิต
รักขนิษฐ์ห่วงใยไม่ห่างเหิน
แต่หัวใจปวดร้าวหนาวเหลือเกิน
มิอาจเดินควงแขนเป็นแฟนกัน

ทุกทีจ้องมองเจ้าคิดเข้าข้าง
เอาเอวบางเป็นคู่อยู่ในฝัน
ก่อนถึงคราลาจากพรากนิรันดร์
คือเป็นวันพี่ชายตายจากเธอ ๚๛

..พรานไพร..

 :19:


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: พันคม ที่ 11 ธันวาคม, 2559, 12:07:51 AM
(https://scontent.fbkk2-3.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/10898136_1760300664194414_1021131267117740440_n.jpg?oh=3d5ff26c78bdcccd286b25e881e883c9&oe=58BC46B4)

.๐..บนไหล่พี่..๐.
.
ช่างเถอะแม้เมื่อรักจะสลาย
เจ็บแค่จำเจียนตายมิใช่เหรอ
พบที่เหมือนหลับพลันฝันละเมอ
ต้องเจอะเจอใจเจ็บจนเป็นรอย
.
แม้นเจ็บช้ำทั้งชาติมิอาจแก้
สิ่งพ่ายแพ้ทั้งหมดก็ถดถอย
ดูเช่นเมฆมัวหม่นทำฝนปรอย
แล้วยังคล้อยจางไปไร้มืดมน
.
ทิ้งเจ็บปวดรวดร้าวให้ลาร้าง
สู่เส้นทางแห่งเสรีอีกสักหน
เมื่อวันหนึ่งซึ้งใครอีกสักคน
อาจจะลืมทุกข์ทนได้ทันที
.
ซบไหลไว้เถิดน้องแล้วร้องไห้
ปล่อยน้ำตาหลั่งไหลบนไหล่พี่
ให้ไหล่ซับกับหยดทั้งหมดมี
อย่าเหลือฤดีปวดเจ็บเก็บน้ำตา
.
ร้องให้พอวันนี้เถิดน้องรัก
ลืมอกหักผิดหวังที่แวะหา
ทิ้งหม่นไหม้ไหลรินแล้วอำลา
ไว้บนบ่าพี่ชายให้หายช้ำ
.
หมายวันพรุ่งรุ่งเช้าให้เจ้าทิ้ง
สิ้นทุกสิ่งในทรวงไม่เป็นสำ
ให้ละหายละเหยเคยระกำ
สลายคล้ำแห่งหมอกที่มืดมิด
.
คือห่วงใยจากใจของชายหนึ่ง
ฝากหัวไหล่ไปถึงคนสนิท
เข็มแข็งนะคนดีชั่วชีวิต
จงหมดพิษแพ้พ่ายจากใจกลอย
..
เช็ดน้ำตาที่ไหลบนไหล่แล้ว
จงผ่องแผ้วพ้นเงาความเศร้าสร้อย
เข็มแข็งเกิดเถิดหนานะจะคอย
รอน้องน้อยหลับตื่นแล้วลืมตรม
.
.*..พันคม..*.
(ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนท..)


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 11 ธันวาคม, 2559, 07:34:02 AM
อ่านอักษรกลอนกานท์ประสานแทรก
ยลเย็นแยกร้อนไปมิให้ขม
เปลี่ยนปรับปรุงเป็นชื่นเป็นรื่นรมย์
ลดระทมห่มอุ่นละมุนพลัน

ที่ใดเลยจะเหมือนในเรือนพัก
ที่พี่ถักทอสุขยิ่งสุขสันต์
ที่พี่มอบปลอบน้องประคองกัน
ที่เป็นขวัญเป็นแก้วผ่องแผ้วใจ

หากจะขอสักนิดคิดถ้วนถี่
ยืมตังพี่สักทีจะมีไหม
ที่ร้องคร่ำพร่ำเพียงส่งเสียงไป
ตอนนี้ไม่มีตังค์จึงนั่งครวญ

สิริวตี
 :28:

ไหงจบแบบนี้ได้เนี่ย!

แต่ละลุง เอ้ยพี่...บทจะเขียนกลอนธรมมะก็ลึกซึ้ง บทจะเขียนกลอนรักนี่ก็หว้านนนหวาน ลิงลอกเลียนมิทันเล้ย
 :28:


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 11 ธันวาคม, 2559, 04:22:33 PM



...อ่าน ท่านพันคม ร่ายยาว
เลยต่อกลอนไม่ถูกเลยครับ
แต่ทำให้นึกถึงเพลงสองเพลง
เลยขอเอาเพลงมาลง ร่วมแจมด้วยละกันครับ

เพลงแรกเป็นเพลงเก่า ของ อุ้ย รวิวรรณ จินดา
"พี่ชายที่แสนดี" เวอร์ชั่นนี้ เห็นเด็กรุ่นหลานๆ
เอามา cover ใหม่ ใช้ได้เลย เอามาลงให้ครับ

JSFse1hJwn8



แสดงว่ารุ่นหลานจริงที่ร้อง...เพราะคนดีดกีตาร์ที่ร้องคนแรกซ้ายสุด เป็นรุ่นน้องที่คณะ อ่อนกว่าวตีแค่ปีเดียวเองค่ะ

ย้อนกลับไปดู ยูทูป นี้ลงเมื่อสี่ห้าปีที่แล้ว
โถ่...งี้ก็รุ่นไล่ๆกันเองทันกัน อ่อนกว่าเธอ หนึ่ง ปี
ก็อ่อนกว่าลุง สาม เองดิ (ปี หรือ รอบ หรือ ทศวรรษ มิบอก..555)

 :27:




หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 11 ธันวาคม, 2559, 04:54:03 PM


อ่านอักษร กลอนป้าด ประสาทแตก
มาปากแหก ยืมตังค์ นั่งเสสรวล
คนเค้าแต่ง กลอนซึ้ง ตรึงรัญจวน
ทำกลอนห้วน หดเพลีย เสียอารมณ์

หากจักคิด มีน้อง ต้องประสงค์
ใช้อนงค์ คุ้มหนา ค่าขนม
ใช้นวดเฟ้น เมื่อยกาย หายระบม
ใช้ซักพรม ซักผ้า ห้ากะมัง

ใช้ล้างส้วม ล้างท่อ หม้อกะทะ
ใช้เปะปะ ตีสาม ตามใจสั่ง
เป็นพี่ชาย มาดแมน แสนดีจัง
อยากมีมั่ง น้องแบบนี้ มีส่งมา

Soul พี่ชายที่แสนดี๊ดี
รับสมัครน้องสาว (หรือคนรับใช้ฟวะเนี่ย..หุหุ)

 :27:



หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 11 ธันวาคม, 2559, 05:28:15 PM
อยากจะบอกจริงใจให้ออกปาก
เรื่องลำบากทำไม่ได้นะเจ้าข้า
ส่วนเรื่องชี้นิ้วใช้ใส่พี่ยา
น้องตั้งตาเตรียมนั่งชอบสั่งการ

อ้าวพี่โซลโม้หน่อย...คอยเรียกแขก
ประสาทแดกตรงจินต์ศิลป์ขับขาน
อ้าวพี่ไพรรับแขกเพราะแปลกมาน
เขียนฉ่ำกานท์รับรองสนองครวญ

อ้าวพี่พันนั้นดีเป็นที่หนึ่ง
ธรรมลึกซึ้งตรงนี้ฤดีสงวน
ให้รับรองห้องพระน้องจะชวน
ใครมาป่วนให้พี่เทศน์ลดเหตุกรรม

ขอเป็นน้องของบ้านจุ้นจ้านแจ้ว
ขอชอบแซวพี่ไปให้คนขำ
อย่าเพิ่งมาทำสุมรุมจะยำ
เร่งกระทำตามสั่งจะนั่งดู

สิริวตี
 :27:

จะเปลี่ยนจากลุง จากปู่ เป็นพี่ก็เอ้า..... น้องมันป่วน อิอิ


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 11 ธันวาคม, 2559, 06:11:49 PM


ช่างจุ้นจ้าน เจื้อยแจ้ว แป่วชี้นิ้ว
ฟังแล้วกริ้ว จริงหนา แม่ราหู
จะหาชาย ใดค้อม ยอมวธู
แท้อยากรู้ เงื่อนงำ สิ่งนำพา

อันว่าชาย ชาติเชื้อ เหลือวิสัย
หากยอมใคร คงรัก เป็นนักหนา
มีกี่หญิง มิ่งไซร้ ในชีวา
ที่สองบ่า แบกยอม แม้ตรอมตรม

Soul

 :31:



หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 12 ธันวาคม, 2559, 05:47:15 AM
อยู่กลางดงพงไพรไม่มีคลื่น
แต่หลับตื่นคิดถึงอย่างขื่นขม
หนาวนักหนาวอากาศบาดตรอมตรม
เอาผ้าห่มยังมิอุ่นละมุนใจ

หวังสายลมพรมพัดรักเฝ้าฝาก
รอยจูบลากจากฤดีตรงนี้ให้
หวังคนทางนั้นรับประทับไป
ผนึกในห้วงจิตนิจนิรันดร์

สิริวตี
 :14:



หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: พันคม ที่ 13 ธันวาคม, 2559, 02:45:30 PM

.
ยินคำพากย์จากใจของใครหนึ่ง
หมายส่งถึงอีกใจที่ใฝ่ฝัน
อยู่ต่างฟ้าฟากไกลดั่งใกล้กัน
ให้แสงจันทร์กระจายขยายความ
.
ยินสำเนียงเสียงแว่วสู่แก้วหู
เขาที่อยู่ดูแขอีกฟากข้าม
เขียนลิขิตคำร้อยเป็นถ้อยงาม
ละล่องตามพระพายให้พบพาน
.
พระพายพัดแผ่วพลิ้วต้องผิวเนื้อ
ทะลุเสื้อสวมใส่แล้วไล้ผ่าน
เดือนดาวล้อต่อแสงแห่งดวงมาน
สะท้อนม่านหมู่เมฆที่หมุนวน
.
ทรวงลึกซึ้งถึงในใจถวิล
สัมผัสสิ้นจินตนาทุกคราหน
ใจร่ำร้องคล้องสวมแฝดมงคล
สองดวงมนหมายรวมร่วมชะตา
.
จะถอดใจให้ลมรำเพยกลับ
บอกสดับรับรู้คำกู่หา
อยู่ที่ไหนฝากให้พระพายพา
ข้ามฟากฟ้านำชักส่งรักเรา
.
จากใจหนึ่งรำลึกด้วยรักล้ำ
มากกว่าปลารักน้ำอยู่หลายเท่า
เปรียบสิงขรคงมั่นยากสั่นเทา
เทียบแค่เงาความรักที่ฝากลม
.
.*..พันคม..*.

 :26:


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 14 ธันวาคม, 2559, 02:58:35 PM
อยากจะฝากรักไปถึงใครหนึ่ง
ให้สุดซึ้งถึงรักที่สะสม
จะจ้องมองแววตาเพื่อลดตรม
วอนรักห่มหัวใจให้เพียงเธอ

ทุกนาทีนั้นร่ำพร่ำถวิล
เพราะความรักนั้นสิ้นสร้างเสมอ
หากวันใดบรรจบได้พบเจอ
ช่วยออเออว่าจักรักเช่นกัน

สิริวตี

OcqbgDD74AM


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: พันคม ที่ 15 ธันวาคม, 2559, 10:39:48 PM

ค่ำคืนนี้แสงดาววาวระยิบ
ฝากกระซิบวาจาภาษาสวรรค์
ข้างสองปรางนางน้องด้วยจำรรจ์
ว่านิรันดร์สองเรารอเจ้ารัก
.
ถ้าเปรียบใจพี่เป็นเช่นภูผา
แม้นมรสุมรุมหาโถมถาหนัก
ยังตระหง่านเงื้อมปานปราการยักษ์
แต่ลมรักเจ้าลูบพี่โลมดิน
.
พี่รักเจ้าคงได้เพียงเท่าฟ้า
เท่าทุกคราราตรีซึ้งศศิน
เท่าพงไพรใจภักด์ปัฐพิน
เท่าชีวินวางวายมิคลายคลอน
.
แม้นถ้ารู้เจ้ารักแล้วโกหก
ต้องช้ำฟกอกหักถูกรักซ่อน
เจ้ามีใจคลับคล้ายเช่นใบบอน
ไม่มีทางเปียกปอนก็ไม่แปร
.
ยิ่งคิดถึงโหยหาอุราพี่
ประหนึ่งยามราตรีที่คอยแข
แสงจะมืดหรือนวลล้วนไม่แคร์
ยังเหลือบแลด้วยรักประจักษ์ใจ
.
..พันคม..

EjnKpxsXApY


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 16 ธันวาคม, 2559, 07:50:36 AM
ทุกคืนค่ำย้ำเราเฝ้าเป็นห่วง
ความรักทวงทักจิตพิศมัย
เพราะอาจหลงลิขิตมิผิดไป
หรือหลงใหลในนวลชวนคนึง

ตั้งแต่วันแรกเริ่มพี่เสริมสร้าง
มิเคยร้างสักนาทีที่คิดถึง
รอและคอยเนิ่นและนานผ่านลึกซึ้ง
พี่ยังคงเป็นหนึ่งจวบวันนี้

ทุกสัญญาจากใจให้โจ่งแจ้ง
ทุกหล้าแหล่งให้เห็นเป็นสักขี
จะขอคนคนเดียวเกี่ยวฤดี
จะมิมีผู้ใดมาเทียม-แทน

ปลารักน้ำเท่าใดไม่เท่าน้อง
ที่จะขอปกป้องคุ้มครองแสน
เอาจิตทั้งห้วงวิญญ์เป็นดินแดน
ถนอมแม้นเมื่อใดใจพี่ท้อ

หรือกินนรรักถ้ำที่เขาไหน
ความผูกพันฉันใดที่เกิดก่อ
ยังมิเท่าพันลึกที่ตรึกรอ
ของน้องหนอรอพี่ทุกกัปกัลป์

หากพบแสนสุดสวาทในชาตินี้
ขอให้พี่ปลอบปลุกความสุขสันต์
ถนอมน้องแนบสนิทนิจนิรันดร์
ทุกวี่วันด้วยเมตตาประสาเรา

สิริวตี

txcQknxrHe4

ปล. ขอลงเพลงซ้ำกับปู่ เพราะชอบมากก ...ฟังทุกวัน




หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: พันคม ที่ 18 ธันวาคม, 2559, 11:04:32 PM

แม้นได้เป็นที่หนึ่งซึ่งในฝัน
หรือต้องเป็นที่พันในใจเจ้า
แม้นเป็นแค่คนรักในโลกเงา
เธอยังเท่าชีวันของฉันนี้
.
หวังแค่เคียงเพียงเจ้าคือเท่านั้น
ทั้งโลกฝันโลกจริงมิวิ่งหนี
หวังครั้งแรกและสุดท้ายในชีวี
ดวงใจมีมอบเธอทุกโมงยาม
.
ถึงหนทางมิโรยด้วยกุหลาบ
แถมขนาบด้วยคมของขวากหนาม
ต้องตลุยเพื่อรักเหมือนพระราม
หมายคนงามเคียงคู่แต่ผู้เดียว

จะไม่ท้อกับทนบนชีวิต
บนเส้นขีดของลิขิตที่บิดเบี้ยว
จะไม่ทุกข์ให้ถึงซึ่งท้อเทียว
บนกระแสกรากเชี่ยวของธารา

ที่ไหลซัดสาดเซาะกะเทาะจิต
ให้มองหมายเป็นพิษด้วยมิจฉา
ที่เงื่อนปมถมติดต่อชะตา
คณนาเยี่ยงไรจะไม่ทุกข์

หากมีบาปสาบสั่งแต่ปางก่อน
ให้บุญย้อนสอนบาปสาบให้สุข
หากต้องก้มเมื่อล้มแล้วรีบรุก
ไม่ยอมซุกถูกบาปสาบจนตาย

ทีละก้าวที่ละก้าวทั้งยาวสั้น
ที่ละคืบที่ละขั้นอย่างมั่นหมาย
ที่ละหนึ่งที่ละสองหวังมองปลาย
จุดสุดท้ายนะเหรอก็คือเธอ


wXI_aYog2hA


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 19 ธันวาคม, 2559, 07:15:54 PM
อยากออดอ้อนวอนเว้าเท่าใจรัก
แค่คืบมักไม่กล้ามาเสนอ
อกหวาดหวั่นเพียงไรเมื่อได้เจอ
มีละเมอทุกวันแค่ฝันนี้

แค่คืบเดียวเท่านั้นที่ฉันใกล้
แต่หัวใจยากนักจักบอกพี่
หยิบและยื่นเยื่อใยผูกไมตรี
ท้นทวีสุขแล้วที่ร่วมจินต์

หากความรักโลกนี้มิมีสูญ
ขอเกื้อกูลกันไปมิให้สิ้น
ความรู้สึกให้พี่ชายไร้ราคิน
มากถวิลในวังวนกมลปรีดิ์

สิริวตี

jWbQ3bFzJLg


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 22 ธันวาคม, 2559, 06:24:03 PM
ทุกคืนค่ำรำพันเพียงฝันถึง
รักเริ่มร้อยลึกซึ้งเพียงหนึ่งพี่
อยากออกปากมากมายหัวใจมี
แต่เก็บกดฤดีให้ลึกลง

หากหายหน้าไปนานพานคิดเพิ่ม
เคยต่อเติมเสริมธรรมพี่นำส่ง
หรือลืมแล้วรักเราเล่นเอาปลง
น้องนั้นคงโศกเศร้าเช้ายันเย็น

สิริวตี

เดี๋ยวนี้ไม่เขียนกลอนธรรมะแล้วหร๋าาาา ปู่!!!

 :21: :21:


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 07 มกราคม, 2560, 01:20:26 PM
ทุกทุกวันรอคอยชะเง้อชะแง้
ทุกวันแปรเปลี่ยนให้ใจลำเข็ญ
เคยพันผูกคมรักสลักเป็น
กลับทำมองมิเห็นถึงหัวใจ

พ่อทูนหัวพันคมอารณ์แปลก
ตอนนี้แยกทางเดินเพลินอยู่ไหน
รักของน้องรับขวัญวันนั้นไง
แล้วทำไมใจเปลี่ยนเวียนกลับคืน

สิริวตี
 :35:


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 07 มกราคม, 2560, 07:43:04 PM
:30:

ใจคนแก่ขี้งอนวอนกลับเถิด
อย่าเตลิดเลยไปไกลสุดฝืน
เพราะบ้านนี้มีรักมักยั่งยืน
วันมะรืนถ้าไม่มาจะตามไป

บ้านหลังน้อยแต่สุขไม่ทุกข์เข็ญ
หายลำเค็ญยามเฝ้าเราหลงไหล
อ่านบทกลอนยามว่างสร้างแรงใจ
ลืมทุกข์ได้ปลดปล่อยรอยระทม

บางครั้งยุ่งงานเยอะเจอะนิดหน่อย
อย่าพึ่งปล่อยทิ้งขว้างบนทางขม
หากวันหน้าวันไหนใครตรอมตรม
จะขอพรมด้วยรักให้พักพิง

วิริน

๗/๑/๖๐

 :30:


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: พันคม ที่ 07 มกราคม, 2560, 11:13:59 PM
(https://scontent.fbkk1-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/10367715_1781608452063635_21698505557759543_n.jpg?oh=d4202918243d65c90f2cd33120293d3f&oe=5916651F)

.๐..บนตักพี่..๐.
.
เมื่อเดือนดาววาววับกับเวหน
ค่ำคืนเราสองคนคล้ายหยุดนิ่ง
ในอ้อมกอดแสนอุ่นเจ้าแอบอิง
กลิ่นแก้มของน้องหญิงฟุ้งกระจาย
.
ค่ำก็ค่อยคืบคลานสู่วารดึก
จั้กจั่นในไพรพฤกษ์ร้องรำร่าย
ลมโชยพัดเฉื่อยฉิวต้องผิวกาย
ความง่วงหมายเข้าหาคราค่ำคืน
.
เจ้าหนุนตักพี่นี้ก่อนนอนหลับ
ช่วยพี่นั้นนั่งนับดาวดาษดื่น
จะไขว่คว้าดวงที่พันให้ขวัญยืน
เพ ลาเช้าเจ้าตื่นคงชื่นใจ
.
ขอจงหลับกับห้อมของอ้อมกอด
ชั่วกัปกาลนานตลอดอสงไขย
เชื่อเถิดว่าเวลาแม้คลาไคล
ตักยังอุ่นหนุนให้ดวงใจนอน
.
เจ้าจงหลับกับรักบนตักพี่
ในราตรีแห่งจันทร์จวบผันซ่อน
ปลายขอบหล้าฟ้าสาดภาสกร
ค่อยถึงตอนต้องสะกิดจากนิทรา
.
จะคอยพัดกวัดไกวให้ไออุ่น
เจ้านอนหนุนเช่นนี้เถิดยี่หวา
ใจเจ้าของตักนี้ชั่วชีวา
ปรารถนาเพียงหนึ่งก็คือนวล
.
หลับให้ลึกกับรักพี่จักมอบ
คือคำตอบจากใจไร้แบ่งส่วน
แม้เศษเสี้ยวสงสัยจนใจจวน
ต้องใคร่ครวญให้คิดสักนิดเลย
.
ทั้งอ้อมแขนอ้อมอกจะปกป้อง
คอยตะกองกกกอดยอดรักเอ๋ย
สักเสี้ยวเศษเหตุช้ำไม่กล้ำเกย
ให้ทรามเชยต้องชอกด้วยหลอกลวง
.
นิทรานะบนนี้ เถิดที่รัก
พี่จะคอยปกปักษ์ด้วยแหนหวง
บนตักพี่ทุกวันนะขวัญทรวง
จนเลยล่วงราตรีทุกวี่วัน
.
.๐..พันคม..๐.
ขอบคุณภาพ..จากอินเตอร์เนท

ayJzk5PLplE


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 08 มกราคม, 2560, 06:43:20 AM
:30:

เมื่อเดือนดาววาววับจับฟ้าใส
ดวงฤทัยอิ่มอุ่นละมุนฉัน
ยามหนาวเย็นยะเยียบเปรียบชีวัน
ขาดผ้าห่มผืนนั้นฝันถึงชาย

ค่ำก็ค่อยถอยร่นแสนหม่นไหม้
ขาดที่พึ่งทางใจไร้ความหมาย
สุดว้าเหว่เซโซโถวิวาย
น้ำตาป้ายเปื้อนเปรอะเลอะที่นอน

คิดถึงตอนหนุนตักเป็นหนักหนา
ในอุราระทมเหมือนพรมหลอน
เอื้อมมือขว้าว่างเปล่าเล่าเป็นกลอน
ยังอาวรณ์อ้อนหายามราตรี

เสียงเห่กล่อมอ้อมรักมักหลับใหล
ชายจะรู้บ้างไหมในอิตถี
ยังคอยรอเสมอเธอคนดี
หากปรานีรีบมาหาแจ่มจันทร์

เกือบรุ่งสางสว่างแล้วยังแคล้วคลาด
ขออย่าได้พลัดพลาดใจหวาดหวั่น
ยินไก่แก้วขันกู่สู้จาบัลย์
คิดถึงวันคืนเก่ายังเฝ้าคอย

วิริน
๘/๑/๖๐

 :30:


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 08 มกราคม, 2560, 01:06:00 PM
เพลินพี่เรียงร่ายร่ำเป็นคำทิพย์
ขอน้องหยิบมาชิมลิ้มลองหน่อย
ประมวลค่าอาวรณ์ด้วยกลอนน้อย
ลบละห้อยห่มคิดถึงซึ่งหนึ่งทรวง

สิริวตี


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 08 มกราคม, 2560, 01:15:32 PM
(https://scontent.fbkk1-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/10367715_1781608452063635_21698505557759543_n.jpg?oh=d4202918243d65c90f2cd33120293d3f&oe=5916651F)

.๐..บนตักพี่..๐.
.
เมื่อเดือนดาววาววับกับเวหน
ค่ำคืนเราสองคนคล้ายหยุดนิ่ง
ในอ้อมกอดแสนอุ่นเจ้าแอบอิง
กลิ่นแก้มของน้องหญิงฟุ้งกระจาย
.
ค่ำก็ค่อยคืบคลานสู่วารดึก
จั้กจั่นในไพรพฤกษ์ร้องรำร่าย
ลมโชยพัดเฉื่อยฉิวต้องผิวกาย
ความง่วงหมายเข้าหาคราค่ำคืน
.
เจ้าหนุนตักพี่นี้ก่อนนอนหลับ
ช่วยพี่นั้นนั่งนับดาวดาษดื่น
จะไขว่คว้าดวงที่พันให้ขวัญยืน
เพ ลาเช้าเจ้าตื่นคงชื่นใจ
.
ขอจงหลับกับห้อมของอ้อมกอด
ชั่วกัปกาลนานตลอดอสงไขย
เชื่อเถิดว่าเวลาแม้คลาไคล
ตักยังอุ่นหนุนให้ดวงใจนอน
.
เจ้าจงหลับกับรักบนตักพี่
ในราตรีแห่งจันทร์จวบผันซ่อน
ปลายขอบหล้าฟ้าสาดภาสกร
ค่อยถึงตอนต้องสะกิดจากนิทรา
.
จะคอยพัดกวัดไกวให้ไออุ่น
เจ้านอนหนุนเช่นนี้เถิดยี่หวา
ใจเจ้าของตักนี้ชั่วชีวา
ปรารถนาเพียงหนึ่งก็คือนวล
.
หลับให้ลึกกับรักพี่จักมอบ
คือคำตอบจากใจไร้แบ่งส่วน
แม้เศษเสี้ยวสงสัยจนใจจวน
ต้องใคร่ครวญให้คิดสักนิดเลย
.
ทั้งอ้อมแขนอ้อมอกจะปกป้อง
คอยตะกองกกกอดยอดรักเอ๋ย
สักเสี้ยวเศษเหตุช้ำไม่กล้ำเกย
ให้ทรามเชยต้องชอกด้วยหลอกลวง
.
นิทรานะบนนี้ เถิดที่รัก
พี่จะคอยปกปักษ์ด้วยแหนหวง
บนตักพี่ทุกวันนะขวัญทรวง
จนเลยล่วงราตรีทุกวี่วัน
.
.๐..พันคม..๐.
ขอบคุณภาพ..จากอินเตอร์เนท

ayJzk5PLplE

คิดถึงค่ำคืนนั้นท่านกรนกล่อม
เอาแขนห้อมโอบไว้มิให้หวั่น
จูบหน้าผากลากสู่ทรวงปวงนิรันดร์
จวบตะวันสวัสดีที่รุ่งเช้า

ขยี้ผมน้องน้อยคอยจะปลุก
พอจะลุกก็ห้ามทำหวานเข้า
ดึงมากอดดึงมาหน่วงด้วยห่วงเรา
คอยจะเคล้าคอยจะเคลียมิเพลียใจ

ยังจำกรุ่นกลิ่นฟูกรักปลูกสร้าง
ผ้าตรงกลางร่วมห่มดมกันใกล้
คิดถึงทุกทิวาราตรีไป
เอารักใส่ผูกพันฝันบำเรอ

หลับนะหลับคนดีน้องนี้กล่อม
จะมิยอมให้พรากยากเสมอ
แม้ว่าเป็นแค่ฝันอันมิเจอ
หวังจะเพ้อเพียงพี่ฤดีเดียว

สิริวตี


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: ป่า เขา ลำเนา ไพร ที่ 24 มกราคม, 2560, 01:17:35 PM
ยามเจ้าเหงาเศร้าจิตและเปล่าเปลี่ยว
พี่คนเดียวปลอบเจ้าให้ผ่องใส
ซบอกพี่ร้องไห้ออกจากใจ
น้ำตาไหลร่วงรินผืนสุธา
ร้องไห้ออกเพื่อคลายความในจิต
พี่ใกล้ชิดเจ้ายาอย่าผวา
จะเป็นเกราะป้องภัยเจ้าแก้วตา
ให้น้องยาปลอดภัยจากหมู่มาร
ซบไออุ่นอ้อมแขนอกของพี่
ให้เจ้านี้คลายเศร้าใจสมาน
กอดพี่ไว้ให้คลายทุกข์อยู่นาน
เมื่อวันวานเจ้าสุขคลายทุกข์ใจ



หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 01 กุมภาพันธ์, 2560, 06:05:07 PM
ซบอกตรงนี้เพื่อพี่ปลอบ
จะขอกอบเก็บรักอย่าผลักไส
สงวนแทรกคนึงหวงและห่วงใย
ทั้งหทัยซื่อตรงคงมิคลอน

ประทับรอยทรงจำจุมพิตผาก
แล้วโลมลากเรื่อยไปช่างไหวอ่อน
ขอพี่ชายแวะหาอย่าลาจร
จะออดอ้อนคลอเคล้าทุกค่ำคืน

สิริวตี


หัวข้อ: Re: .๐..พี่ชาย..๐.
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 02 กุมภาพันธ์, 2560, 07:48:33 AM


ขอเก็บกอบมอบรักเป็นหลักให้
ประคองใจไหวอ่อนยามนอนตื่น
สุขสดใสทั้งวันยั่งหยัดยืน
จนดึกดื่นจุมพิตเข้านิทรา

เก็บจุมพิตพี่ไว้                กลางทรวง
อวลอุ่นอาลัยหวง            ห่วงเจ้า
เย็นย่ำค่ำคืนดวง            จันทร์กระจ่าง
สว่างกลางใจเศร้า          สุขฟื้นคืนนวล

Soul Searcher
Inspired to write 2/2/2017