เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: คอนพูธน ที่ 11 กุมภาพันธ์, 2558, 05:06:54 PM



หัวข้อ: เขลา
เริ่มหัวข้อโดย: คอนพูธน ที่ 11 กุมภาพันธ์, 2558, 05:06:54 PM
(https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTlfc1DwQjpbFhLI1_wfMPEhM2zZ-TX9AKyEymlAv99oz7XQt0a)
เขลา
(http://1.bp.blogspot.com/-fU5cRR3Q3KM/T9KYloyDXrI/AAAAAAAAgcw/0rsCwBRuYKA/s1600/a1+(73).gif)
                                                 ๏ “นึ ก ไ ม่ อ อ ก บ อ ก ไ ม่ ถู ก” ดูเถิด
                                                 ดวงใจเตลิดคงล่องท่องเวหา
                                                 แต่หมดสิทธิ์จูบสรวงดวงดารา
                                                 เมื่อปัญญาอับเยี่ยง..เขลาระเรียงบัง

                                                 ๏ “จินตนาการ” ถูกกั้นพลอยฝันหมาง
                                                 พลางฟ้อนมองลองสั่งกบาลไม่สั่ง
                                                 คงมืดบอดมาเบ่งนักเลงดัง
                                                 บอกให้ตั้งอยู่แต่..เพียงแค่ฉะนี้

                                                 ๏ หันซ้ายผิดขวาผิด เ มื่ อ คิ ด แ ป ล ก
                                                 แตกกอปนลามปามไปตามประสี
                                                 เราว่าดีเขาด่าว่าอวดดี
                                                 ทำนอกที่นอกทาง..กฎวางประไพร
(http://2.bp.blogspot.com/-YWdY4NIq5c8/T9H2DUl1riI/AAAAAAAAgH0/adctn4kIQpw/s1600/23v2yngudjx.gif)
                                                 ๏ จึงหยุดคิดปิดคอกเลิกออกขาน
                                                 เหล่าเหงาพาลยิงพรุนสาดกระสุนใส่
                                                 พายเรือเวียนอ่างวน โอ้ !!จนใจ
                                                 มองฟ้าไหลเมฆล่อง..อยากตระกองนัก

                                                 ๏ ห ยิ บ พ จ น์ ริ น จินต์สานจัดเรียงสาน
                                                 ทุกความสานวาดส่งทอประจงถัก
                                                 ค่อยค่อยจรดรอยจูบลูบเพียงลักษณ์
                                                 ยอมแม้นสิ้นหมดศักดิ์..หากประหนึ่งทราม

                                                 ๏ ความรู้ท่วมหัวแท้แต่ปิดกั้น
                                                 ฝันจึงกลายหายเหลือหยาบระเรื่อหยาม
                                                 “จินตนาการ” ถูกกฎกำหนดความ
                                                 เหมือนเขลารัดมัดล่าม..ประมาณนั้นแล๚ะ๛
                                                                                       คอนพูธน®
(http://2.bp.blogspot.com/-EOHwZi5ajn0/UAY8aNZhc6I/AAAAAAAAlpI/v7W_IgAOfFM/s1600/okcedvn45gb.gif)