เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: พิณจันทร์ ที่ 08 เมษายน, 2557, 07:58:50 AM



หัวข้อ: ~กรรมมา!..ขอท้าทาย!~
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 08 เมษายน, 2557, 07:58:50 AM
(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1.0-9/p640x640/10156030_633629993374164_2382208557720479110_n.jpg)

~กรรมมา!..ขอท้าทาย!~

ดั่งเร่ร่อนจรไปไร้จุดหมาย
เพียงเดียวดายกายเหงาครองเศร้าหม่น
เหมือนโลกนี้ไม่รู้จักใครสักคน
มองทุกหนอ้างว้างมิต่างเลย

ให้เหน็บหนาวคราวยินโบยบินเสียง
นั่นก็เพียงนกป่ามิกล้าเอ่ย
อยากจะถามเหมือนกันหวาดหวั่นเกย
หากนกเผยเชยชี้หลบลี้ทาง

กัดฟันสู้ดูไปให้รายรอบ
สายตาหมอบกมลกลัวจนหมาง
กับตัวเองเคร่งเครียดรังเกียจนาง
เหมือนผีสางร่างโหยโอดโอยคำ

เริ่มชิงชังพรั่งพรูมิรู้สิ้น
มองชีวินยินก่นจนระส่ำ
จะหยิบจับอะไรให้ระยำ
ชะตาขำเยาะเย้ย..จนเคยตัว

อะไรมาสาสมระทมหรือ
เวรกรรมมือถือเราเป็นเจ้าสัว
ให้ถาโถมโรมรันฟาดฟันรัว
จนมืดมัวชั่วโฉดโคตรนิรันดร์

เป็นผีสางนางไม้กลางไพรรก
หนาวสะทกอกบ่าแทบอาสัญ
เร่เข้ามา..ท้ากรรม..นำชีวัน
อย่าให้มัน..ลืมตาอ้าปากเลย!.

พิณจันทร์
๗ เมษายน ๒๕๕๗