เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 26 ธันวาคม, 2557, 01:39:49 PM



หัวข้อ: ๐ อดทน เงียบไว้ เดี๋ยวดีเอง ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 26 ธันวาคม, 2557, 01:39:49 PM


(https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTfZVQULN1a_S8HKutpDq-oRbo9diJX3xyDvE34PRNLJQsaVFKhrQ)

กัดไม่กัดก็กลัวใจรัวเต้น
มันชาติเช่นสัตว์ดุสุนัขา
ยาววาเศษเมตรศอกบอกฤทธา
แลบลิ้นมาขดตัวงอกลัวงู

นอนแน่นิ่งกลิ้งดินสิ้นลายเสือ
เขี้ยวเหลือกลัวขย้ำคำรามขู่
ช้างเชือกเชื่องใช้งานควาญเลี้ยงดู
ยามสมสู่สัมพันธ์มันเอาตาย

ไว้ใจทางวางใจสัตว์ถูกกัดต่อย
สถุลถ่อยลาลิงยิ่งฉิบหาย
หลงยกยอญาติมิตรยอมชิดกาย
มันเพียงหมายประโยชน์โกฏิฤาพอ

มือถือสากปากถือศีลกบิลอ้าง
เพื่ออำพรางฝนลิ่มคมทิ่มถ่อ
หากขัดขืนฝืนคำเท้าย่ำคอ
พาพวกจ่อแห่ห้อมล้อมลงทัณฑ์

โคกระบือหรือไรไม่เกลียดโกรธ
กับชั่วโฉดซ่องโจรต้องทนกลั้น
อย่าบ้าบวมหลวมเลียเสียรู้มัน
อย่าแข็งขันฮึดฮัดโดนซัดจม

แสร้งพิเนาเคารพสงบเสงี่ยม
จีบปากเจียมขาคะครับกระผม
เอาหน้าตามันไว้ให้โลกชม
มินานนักยักษ์ล้มสม ชโย

รพีกาญจน์

( เทวดามาอีกแล้ว 2 )


หัวข้อ: Re: ๐ อดทน เงียบไว้ เดี๋ยวดีเอง ๐
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 27 ธันวาคม, 2557, 09:39:14 AM
:12: :12:
ให้อดทนอดกลั้นเข้าขั้นบ้า
วอนเทวาเห็นใจใช่ยะโส
อดจนล้นออกตาพาไห้โฮ
ท่องพุทโธทั้งวันฉันนี้ยอม

บอกให้เงียบเงียบไว้ใช่ทางแก้
เรื่องยิ่งแย่ยับเยินเดินไหล่ค่อม
เหลือตัวลีบนิดเดียวเทียวอ้อมค้อม
จะให้ยอมถึงไหนไม่ไหวแล้ว

เดี๋ยวดีเองดีเองเซ็งชิบห_ _
คงต้องรอวันตายเราปลายแถว
อวดศักดาซ่าส์เก่งเจ๋งสุดแนว
มองตาแป๋วยักษ์ล้มสมใจจัง
วิริน
๒๗/๑๒/๕๗
 :12: :12
: