เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

เอาสักข้อ
พี่นี่หนอพอมีให้สนุกสนาน
หนึ่งรักเศร้าเขาหักอกทรมาน
สองรักหวานปานดูดดื่มมิลืมกัน

หรือจะเป็นรักคุดสุดแต่ชอบ
องค์ประกอบมากเห็นเป็นสีสัน
สามรักแท้แคร์รักรักทุกวัน
สี่รักนั้นสละหรือจะยอม

ห้ารักลวงหลอกบอกความหวัง
หกรักพังยังไม่มีความพร้อม
เจ็ดรักง่ายชายหญิงคล้ายลิงล้อม
แปดรักงอมพร้อมพลีมีคนเดียว

เก้ารักเล่นเช่นนี้มีเยอะมาก
สิบลำบากฝากใจไม่เด็ดเดี่ยว
สิบเอ็ดรักแบ่งชั้นกลมเกลียว
สิบสองรักเกี้ยวผูกพันฉันและเธอ

วรรณดี

ความสุขนั้นมีที่รักแท้
ต่างดูแลหัวใจให้เต็มที่
คอยถนอมจอมขวัญหวั่นฤดี
มิให้มีรักลวงหรือควงใครมา

ต่างเห็นค่าว่ารักประจักษ์ยิ่ง
มอบทุกสิ่งแทนคำจำนรรจ์หา
เพื่อแสดงให้เห็นเป็นเจตนา
ด้วยคุณค่าของรักมิหักใจ

วรรณดี

บอกตามตรงคงยากหากไม่รัก
แค่รู้จักทักทายใช่ว่าเผย
อยากรู้รักงดงามของทรามเชย
พี่จึงเอ่ยให้ฟังมิหวังใด

หากว่าเคยมีรักน้องจักชอบ
เป็นคำตอบที่ดีมิมีไข
หรือแกล้งอำหยอกเล่นเข่นความใน
รักงดงามนั้นไซร้จะมีทุกคน

วรรณดี

คิดอีกทีความรักนี้อธิบายยาก
คงต้องฝาก(น้องดิน)แจงแล้วนี่
เพราะอรรถรสบทรักดินเคยมี
แต่ตอนนี้วางมือถือว่าครู

โบราณว่าความรักเหมือนยาวิเศษ
ไร้ขอบเขตพรมแดนแสนสวยหรู
หากใครต้องพบพานม่านประตู
ก็จะรู้รักนั้นมันใช่เลย

วรรณดี

รักนั้นเช่นตะวันส่องสาดแสง
พอตกค่ำยามแลงแสงหดหาย
ครั้นอรุณรุ่งโผล่โชว์ประกาย
งามเหลือหลายหนอรักประจักษ์ใจ

ไม่มีแสงอันใดในโลกนี้
พอจะดีเท่าแสงของฟ้าใส
นั้นก็คือสุริยะจักรวาลไกล
นำความรักส่งไปทุกอณู

วรรณดี