เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: พิณจันทร์ ที่ 21 กันยายน, 2557, 10:38:30 AM



หัวข้อ: สัพยอกดอกทอง
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 21 กันยายน, 2557, 10:38:30 AM
(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xap1/v/t1.0-9/10416631_716626108407885_2096295403749941081_n.jpg?oh=0073e454da169fd223b323bd00bd7f9b&oe=54967A8A&__gda__=1418071894_4a6d9516af69497d3da45c5f3d89486f)


..สัพยอกดอกทอง...

สัพยอกดอกทอง..อ่านร้องไห้
สังคมไทยเน่าหนอนสะท้อนแย่
อินเตอร์เน็ตเฟสไลน์ต่างใช้แล
มิใช่แค่สื่อสารทำงานกัน

แต่กลับเป็นช่องทางให้ห่างคู่
ง่ายสมสู่...ชู้หาพาเลือกสรรค์
ง่ายเดินทางร่างจม...ผสมพันธ์
มากกว่านั้นก็มีที่รู้มา

มิใช่ว่าผู้ใดให้เเนมเหน็บ
หรือให้เจ็บหัวใจใครดีกว่า
สาธุใครทำดี ภาวนา
ให้เลิศหล้าชีวิตชิดครอบครัว

เพียงส่วนน้อยพลอยรู้และดูเห็น
มิได้เป็นศาสดา มาสอนทั่ว
มิได้ว่าหยาบคายด้วยอายตัว
คนทำชั่ว..นั้นต้องผ่องอาการ

ทั้งหญิงชายกายมั่วเมียผัวอื่น
ต้องขมขื่นคนแช่งแรงเกินขาน
นั่งกราบพระร้อยวัดขจัดมาร
ลบคาวร่านไม่หมด กฎกรรมรอ

เมื่อมีจิตคิดแยกแทรกเมียผัว
คนตราหน้าว่า ชั่ว มั่วกามขอ
ผัวเมียใครไม่เห็น เขาเป็นพอ
เจ็บจริงหนอ หัวใจให้เขียนมา.

พิณจันทร์
๒๐ กันยายน ๒๕๕๗