เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: สิริวตี ที่ 25 สิงหาคม, 2559, 08:48:37 AM



หัวข้อ: ไม่อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 25 สิงหาคม, 2559, 08:48:37 AM

อนาคตคืออะไรใครเล่ารู้
นั่งมองดูโลกหมุนเป็นทุนใหม่
ตัวและตนคนเราเกินเข้าใจ
เริ่มหมดไฟความฝันพันธนา

หวาดและหวั่นเร้นลึกอกตรึกเต้น
ยิ้มรับเร้นขมขื่นชื่นสง่า
กลัวแสนกลัวเส้นสายทายชะตา
อ่อนอ่อนล้าไร้ลดหมดเรี่ยวแรง

มิอยากให้ถึงวันรุ่งของพรุ่งนี้
เพราะหัวใจไม่มีที่เกินแกร่ง
น้ำฝนหล่นรดใจไร้รอยแล้ง
หล่นมาแข่งน้ำตาคราจากกัน

สิริวตี


หัวข้อ: Re: ไม่อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 25 สิงหาคม, 2559, 09:49:55 AM
(http://upic.me/i/ho/the-elderly.jpg) (http://upic.me/show/59214959)


อนาคตห่างไกลอย่าไปรู้
ตัวเราอยู่สุขใจห้ามไหวหวั่น
อันไฟลดหมดไหมไม่สำคัญ
แค่ปลุกฝันสร้างเสริมหมั่นเติมไฟ

เอ๊ะ..อายุแค่นี้ ริบหรี่แล้ว
แม่น้องแก้ว..เคลื่อนคลาด..สิ่งขาดใส่
อันหยูกยาอาหารเร่งทานไป
หาหมอไว้ …อย่าผลัด…นัด…อย่าลืม 

5555   


 :12:



หัวข้อ: Re: ไม่อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 25 สิงหาคม, 2559, 02:50:47 PM
ร้องไห้เสียใจไม่เคยรู้
รักหนูอยู่ไหนไยมิปลื้ม
บอกเลิกกันง่ายคล้ายรักยืม
ด่ำดื่มแค่ฝันวันหลอกลวง

เหงาอกตกใจมิใคร่กล่าว
เรื่องราวเจ็บแปลบแบบหนักหน่วง
จำลาก่อนเก่าเคยเคล้าควง
หากดวงยังดีคงมีกัน

สิริวตี
 :35:


หัวข้อ: Re: ไม่อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 25 สิงหาคม, 2559, 04:17:57 PM
(http://upic.me/i/y4/celh2.jpg) (http://upic.me/show/59217782)


ทำไมน้องร้องไห้เสียใจนี่
ช่วยบอกพี่ใครจ้องแกล้งน้องฉัน
สิริวตีสุดหวงดั่งดวงจันทร์
หากรู้พลันจะซัดต้องจัดการ

ด้วยรักมากอยากซื้อมือถือปลอบ
พี่เดินรอบมาครองบุญหมดรุ่นผ่าน
คิ  ออก  แระ… แกะกล่อง..ที่ต้องการ
เมื่อวันวาน..ห้อยศรี…เพิ่งคลี่คลาย

รุ่นใหม่นะ  สลัดน้ำ  ใช้ได้เลย  5555


 :12:



หัวข้อ: Re: ไม่อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 25 สิงหาคม, 2559, 04:52:03 PM
 (http://macstroke.com/wp-content/uploads/2013/06/iphone_water_rice.jpg)

ใส่ถังข้าวเอาไว้ไปไหนฟวะ
เมื่อกี้น่ะเปิดดูอยู่ตอนสาย
เห็นยังวางอยู่นี่ซี้แหงตาย
เอ๊ะตกบ่ายคุ้ยควักไม่ยักมี

หรือว่ามันใส่ปีกจึงหลีกลับ
โทรศัพท์ของฉันแปดพันสี่
โทรไม่ได้นั่งดูก็ยังดี
โถสี่จีของฉันอันตรธาน

กลุ้มใจจังนั่งเจ่าเฝ้าจอจ้อง
จึงหายข้องกังขาตาเป็นห่าน
เฮ้ยนั่นนั่น "จั่นเจา"เจ้าตัวการ
หนอย.!?แอบมาบ้าน  เงียบกริบหยิบฉวยไป

ละอองดิน

 :31:


หัวข้อ: Re: ไม่อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 25 สิงหาคม, 2559, 05:19:04 PM
ร้องไห้เสียใจไม่เคยรู้
รักหนูอยู่ไหนไยมิปลื้ม
บอกเลิกกันง่ายคล้ายรักยืม
ด่ำดื่มแค่ฝันวันหลอกลวง

เหงาอกตกใจมิใคร่กล่าว
เรื่องราวเจ็บแปลบแบบหนักหน่วง
จำลาก่อนเก่าเคยเคล้าควง
หากดวงยังดีคงมีกัน

สิริวตี
 :35:


เปลี่ยนบทมั่ว รั่วจน คนมึนหัว
ชักเริ่มกลัว อาการ มานผกผัน
คนเล่นด้วย จับยาม ตามมิทัน
เปลี่ยนมุกนั้น สะกิดหน่อย มิง่อยงง

ลืมกินยา หรือนั่น รำพันนี่
แม่ตัวดี เลิกจิ้น ฟินประสงค์
เกรงอ้วกแตก อ้วกแตน แม้นปลดปลง
จึ่งได้ชง เรื่องตาม แม่ทรามวัย

สงสัยชอบ ตบจูบ ลูบแล้วถีบ
ขนมจีบ ผกแผลง แกงปลาไหล
รึต้มยำ ตำซั่ว รั่วเกินใคร
ชอบแบบไหน แซบปรี๊ด กรีดน้ำตา

ลุงจักจัด ชุดใหญ่ ใส่สำรับ
มอ'ไซขับ ขี่ซิ่ง วิ่งแซงขวา
ดุจโยคี ขี่รุ้ง พุ่งออกมา
อุ้มกานดา สู่สวรรค์ ฝันร่วมเรียง

เอ้อ...รับมุกไม่ทันเลยอ่ะ วันหลังส่งซิ๊กบ้างก็ดีนะ
ขนาดคนเล่นด้วยยังมึน คนอ่านมิงงเป็นไก่ตาแตก
รึลืมกินยาอะสิ อาการถึงกำเริบ หึหึ

Soul ทั้งเล่นเอง สตั้นเอง เขียนบทเอง
แบกกล้องเอง กำกับเอง
เอ้อ...ก็ละครงบน้อยก็เงี้ย
คนดูอย่าบ่น ถ้าอยากดูหนุกๆ
ช่วยหางบมา จะเล่นให้ฟินจนเท้าไม่ติดพื้นเบย อิอิ

 :27:





หัวข้อ: Re: ไม่อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 25 สิงหาคม, 2559, 05:55:31 PM
 ก็เขียนกลอนเรื่องรักจั๊กกะจี้
กลอนน้องนี้คำถ้อยร้อยส่งเสียง
เกรงมิเพราะจับใจใส่สำเนียง
ขอมองเมียงคงสุขสนุกพลัน

ด้วยกลัวรักหนักอกรันทดมาก
จึงออกปากเลิกเหอะเนอะลุงฉัน
มาอกหักรักคุดสนุกกัน
ชีวาวันแบบนี้ดีกว่าไง

รักอาจพรากจากกัน ณ วันหน้า
วันนี้เลยเลิกรามาเขียนใส่
กลัวแสนกลัวยิ่งนักเรื่องรักใคร
จึงบอกใจให้ห่างอย่างพอดี

เป็นคนเกลียดและกลัวเจ้าตัวรัก
โลกจริงมักมิต่างจากฝันนี่
อย่าได้เอาอะไรอย่าไยดี
ก็สิริวตีเยอะงี้เอง

สิริวตี

.....ก็กลัวความรักอ่ะ เลยขออกหักดักไว้ก่อนดีกว่า....

ปล. ถ้าลุงชอบกลอนน้ำเน่าเดี๋ยวจัดให้ชุดนึง เหลือเวลาอีกวัน คริๆ

วตี...เด็กเรื่องเยอะ
 :27:




หัวข้อ: Re: ไม่อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 25 สิงหาคม, 2559, 06:44:54 PM

เอ้อคนเป็น แบบนี้ ก็มีด้วย
เหมือนซื้อหวย กลัวฟลุ๊ค ตรงถูกเผง
ฉีกทิ้งก่อน กลัวพลาด ด้วยขลาดเกรง
ชวดเชวง เพลงรัก สลักทรวง

เกรงกลัวรัก นักหนา จักพาเศร้า
คงเก็บเนา ใจนี้ ที่ห่วงหวง
ไว้กับตัว กลัวชาย หมายหลอกลวง
มาควักล้วง ดวงใจ ไปทำลาย

ลองคิดต่าง ทางนี้ ที่มีรัก
อุปสรรค อาจมาก และหลากหลาย
อาจผิดหวัง พังพาบ จนหลาบชาย
ก่อนวางวาย หน่ายนี้ ใคร่ชี้ชวน

หากสัมผัส ไออุ่น ละมุนแล้ว
จักน้องแก้ว กลัวหาย คลายกำสรวล
สายธารรัก ภักดิ์สอง ประคองควร
มิเรรวน ชวนฝัน ทุกวันเอย

Soul

 :27:



หัวข้อ: Re: ไม่อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 25 สิงหาคม, 2559, 09:09:30 PM
(http://macstroke.com/wp-content/uploads/2013/06/iphone_water_rice.jpg)

ใส่ถังข้าวเอาไว้ไปไหนฟวะ
เมื่อกี้น่ะเปิดดูอยู่ตอนสาย
เห็นยังวางอยู่นี่ซี้แหงตาย
เอ๊ะตกบ่ายคุ้ยควักไม่ยักมี

หรือว่ามันใส่ปีกจึงหลีกลับ
โทรศัพท์ของฉันแปดพันสี่
โทรไม่ได้นั่งดูก็ยังดี
โถสี่จีของฉันอันตรธาน

กลุ้มใจจังนั่งเจ่าเฝ้าจอจ้อง
จึงหายข้องกังขาตาเป็นห่าน
เฮ้ยนั่นนั่น "จั่นเจา"เจ้าตัวการ
หนอย.!?แอบมาบ้าน  เงียบกริบหยิบฉวยไป

ละอองดิน


ชมเราป้อยอเราด้วยต้องช่วยเหลือ
เหลืองระเรื่อ..อุดตัน..วันศัพท์ใส่
กดไม่พลั่กกักคงมิลงใน
เดือดร้อนใหญ่วานฉ้อเลาะปะเหลาะเรา

เอาไม้งัดจัดไปเขี่ยไม่ออก
โทรศัพท์งอกรากใส่หรือไงเล่า
ต้องมืองมจมกว้านหาควานเอา
พอเจอะเป้าจับยก..สุดตกใจ

ดังจมโคลนทองคำกรรมคนหา
เสียงกานดาแว่วมา…บอกยกให้
แล้วลืมหลงว่าหมกข้าว..ว้าว…คิดได้ไง
กล้าหุงใหม่ติดอี๋…เหรอพี่เอย

แก่แล้วก็อย่างนี้..หลงที่ซ่อน
หรือคงนอนหลับนานเลยพาลเอ๋ย
เอาละหนา..คราวหลัง…ระวังเลย
หากเอื้อนเอ่ย..ให้ช่วย…ตอบ..ฮ่วย…โน


เอาโทร..ตกอี๋หมกข้าว  คิดได้ไงเนี่ย

จั่นเจา



 :31: