|
หัวข้อ: ทนอีกนิด...จวนถึงแล้ว... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 20 มิถุนายน, 2560, 09:43:34 PM คงยืนเงียบเสียบเหงาเคียงเขาเปลี่ยว ซบซีดเซียวคอยท่าเมฆห่าฝน ถูกครอบคลุมลุ่มเครือใบเหนือบน วอนอดทนจนกว่าข้ากลับเยือน ดูหน้านิ่วหิวสิยั้งผลิผุด คราบไคลจุดขาวขอบรอบกำเกลื่อน รอยปริแปลกแยกกลางสีลางเลือน โรครุมเรือนมดแมงแย่งไต่ตอม พระพายโชยโบยโบกโศกสะท้าน ต้องกิ่งก้านผ่านผือแท่งทื่อผอม ร้อนตะวันจันทร์พราวหนาวปนปลอม ดาราล้อมพร้อมพร่างน้ำค้างพรม คิดหรือใครใจดำทำกับเจ้า จำจากเหย้าเช้าเย็นเข็ญฝืนข่ม เริงระบัดฝัดฟายร่ายรื่นรมย์ ปู่เยี่ยมยมพรหมันชี้บัญชา สิงสู่ปางนางน้อมห่อห้อมแวด เสียงแนแผดเสียดหูลุกซู่ซ่า สานคีย์บอร์ดสอดเบสเฉดกีตาร์ เหลืออุราระงับขับฟ้อนเฟย สิ้นทรงเสียบเงียบงันเข้าพรรษา แปดกรกฎามาละเหวย จะเคียงคู่อยู่ห้างเช่นอย่างเคย สวนเจ้าเอยมะม่วงพวงลำไย แฟนเป็นร่างทรง ไปส่งทุกวัน อิอิ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ทนอีกนิด...จวนถึงแล้ว... เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 21 มิถุนายน, 2560, 03:04:42 PM ทนอีกนิด...จวนถึงแล้ว... :21:
หนทางก้าวยาวเกินเพลินครุ่นคิด เอาปะติดปะต่อพอถูไถ ลำบากฝืนขื่นตรมเก็บข่มไว้ พบสุขใสข้างหน้ามิช้าพลัน ขนลุกซู่กรูเกรียวเสียวท้องวาบ ยกมือทาบทับคลุมกลุ้มใจหวั่น เฝ้าตอกย้ำห้ามใจไม่คร้ามครัน ต้องอดอั้น...อีกหน่อยเดียวเดี๋ยวถึงปั๊ม...!!? :20: |