เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 22 พฤษภาคม, 2559, 06:01:51 PM



หัวข้อ: เหนื่อย
เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 22 พฤษภาคม, 2559, 06:01:51 PM
.แค่เหนื่อย
...
เชื่อเหลือเกินทุกอย่างอยู่ไกลโข
แม้ร่างกายใหญโตแต่อ่อนไหว
มิสามารถคว้าฝันอันแสนไกล
ขอพักใจสักนิดนะชะตา

ทางที่เดินมีหนามทิ่มแทงเท้า
ขอหยุดบ่งหนามเก่าก่อนค้นหา
พักตั้งหลักสักนิดจิตอ่อนล้า
ผนึกกำลังครั้งหน้าเพื่อฝ่าฟัน
...
ทุกทุกอย่างยากเย็นกว่าที่คิด
ขณะนี้หมดสิทธิ์..จิตป่วนปั่น
เริ่มอ่อนแอแพ้พ่ายสารพัน
ยอมรับว่าตัวฉัน..นั้นท้อนัก
....
หันหลังกลับไปยืน..ยังที่เก่า
ที่ที่เรานับหนึ่งเพิ่งตั้งหลัก
ที่ที่เราเหยียบย่ำพร่ำว่ารัก
ให้สองขาผ่อนพักสักระยะ
...
แล้วจะกลับมา
..
กวีชาวบ้าน


หัวข้อ: Re: เหนื่อย
เริ่มหัวข้อโดย: < ชายกลาง >(กล้า) ที่ 22 พฤษภาคม, 2559, 08:24:02 PM
ถีบจักรยานผ่านมาหน้าร้านข้าว
เสียงเจี๊ยวจ๊าวโอดโอยโวยเอะอะ
จึงจอดรถลงดู อู้ฮูเฟะฟะ
ช่างเซอะซะเหยียบหนามหนองลามเชียว

คุณป้าครับยับยั้งอย่าคลั่งโกธร
หน้าโห้ดโหดด่าแหลกยืนแยกเขี้ยว
คงเหน็ดเหนื่อยสินะหน้าโทรมเซียว
มะประเดี๋ยวกล้านวดให้ใจเย็นลง

 :0920: