เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนงอนง้อ => ข้อความที่เริ่มโดย: Wirin ที่ 18 ธันวาคม, 2557, 07:55:50 AM



หัวข้อ: ...วันหนาวเยือน...
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 18 ธันวาคม, 2557, 07:55:50 AM
:12: :12:
หนาวแสนหนาว ร้าวลึก นึกน้อยอก
ผ้าผวยยก มาห่ม มิสมจิต
ยังหนาวเนื้อ น้องนาง พลางครุ่นคิด
เหมือนชีวิต ขาดคู่ คอยอยู่เคียง

มองคนอื่น ขื่นจัง นั่งก้มหน้า
แหงนมองฟ้า ล่าถอย คอยหลบเลี่ยง
ดาวยังมี พระจันทร์ ฝันร่วมเรียง
ตัวเราเพียง แดดิ้น เกือบสิ้นใจ

ขาดไออุ่น หนุนนอน วอนเถิดหนอ
มาเติมต่อ ก่อรัก จักได้ไหม
อย่าปล่อยผ่าน มานหมอง ต้องช้ำใน
ดวงฤทัย ไหวหวั่น วันหนาวเยือน
วิริน
๑๘/๑๒/๕๗
 :12: :12:


หัวข้อ: Re: ...วันหนาวเยือน...
เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 18 ธันวาคม, 2557, 10:09:17 AM
ถ้าจะจริงดังว่าหนาวมาแล้ว
ไยน้องแก้วทนหนาวปวดร้าวเหมือน-
คนขาดรักมานานผ่านแรมเดือน
มาชวนพี่เป็นเพื่อนอย่าเลือนลา

ขอรับรองน้องได้หายหนาวแน่
ไฟคนแก่มันแรงแกร่งทุกท่า
ถ้ามีน้องคอยประคองข้างกายา
ฟ้าฝนมาไม่หนาวสาวเคียงนอน

วรรณดี


หัวข้อ: Re: ...วันหนาวเยือน...
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 18 ธันวาคม, 2557, 08:51:17 PM
:34: :34:
ไฟมอดเชื้อ หรือเปล่า เล่าคุณพี่
มันหนาวถี่ เหลือเกิน เดินมาอ้อน
ได้ผ้าห่ม ตราคน ทนเว้าวอน
แม้ยามนอน กรก่าย อย่างเกลียวกลม

ไฟมอดเชื้อ จุดดับ ขยับหนี
คอยพัดวี คงยากยิ่ง นิ่งไม่สม
ต้องโบกมือ อำลา พาตรอมตรม
รักเลยล่ม จบข่าว วันหนาวเยือน
วิริน
 :34: :34:


หัวข้อ: Re: ...วันหนาวเยือน...
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 03 กุมภาพันธ์, 2559, 02:57:34 PM
:30:

เดี๋ยวก็หนาวเดี๋ยวก็ร้อนนอนครุ่นคิด
ห่วงแต่จิตใจตนจนเสมือน
หัวอกร้าวรอนรอนมาแรมเดือน
ขาดทั้งเพื่อนคู่คิดมิตรคู่ใจ

เมื่อวานหนาวเพราะฝนหล่นเปาะแปะ
พื้นดินแฉะและเปียกเรียกฝนใหม่
วันนี้หนาวลมโชยโพกโบยไป
พรุ่งนี้จะเป็นไงเดี๋ยวได้รู้

วิริน
๓/๒/๕๙

 :30:


หัวข้อ: Re: ...วันหนาวเยือน...
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 29 มีนาคม, 2559, 09:20:09 AM
:30:

หนาวหัวใจในทรวงห่วงยิ่งนัก
ขาดคนรักคนรอหนออดสู
อยู่เหมือนไร้วิญญาณนานพอดู
แสนหดหู่สู้ทนจนด้านชา

หนาวมานานหลายปีมีแต่ท้อ
จักหาหมอเชี่ยวชาญยิ่งควานหา
ยิ่งคว้าไขว่ยิ่งช้ำย่ำอุรา
ปาดน้ำตารินหลั่งนั่งตรอมตรม

วิริน
๒๙/๓/๕๙

วิริน
 :30:


หัวข้อ: Re: ...วันหนาวเยือน...
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 13 พฤษภาคม, 2559, 11:32:52 AM
:30:

หนาวที่ใจไฟสุมรักรุมเร้า
หนาวร้อยเท่าความหนาวถึงคราวขม
น้ำสะเดาน้ำว่านพาลเป็นลม
หน้าระรื่นชื่นชมอกตรมตรอม

หนาวแสนหนาวร้าวรวดปวดถึงตับ
แสงโสมดับไม่ไหวไร้ความหอม
ไวท์แบล็คบลูดูดีนี้ขอยอม
กับแกล้มพร้อมเมื่อไหร่จัดไปพลัน

วิริน
๑๓/๕/๕๙

ก็มันร้อนจนไม่รู้จะแต่งกลอนอะไรดี

 :30: