|
หัวข้อ: อรุโณทัย เริ่มหัวข้อโดย: ออมอำพัน ที่ 07 มีนาคม, 2560, 02:48:25 PM สุริยันขยันแผดแดดแสงส่อง สว่างก้องพื้นไผทเกริกไพศาล เร่งชีวีขยับเคลื่อนกระทำงาน ประกอบการเลี้ยงชีพมิโอดครวญ คราเมฆบังสุริยันหม่นเบียนแสง แจรงสุขถอนใจขยายหวน อยากจะพักซักนิดนะโซ่ตรวน ล่ามชีวิตทวนวนในสงคราม ร้อนแดดก็มิเท่าระอุใจ รุ่มหทัยเพราะกิเลสรุกเร้าถาม เอาคำตอบแลกเลือดเนื้อมิครั่นคราม โลภโกรธหลงประณามถึงเนื้อใน ตะวันพลบตกค่ำเริ่มเหนื่อยหน่าย อยากผ่อนคลายพักร่างทรุดกษัย ที่ไหนได้กิเลสปะทุไฟ แม้อยู่ในห้วงความฝันจรจรัล (http://upic.me/i/g2/barrinha2.gif) (http://upic.me/show/60436393) หัวข้อ: Re: อรุโณทัย เริ่มหัวข้อโดย: พี่ดาวเอง ที่ 07 มีนาคม, 2560, 08:51:18 PM (http://cdn1.wallpapersok.com/uploads/picture/692/86692/chelovek-solnce-rassvet.jpg?width=665)
ขอบคุณภาพจาก Internet เสียงไอ้โต้งโก่งคอบนตอไม้ กู่ก้องให้สัญญาณว่ากาลผัน เตรียมต้อนรับแสงใหม่ในเช้าวัน กับหลากอันเริ่มใหม่ในอรุณ ฟ้าทอแสงแห่งหวังมายังถิ่น เหล่าปักษิณบินรับซับไออุ่น เสียงใสใสกล่อมฟ้าแสนละมุน หมอกควันกรุ่นสลายเริ่มคลายบาง เสียงขวักไขว่ก้าวเดินดำเนินบท ก็ปรากฏวิถีที่รุ่งสาง หลากชีวิตเผชิญออกเดินทาง อยู่ท่ามกลางตะวันอันโสภี รวิสาดส่องแสงทั่วแห่งหน หลากผู้คนต่างมุ่งยุ่งหน้าที่ ดิ้นรนสู้สู่สุขทุกวิธี ใต้สุรีย์คลี่คลุมกลุ่มผองชน หลากมานะอารมณ์ที่ห่มคิด หลากจริตมนุษย์สุดสับสน หลากฐานะกิเลสเหตุระคน ดำเนินจนล่วงวันก็ผ่านไป สุริยาลาลับฟ้าดับแสง เก็บเกี่ยวแรงต่อสู้สู่วันใหม่ นิทราฝันตั้งหลักพักกายใจ รอพบฟ้า...อรุโณทัย..ในอีกวัน :14: หัวข้อ: Re: อรุโณทัย เริ่มหัวข้อโดย: ออมอำพัน ที่ 07 มีนาคม, 2560, 11:50:45 PM อรุโณทัยกระจ่างแจ้งแสงรวี
ทอปฐพีสีทองผ่องเกษม ตื่นนิทราทุกชีวีชวนปรีดิ์เปรม ชุบอิ่มเอมกายต้อนรับรุ่งท้าทาย กระวีกระวาดกระชุ่มกระชวย หนิบฉวยการงานปลุกสหาย ขาขยุกขยับไม่นิ่งดูดาย งานหลากหลายสานต่ออภิรมย์ เหล่าปักษิณบินแฉลบโฉบอาหาร ไก่รู้กาลกู่โก่งคอขอผสม ผีเสื้อว่อนเริงร่าคลอสายลม ยิ้มชื่นชมกิจกรรมอรุโณทัย มนุษย์พลุกพล่านชีวิตเมือง หมุนฟันเฟืองเศรษฐกิจขับขานไข วุ่นเวียนรับและจ่ายลมหายใจ หนียากไร้พ้นจนจรเวี่ยบัดพลี ตราบมีแสงยังมีหวังแห่งวันใหม่ จาระไนไถ่ชีวิตตามวิถี ฝากกายาฝากท้องฝากฤดี รุนร่างหนีทุกข์ทับถมปมมืดมน สิ้นแสงลับดวงเดือนถึงเวลา ออกตามหาดวงดาวที่ล่องหน เหนื่อยเหลือเกินเอนพักกายทั่วสกล โลกหมุนวนเช้าแล้วมืดตามกาลธาร (http://upic.me/i/uc/s6765.gif) (http://upic.me/show/59838380) หัวข้อ: Re: อรุโณทัย เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 09 มีนาคม, 2560, 09:14:20 PM ทินกรส่องแสงสีเหลืองอ่อน
สายลมอ้อนพัดเยือนเหมือนส่งสาส์น น้ำค้างแห้งเหือดหายไปตามกาล สกุณาบินผ่านไก่ขันคลอ ธรรมชาติงดงามสะอาดสุด อยากจะหยุดมองภาพซาบซึ้งต่อ กาลเวลาผ่านไปไม่เคยรอ ภาพเคยงดงามพอก็เปลี่ยนไป ด้วยฝีมือมนุษย์สุดลึกล้ำ ฟ้าเปลี่ยนสีเทาดำเพราะควันไหม้ โรงงานอุตสาหกรรมแสนช้ำใจ สายลมไหลผสมฝุ่นคนคุ้นเคย สิริวตี หัวข้อ: Re: อรุโณทัย เริ่มหัวข้อโดย: ออมอำพัน ที่ 10 มีนาคม, 2560, 03:00:30 AM ทินกรส่องแสงสีเหลืองอ่อน สายลมอ้อนพัดเยือนเหมือนส่งสาส์น น้ำค้างแห้งเหือดหายไปตามกาล สกุณาบินผ่านไก่ขันคลอ ธรรมชาติงดงามสะอาดสุด อยากจะหยุดมองภาพซาบซึ้งต่อ กาลเวลาผ่านไปไม่เคยรอ ภาพเคยงดงามพอก็เปลี่ยนไป ด้วยฝีมือมนุษย์สุดลึกล้ำ ฟ้าเปลี่ยนสีเทาดำเพราะควันไหม้ โรงงานอุตสาหกรรมแสนช้ำใจ สายลมไหลผสมฝุ่นคนคุ้นเคย สิริวตี ทินกรส่องแสงอาบทั่วหล้า สกุณาโผผินบินขับขาน สายลมชื่นระรื่นโชยแผ่วสำราญ ภาพวันวานอาจเลือนเหมือนฝันไป เหล่ามนุษย์รุกรานบุกผลาญป่า ไล่ต้อนมาจาบจ้วงล่าถิ่นอาศัย มลพิษโชติโพลนโชนราวไฟ สัตว์ล้มตายแดดิ้นสิ้นชีวา ทินการส่องแสงแรงแห้งเหือด สลดเหมือดความเปลี่ยนแปลงที่ขับขาน ด้วยหน้าที่ยังทอแสงตลอดกาล แต่วันวาน..ไม่หวนคืน..พร่ำเดียวดาย หัวข้อ: Re: อรุโณทัย เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 10 มีนาคม, 2560, 06:47:45 AM จิตมนุษย์ลึกล้ำเกินยากหยั่ง
หากเร่งทำความดีนี้มิสาย เอาพระธรรมนำน้อมจนพร้อมวาย เป็นเกราะแก้วคุ้มกายกันทุกคน สิริวตี หัวข้อ: Re: อรุโณทัย เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 10 มีนาคม, 2560, 08:06:07 AM จิตมนุษย์ลึกแล้แท้กำหนด บริบทดีชั่วมั่วสับสน ประเดี๋ยวดีประเดี๋ยวร้ายคล้ายวกวน บันดาลดลสุขทุกข์คลุกเคล้าไป สติเอ๋ยสติพร่ามาแล้วหาย วูบวาบวายคล้ายน้ำค้างพร่างพราวใส ต้องลับลาคราอรุโณทัย สะกิดใจไว้บ้างยามห่างเตือน Soul Searcher Inspired to write 10/3/2017 หัวข้อ: Re: อรุโณทัย เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 10 มีนาคม, 2560, 11:34:01 AM ละกิเลสเหตุให้ได้เกิดทุกข์
จนเปี่ยมสุขวันนี้เพราะมีเพื่อน ช่วยประคองสติแท้มิแชเชือน หากลืมเลือนคงหม่นหล่นอบาย ยามอรุณส่องฟ้าทาทาบใหม่ คนหลับใหลกลับจิตคิดไม่สาย เพราะความดีดังเกาะเหมาะคุ้มกาย และพร่างพรายส่องสว่างทางมืดมัว สิริวตี |