|
หัวข้อ: หงุดหงิด เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 01 ตุลาคม, 2559, 12:00:47 PM มองสิ่งใดมิถูกใจให้หงุดหงิด
จึงแวะมาลิขิตระบายเขียน จะอยู่แหล่งแห่งใดกายวนเวียน ฉันเริ่มเพี้ยนอยากเฉ่งเล็งทุกราย จองบัตรพาลูกเข้าคิดซาเนีย ครั้งนี้เพลียกิจกรรมทำไม่ง่าย เข้ามาเพื่อสนุกสุดใจกาย แต่สุดท้ายนั่งคอยหงอยเหงาทรวง ชีวิตนี้มีอะไรให้ป่วนแปลก เข้าซึมแทรกระหว่างวันอันหนักหน่วง บริบทชีวิตนี้อยู่ที่ดวง ความทุกข์พ่วงข้างในใครเล่ารู้ สิริวตี หัวข้อ: Re: หงุดหงิด เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 05 ตุลาคม, 2559, 02:29:27 PM :30: จงใจเย็นเป็นไปใคร่หวนคิด อันชีวิตชีวาพาอดสู เปิดประสบการณ์ผ่านเข้าเฝ้ามองดู ยังกะปูในกระด้งปลงแหละดี ใจเย็นเย็นเช่นไฟไม่มอดเชื้อ โลกน่าเบื่อแบบว่าช้าริบหรี่ จะทดลองความทนหม่นชีวี หากร้อนจี๋เมื่อไหร่ให้ใจเย็น วิริน ๔/๑๐/๕๙ :30: หัวข้อ: Re: หงุดหงิด เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 05 ตุลาคม, 2559, 03:08:13 PM หากชีวิตไร้เสรีอิสระ
ก็ยากนะกมลของตนเห็น อยากจะทำสิ่งใดมิได้เป็น ต้องลำเค็ญจมเศร้าเคล้าน้ำตา ต่อแต่นี้จงลองมองน้องเถิด ความเตลิดมากมายอย่าได้ว่า หากเหลือเพียงร่างกายไร้วิญญาณ์ ก็ลั้ลลาแค่ฝันพลันเข้าใจ จะเปิดโลกอิสระผละทุกข์แล้ว จิตผ่องแผ้วกมลดลสดใส จะทำเพื่อตนเองมิเกรงใคร หนทางมืดอย่างไรก็ไม่กลัว โชคชะตาท้าทายในวันนี้ ก็มิมีกำหนดหมดความชั่ว เดินคนเดียวอีกไกลในโลกตัว แม้หมองมัวยังยิ้มรับกับน้ำตา สิริวตี หัวข้อ: Re: หงุดหงิด เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 05 ตุลาคม, 2559, 09:16:34 PM :30: นี่แหละคือชีวิตหากคิดได้ โศกเศร้าไปก็เท่านั้นวันข้างหน้า จะดีร้ายต้องสู้รู้มายา คว้าไขว่หาหนทางต่างมุ่งเดิน อิสระคำนี้ที่หมายมั่น คงสักวันได้มาอย่าห่างเหิน ปรารถนาซะอย่างต่างประเมิน ทางดำเนินชีวิตลิขิตเอง วิริน :30: หัวข้อ: Re: หงุดหงิด เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 06 ตุลาคม, 2559, 01:00:56 PM จะหมดทุกข์หมดเศร้าเหงาให้ได้
จะทำใจตามสบายหมายว่าเก่ง ใครบังคับจะขับสู้มิรู้เกรง ล้างวังเวงด้วยทางอยากสร้างเดิน วันนี้ขอเป็นนกที่ผกผิน จะโบยบินเลาะล่องท่องเที่ยวเหิน จะลั้ลลาพาใจให้เพลิดเพลิน ทิ้งเหงาเกินมาหัวเราะเสนาะกัน สิริวตี :30: หัวข้อ: Re: หงุดหงิด เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 07 ตุลาคม, 2559, 11:00:41 AM :30: เอาใจช่วยด้วยรักหักหายห่วง อาจเป็นช่วงจิตตกอกหวาดหวั่น มองโลกกว้างทางไกลได้แบ่งปัน เฮฮานั้นคือสุขลืมทุกข์ทน เปรียบเหมือนนกผกผินบินล่องฟ้า ชื่นชีวากว่าใครไปทุกหน หากบินได้ใส่ปีกหลีกหลบคน ที่มิสนเราหนอขอลาที วิริน ๗/๑๐/๕๙ :30: |