เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนงอนง้อ => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 29 เมษายน, 2558, 01:41:26 PM



หัวข้อ: ประชดรัก...ผู้หญิงไร้หัวใจ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 29 เมษายน, 2558, 01:41:26 PM

(http://webboard.sanook.com/forum/?Old_Topic=1&action=dlattach;topic=3146105.0;attach=818704;image)


เสียงสำราก ปากเปราะ พูดเลาะร้าย
ประจานชาย แช่งด่า โง่ห่าเหว
สั่นศีรษะ สะเด่า เท้าสะเอว
แลบดังเปลว ฟืนไฟ ไหม้ลุกลาม

เกิดปีเสือ เหนือใด ใช้อำนาจ
ชี้นิ้วกราด เท้าทุ่ม ทำบุ่มบ่าม
กระโปรงสั้น หันเหิน เกินพองาม
คนมองตาม ตาเต้น เป็นขบวน

เตือนถ้อยคำ ทำดี ทีก็เฉย
ไม่นึกเลย มือซัด ทิ่มหมัดสวน
หัวเราะลั่น ชันปาก ว้ากกวนกวน
เนื้อทุกส่วน ของฉัน มันเกี่ยวใคร

หนอพธู อยู่กัน วันเดือนพ้น
เชิญผู้คน หน้าบาน แต่งงานใหญ่
กะทะหม้อ มิทัน ดำควันไฟ
กู้เงินใช้ แบ๊งค์บ้าง ค้างยังมี

อยู่เปลืองตัว หัวใจ ไม่ไหวแล้ว
อ้ายทิดแก้ว ปวดหมอง จำต้องหนี
ขนฟูกนอน หมอนมุ้ง กระบุงดี
จบกันที เจ็บจับ กลับหละปูน

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ประชดรัก...ผู้หญิงไร้หัวใจ
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 29 เมษายน, 2558, 01:54:22 PM
(http://image.dogilike.com/shareimg/contentimg/2014/prig/Tip/5-5-2014/1.jpg)


มิถึงปีต้องหย่าล้าระโหย
รักร่วงโรยร้าวบิ่นต้องสิ้นสูญ
ไม่สะสางสร้างหนี้ทวีคูณ
กลับลำพูนหายจ้อยหนอย!ทิ้งเรา

กู้เขามาทั้งนั้นในวันแต่ง
คิดจะแข่งกันรวยฮ่วย! ยำเต่า
อยู่ด้วยจนค้นพบยิ่งซบเซา
เธองี่เง่าขึ้นเสียงเถียงฉันเอง

ขนแต่ของดี-ดีมีที่ไหน
ที่ทิ้งไว้หมดค่าแหม!น่าเฉ่ง
ตะโกนว่าด่าทอคอตะเบง
บ้าฉิบเป๋งสากเก่ายังเอาไป

ละอองดิน

 :31: