เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

(http://www.sawasdeenakhonphanom.com/_files/news/2011_12_04_083315_hl7moz32.jpg)

           ๐ สายธารไหลหลั่งล้น      เพิงหิน
            จากม่อนดอยลอยดิน        ลุ่มหล้า
            ตะวันส่องรองริน              พราวพร่าง
            แสงรุ่งรับจับฟ้า               แม่นรุ้งพรรณราย

           ไหลเลอหลั่ง ถั่งถา ดอยผาสูง
           ละอองจู่ง กระจาย สายเจ็ดสี
           แสงสะท้อน ชะง่อนหิน สู่อินทรีย์
           เงาริกรี่ งามง้ำ กลางลำธาร

           เอื้องคำแย้ม แซมกาบ ยะยาบไหว
           เอื้องขาวไซ แออัด หยัดยึดฐาน
           ซอนรากลึก พฤกษา ศิลาลาน
           ระเรื่อยดาน ดินแดง ลงแอ่งชล

           ๐ ร่าระเริง เชิงชั้น กำนัลใน
            เสียงสดใส ยั่วยวน กวนแก่งก่น
            แสนสะทก อกชาย กระวายวน
            ยามย่องยล แหวกว่าย สายนที

สาวเหยสาว อ้ายฟ่าวฟู่น้อง ฮักเป๋นกู้ถ้อง กู้ป้องก่องตั๋ว
ยามดาวเต๋มฟ้า อ้ายมาจ๋าหนัว เมฆมืดดำมัว หวีหัวซ่วยหน้า
กึ๊ดเติงจ๊าดหลาย ย่ิองหยายกอยถ้า แก่นต๋าผ่อหา ก่าน้อง
หัวอ้กสั่นไหว หายใจ๋ต๋ำต๊อง บ่าได้หันน้อง คนดี
กลั๋วก้ายหน่ายละ ปัดก้นล่นหนี ปล่อยหื้อกานตี เจ๋บใจ๋ไห้ดั้น
ขอกล่าวกำวอน เป๋นกลอนเอิ้นอั้น ยาวเถิงญิงจั๊น เจื้อเจิญ
ลองเฮาฮักหนำ ไผ๋ล้ำก๊ำเกิ๋น ฟ้าบ่อกั้นเมิน เนอนาย
หายหน้าเมือเมิน เอิ้นมาตั๊กเจ้า ฮักแปงเหมือนเก่า ก่อนแลนายเฮย

                          รพีกาญจน์

เอื้องผึ้ง ตรึงจิต ผลิตช่อ
เหลืองล่อ ทอนวล ชวนฝัน
ดุจเพ็ญ เด่นฟ้า ลาวัณย์
สุขสันต์ ภิรมย์ ชมเชย

อยู่ไม้สูง ยูงยาง กลางดอยป่า
เยาระย้า งามผุด สุดเฉลย
อยู่กับบ้าน สะคราญตา กว่าเปรียบเปรย
เอื้องผึ้งเอย สวยสะ ประดับใจ

ความเอยความฮัก ยากนักเข้าใจ๋ ลักบุ่นซุนไซ เลาะไปทั่วหล้า
น้ำตาปอตก ในอกสะหง้า เหมือนคนเป๋นบ้า เป๋นว้อ
มัวหลงคารมณ์ คำคมคำล้อ กว่าถึงบางอ้อ หนอนาย
จุ๊เฮาเป๋นกิ๊ก เผื่อปิ๊กปอสาย เพราะน้องลวดลาย หมายจุ๊ตั๋วข้า

รพีกาญจน์