เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคลายเครียด => ข้อความที่เริ่มโดย: ศิลาสีรุ้ง ที่ 10 มกราคม, 2558, 03:12:48 AM



หัวข้อ: ...หลากหลายนามนี้หรือเธอคือจันทร์...♥ ♥...
เริ่มหัวข้อโดย: ศิลาสีรุ้ง ที่ 10 มกราคม, 2558, 03:12:48 AM
(http://lh5.ggpht.com/-RCnSr-qH7p4/UR53rTq5MrI/AAAAAAAAIDY/p9deIGTgepA/IMG_5451DDp_thumb4.jpg?imgmax=800)


หลากหลายนามนี้หรือ...เธอคือจันทร์

****************************

๑ ราตรีนี้..เดือนแรมมิแจ่มจ้า
โอ้อกข้าหม่นหมองไม่ผ่องใส
บนเวหาดาราระยับไกล
แต่ก็ไม่เจิดจรัสประภัสส์พรรณ

๒ แม้แสงดาวสุกสกาวพราวเคียงฟ้า
แม้งามตาฤาจะซึ้งตรึงใจฝัน
แม้ดารามากล้นจนอนันต์
แม้รวมกันยังด้อยกว่า นิศากร

๓ ถึงหมื่นแม้นแสนดาววับวาวเกลื่อน
จะลบเลือนลับนภาดั่งฟ้าหลอน
ฤาจะเทียบเปรียบได้ในอัมพร
ศศิธร หนึ่งนี้ที่พราวแพรว

๔บุหลันเอย ลอยลับสิ้นดับสูญ
ให้อาดูรรำพึงถึงดวงแก้ว
เหตุอันใดหายไปไร้วี่แวว
หลีกลี้แล้วเรรวนไม่หวนมา

๕ โอ้แขไข ไฉนเลยทำเฉยเล่า
เคยเคลียเคล้าเฝ้าจ้องมองเห็นหน้า
ดุจกระต่ายหมายครองหมองอุรา
หมดปัญญาชมแขแม้เพียงคืน

๖ ยามค่ำครา เพ็ญไร้ไม่ผ่องศรี
ดวงชีวีฉันช้ำจำสุดฝืน
หวังกลับมาพาทีมิกล้ำกลืน
จนดึกดื่นยังรอง้อเพียงเธอ

๗ รอโสมส่อง แสงมาเยือนหล้าบ้าง
ขออย่าร้างแรมไกลให้ฉันเก้อ
เฝ้าหลงคอยครวญหาดั่งละเมอ
หัวใจเพ้ออยู่เดียวเปลี่ยวฤดี

๘ มนทกานติ์ สานจิตสนิทซึ้ง
เคยรำพึงอิงแอบแนบรัศมี
ด้วยกลใดใยร้างกลางราตรี
ขอจงมีคำไขให้คลายกล

๙ รัตติกร กรีดกรายในเวหา
เหล่าดาราวาวแสงทุกแห่งหน
ระบำดาวเริงระย้านภาดล
ยามได้ยลยังชื่นระรื่นทรวง

๑๐ รัชนี เที่ยวท่องล่องฟ้ากว้าง
เพลินนภางค์ล้อเมฆภิเษกสรวง
เมฆาพลิ้วโอบไว้คล้ายดั่งลวง
แล้วคลายบ่วงร่วมลีลาศกับรัชนี//

๑๑ เพียง..มาสแม้น แดนสวรรค์เฝ้าฝันหา
สุดตรึงตราอักษราศิลป์ระบิลศรี
จะเอ่ยชมโฉมมาสมารตี
ก็สุดที่จะพร่ำย้ำจากมาน

๑๒ หวนจิตวอน อินทุ อย่าหลบหน้า
เผยพักตราผุดผ่องปองประสาน
ดั่งโกสุมลอยมาฟ้าประทาน
สู่เรือนชานเรือนใจให้รื่นรมย์

๑๓ กลาพิมพ์ เพียงพิศใคร่ชิดเชื้อ
กลับไม่เหลือร่องรอยพลอยขื่นขม
ณ ราตรีไม่มีเจ้า เศร้าระทม
หลงเฝ้าชมกลับเป็นอื่นไม่ชื่นทรวง

๑๔ โอ้งามโฉม กลานาถ พิลาศลักษณ์
งามประจักษ์เด่นนภาเวหาห้วง
อยู่หนใดก็ได้เห็นเจ้าเพ็ญดวง
สุดเจ็บหน่วงหลีกลี้ไกลงอนใดกัน

๑๕ นิศามณี นวลผ่องท่องกระสินธุ์
งามไม่สิ้นพลิ้วพร่างกลางมหรรณพ์
เพลินระบำกลางวารีเนานิรันด์
พระพายผันคลื่นระลอกเย้าหยอกเงา

๑๖ นิศารัตน์ พ้นเหลี่ยมผามายิ้มแย้ม
ทะมึนแซมเงาไม้ในขุนเขา
ปุยเมฆฟ่องบังนิศาพาซึมเซา
ดูโฉมเจ้าหมองไปไม่ใยดี

๑๗ ให้หลงจันทร์ รอจันทร์ ฉันท์กระต่าย
เกินปองหมายใจเศร้าเหงาเหลือที่
ชื่อของเธอ หลายหลาก นับมากมี
นอกจากนี้ ยังไม่เอ่ย เผยนามมา...

 
    ****************


**  เป็นชื่อที่หมายถึงจันทร์ทั้งหมด
      ยกมาแสดงเพียงเป็นตัวอย่างครับ
 

ขอบคุณครับ

ศิษย์ใหม่ไร้วิชา (ศิลาสีรุ้ง)
15 เมษายน 2555