|
หัวข้อ: มิอาจลืมรัก เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 18 กรกฎาคม, 2559, 01:26:17 PM แม้ผืนดินกลบหน้ามากี่ชาติ
ก็มิอาจลืมรักพี่ตรงนี้ได้ เพราะคำมั่นสัญญาเมื่อคราใด ที่ทำให้เราเจอกันในวันนี้ จะตามติดต่อรักดังวันเก่า จะเป็นเงาแห่งสุขไล่ทุกข์หนี จะมอบเยื่อโยงใยเสริมไมตรี ให้สุดที่ได้เจอเธออีกครา ทุกพจน์ร่ำล้ำลึกใช่นึกกล่าว จะยืนยาวดังสุดเสน่หา โปรดโน้มตัวลงมองด้วยสองตา วันเวลาทุกนาทีแต่นี้ไป สิริวตี หัวข้อ: Re: มิอาจลืมรัก เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 18 กรกฎาคม, 2559, 02:47:48 PM คำสัญญาแต่หนหลังมิหยั่งรู้ หากตราตรูตรึงติดพิสมัย สายสัมพันธ์สวาทบาดฤทัย ผูกโยงใยไม่อาจคลาดจากกัน หากอดีตเคยทำกรรมเคยสร้าง ให้ต้องร้างโรยราพาโศกศัลย์ ด้วยมิอาจสานรักถักทอทัฬห์ ให้จาบัลย์ฝันสลายมลายลง จักเหลือเพียงปรานีฤดีมอบ แม้มิตอบสนองนุชจุดประสงค์ หากเมตตาครานี้มีธำรง จักยืนยงคงมั่นชั่วกัลป์กาล Soul Searcher หัวข้อ: Re: มิอาจลืมรัก เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 19 กรกฎาคม, 2559, 04:08:56 PM มิมีถ้อยร้อยงามตามความคิด
มีเพียงจิตจ่อใกล้ใคร่บอกขาน สิ่งค้นหาเพียงพิศจิตวิญญาณ สร้างสราญสานสุขทุกเรื่องจริง สิริวตี หัวข้อ: Re: มิอาจลืมรัก เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 20 กรกฎาคม, 2559, 05:55:04 PM :12: วางพจน์ถ้อยร้อยงามตามความหมาย วาจาชายหยาดเยาะเพราะเสียยิ่ง วลีใดไหนเล่าเฝ้าแอบอิง มิเกรงกริ่งหญิงนี้ช่างขี้อาย สายสัมพันธ์นั้นหนอขอเปิดเผย อยากกอดเกยเกี่ยวก้อยหนอยไม่ง่าย วาจาปดลดเลี้ยวเดี๋ยวเถอะชาย หวดด้วยแส้หลังลายคงคลายรัก วิริน ๒๐/๗/๕๙ :12: หัวข้อ: Re: มิอาจลืมรัก เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 07 สิงหาคม, 2559, 11:05:22 AM มิอาจลืมสองเราเฝ้าถนอม
ใจยังพร้อมงอนเง้าอย่าเศร้าหนัก จะเป็นคู่อยู่เคียงเพียงพิทักษ์ เพื่อเป็นหลักรักร้อยสร้อยผูกพัน ดูทิวาเวลานี้เขายิ้มแย้ม เพราะดวงแก้มสดใสดังในฝัน ด้วยเพราะสุขหทัยอยู่ในวัน ดังคู่ขวัญสองเรามิเศร้าทรวง สิริวตี หัวข้อ: Re: มิอาจลืมรัก เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 09 สิงหาคม, 2559, 02:30:12 PM :12: มองทิวาราตรีที่เจิดแจ่ม มองข้างแรมเป็นข้างขึ้นมึนน่าห่วง มองพระจันทร์เป็นโลกโศกช้ำลวง น้ำตาร่วงคิดว่าฝนหล่นลงดิน มองฝูงหงส์เป็นกาพญาแร้ง มองหนองแห้งขอดไปใจถวิล มองเห็นหมูเป็นหมาระอาจินต์ มองไพลินเป็นกรวดโอ้ยปวดใจ วิริน :12: หัวข้อ: Re: มิอาจลืมรัก เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 10 สิงหาคม, 2559, 08:18:27 AM มีแรงรักเป็นพลังมิยั้งหยุด
เปรียบประดุจเวทย์มนตร์คนอ่อนไหว เอาความรักมาเรียงเพียงห่วงใย จวบทิวาราตรีใดใคร่อยู่คอย มีก็เเค่เวลามาพิสูจน์ แทนคำพูดแทนบาทบทมิถดถอย เอาหัวใจแลกใจไม่เลื่อนลอย น้ำตาปรอยเพียงคิดถึงแค่หนึ่งทรวง สิริวตี |