เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 26 มกราคม, 2558, 07:14:31 PM



หัวข้อ: ๐ วันนี้ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 26 มกราคม, 2558, 07:14:31 PM
(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/326/2326/images/crimekong/ShowPicture003.jpg)

" ฝนแล้ง "

น้ำไหลเลาะ เซาะฝั่ง พังตลิ่ง
สายน้ำปิง ซิ่งกราก ถากเหมืองฝาย
พนังดิน หินกั้น พลันทลาย
ไม้ปูนทราย หายไป ไม่เหลือซาก

ถั่งถาโถม โจมตี ที่กรุงเทพฯ
สร้างความเจ็บ เหน็บช้ำ หลังน้ำจาก
ต้นเล็กใหญ่ ไหลล้ม จมโคนราก
ไม้ม่วงหมาก ฝากเน่า เฉาเหี่ยวแห้ง

ถึงวันนี้ ไม่มีน้ำ จะทำสวน
บ่ออ่างจวน ค่อนขอด ตลอดแหล่ง
เจาะบาดาล กบาลหมุน ลงทุนแพง
เทาม่วงแดง พันใบ ยังไม่พอ

ต้องกราบกราน วานฟ้า เมตตาด้วย
โปรดจงช่วย ให้ฝน ตามบนขอ
ตกดิบดี มีน้ำ ชุ่มฉ่ำตอ
มากเหลือรอ ลงหลุม คุ้มได้นาน

ลมดินฟ้า อากาศ คาดเหี้ยมโหด
หรือลงโทษ คนสัตว์ สิ้นสงสาร
ให้น้ำมาก หลากท่วม อ่วมดินดาน
ให้ร้อนผลาญ ดินแยก แตกเป็นทาง

หงายผงะ กสิกรรม มินำผล
เมื่อใดพ้น จนซุก ทุกข์ซาสร่าง
ไร้เรี่ยวแรง แสงจ้า ตาฝ้าฟาง
ถึงรุ่งสาง มื้อเช้า เอาไรกิน?

ถึงตกก็เบาบาง ไม่เพียงพอต่อพืชผล
ฝนแล้งมาเร็วอีกแล้วครับท่าน แย่จริงๆ

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ ฝนแล้ง ๐
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 26 มกราคม, 2558, 10:01:42 PM
:26: :26: :26:
เป็นอย่างนั้นทุกทีเดือนปีผ่าน
นาแห้งกร้านระแหงทั่วทุกถิ่น
น้ำเหือดหายฝนแล้งแย่งกันกิน
อยากโบยบินจ้วงจ้ำน้ำทะเล

มากมายมีเหลือล้นจนดาษดื่น
ใครรีบยื่นช่วยเทียวเดี๋ยวจบเห่
รัฐบาลทำไรอยู่รู้ทั้งเพ
มัวแต่แต่งตัวเท่เป๋หรือไร

ชาวบ้านเขาเดือดร้อนลดทอนบ้าง
รีบหาทางเร็วด่วนจวนจะใกล้
หน้าแล้งรอจ่อเข้าเอายังไง
ต้องรอไปอีกกี่ชาติประหลาดแท้
วิริน
๒๖/๐๑/๕๘
 :26: :26: :26:


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 18 กุมภาพันธ์, 2558, 03:08:52 PM
...วันซืน...

ฝุ่นตลบ อบอวล บ้าน.สวน.ป่า
ปวดแสบตา พิษควัน ตะวันฉาน
ทุกด้าวแดน แสนแปลก ร้อนแหลกราน
สิบปีผ่าน ล่วงเลย ไม่เคยเจอ

...วันวา...

ลมกรรโชก โยกไหว กิ่งไม้หัก
บางจุดหนัก ผลักต้น โคนเผยอ
ฝนกระหน่ำ ซ้ำเติม น้ำเริ่มเลอ
หลั่งไหลเอ่อ ท่วมท้น บ่าหนทาง

...วันนี้...

หนาวเย็นยก ปกคลุม ที่ลุ่ม.ราบ
น้ำค้างอาบ แห่งหน จนฟ้าสาง
ปุยหมอกขาว พราวพรรณ สรรพางค์
ห่อหุ้มร่าง เสื้อผ้า หนาอีกที

สามฤดู สามวัน คิดกันเถิด
มันบังเกิด ปริวิตก กับโลกนี้
อยากเห็นหนอ ต่อไป อะไรมี
ไม่รู้ซี ช่วยตอบ ขอขอบคุณ

 :13:

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 18 กุมภาพันธ์, 2558, 09:29:21 PM

พรุ่งนี้...
จะมี เหตุการณ์ สถานไหน
๐เสียงพายุ รุนแรง ตึกแกว่งไกว
แผ่นดินไหว คลื่นโหม โจมธาตรี

๐อุบัติภัย ไฟแผด แก๊สระเบิด
๐น้ำท่วมเถิด สูงบน พ้นชั้นสี่
๐ฟ้าคะนอง ก้องถนัด อัสนี
ฟาดลงที่ ตัวตน คน.วัวตาย

๐อากาศแย่ แปรปรวน ทั่วถ้วนด้าว
เช้าเหน็บหนาว เร่งร้อน เมื่อตอนบ่าย
๐น้ำ.อาหาร สารพิษ ติดมากมาย
๐มีโรคร้าย พันธุ์ใหม่ ไร้เยียวยา

๐เกิดข้าวยาก หมากแพง ทุกแห่งหน
ภาพฝูงชน ยัดเยียด เบียดซื้อหา
ตุนไว้กิน สินค้าอื่น ขึ้นราคา
เงินพันห้า แลกของ ได้กล่องเดียว

๐ถูกแยกพรรค ชักแดง เหลืองแบ่งฝ่าย
เอาสีป้าย ฆ่าได้ ไม่เฉลียว
เคยรู้รัก สามัคคี ดีกลมเกลียว
เคยผูกเสี่ยว ตีฟัน กันลงคอ

พรุ่งนี้...
โลกมี ผู้อาศัย บ้างไหมหนอ
ข้าว.น้ำ.ปลา.อาหาร เต็มบ้านพอ
ยังเฝ้ารอ คนมา อ้าปากกิน

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 19 กุมภาพันธ์, 2558, 04:21:25 PM
หัวใจ  บอบช้ำ  ย่ำแย่
ยากแก้  สิ่งอัน  ปัญหา
ประดัง  หลั่งไหล  เข้ามา
เร็วช้า  ทับถม  จมอินทรี

ทั้งสภาพ สังคม โสมมยิ่ง
รอบรอบสิ่ง ระยำ ศีลธรรมลี้
มองเห็นเห็น เข่นฆ่า ไร้ปราณี
ทุกนาที จะรอด หรือวอดวาย

เศรษฐกิจ ตกต่ำ คนทำพิษ
ใช้ชีวิต ฟุ่มเฟือย เรื่อยสุร่าย
เสพกินดื่ม ลืมกลัว มั่วอบาย
ช่างมิอาย เทวดา ฟ้าและดิน

หนี้สินล้น พ้นตัว ครอบครัวแตก
ทะเลาะแยก ดุด่า หันหน้าผิน
ชดใช้หนี้ ในกรง คงมลทิน
ลูกหลานสิ้น อนาคต หมดที่พิง

จะบากหน้า หาใคร ในช่วงนี้
เบื้องบนยัง ย่ำยี ดังผีสิง
ลุอำนาจ คาดโทษ ประโยชน์ชิง
ฤๅพึ่งลิง สาวดง พรายพงไพร

วันนี้...
สุขมากมี ไม่รู้ อยู่ที่ไหน
ยังยืนท่าม ความช้ำ อยู่ร่ำไป
ลองทำใจ ปล่อยวาง คงสร่างซา

รพีกาญจน์

 :24:
                                      
                                      


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 20 กุมภาพันธ์, 2558, 08:05:35 PM

จวนสาย...
สวมใส่กาย ห่มผวย ด้วยเสื้อหนา
เย็นน้ำค้าง พร่างพรม ลมโชยมา
มีหมอกฝ้า ก่อตัว สลัวลอย

จวบเที่ยง...
แดดร้อนเปรี้ยง เปลวเห็น ลุกเป็นฝอย
หมอกควันคลุม ลุ่มนา ป่าดงดอย
ใบไม้ผล็อย ร่วงริน เรี่ยดินราย

เจียนค่ำ...
ฟ้ามืดดำ ฝนสาด มิขาดสาย
สว่างแลบ แปลบปัง ดังกระจาย
แว่วหวีดว้าย คลื่นลม โหมพัดแรง

วันนี้...
ในฤดี สิ้นหวัง ฝันยังแฝง
ได้รับจ้าง ร่างแบก แลกสักแดง
พอซื้อแกง ต้มสุก คลุกข้าวกิน

รพีกาญจน์




หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 23 กุมภาพันธ์, 2558, 06:03:55 AM

...เราคิดถูกไหมหนอ?

ทำเอาหูไปนาเอาตาไปไร่
มือขยับจับไถแสร้งไม่สน
พรวนดินพ่ายปลายพุ่มลุ่มหมุนวน
รอบโค้นต้นลำไยให้ร่วนซุย

ลูกหลานขอพ่อตาอย่าอวดเก่ง
ลงมือเองปรับดานโปรยหว่านปุ๋ย
สมน้ำหมักตักฮอร์โมนพ่นกระจุย
เม็ดขี้ไก่ใส่ยุ่ยแยกธาตุดิน

เริ่มฟ้าฮ่ามตามแรงมิแข่งขัน
จวบตะวันแสงจ้าหันหน้าผิน
หลบเข้าร่มชมนกเหินหกบิน
เปิดธานินหวานนุ่มชุ่มชื่นใจ

ถ้าจ้างเขาเอาแพงแลงสามร้อย
ข้าวปลาคอยหมากเมี่ยงเที่ยงยกให้
สปอนเซอร์ฉลามซับเหงื่อไคล
เย็นช้างไทยสองตัวหัวชนกัน

ทนปวดหลังหวังทุ่นต้นทุนบ้าง
ขอสับง้างตวงตักหักมีดบั่น
จอบฟันขุดฉุดกระชากลากเถาวัลย์
บ่าแบกเบาเท้ายันย่ำคันนา

ยอมเหน็ดเหนื่อยเมื่อยคอก็เพื่อช่วย
ลูกหลานรวยเช่นเขาเฝ้าฟันฝ่า
พ่อถึงฆาตมาตประเสริฐเกิดอีกครา
เป็นลูกยาสุขล้นบนกองเงิน

สร้างฐานะให้ลูกหลาน ชาติหน้ากลับมาเกิดที่เขา
จะได้เป็นลูกคนร่ำรวยกับเขาบ้าง ชาตินี้จนครับ

 :13:

รพีกาญจน์

ธานิน - เปิดวิทยุยี่ห้อธานิน  มาต - แม่


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02 มีนาคม, 2558, 10:22:39 PM

" สิ้นหวัง "

ต้นมีนา อากาศ มิคาดคิด
วิปริต แปรปรวน ชวนปวดหัว
หกโมงกว่า ฟ้าอืด ยังมืดมัว
หนาวเย็นทั่ว บ้านนา ป่าพงไพร

พอตกสาย หายไป ไร้เมฆหมอก
ตะวันออก แสงแดด แผ่แผดจ้า
ส่องบ้านสวน ควนไร่ ไกลทุ่งนา
ต้นไม้หญ้า แห้งกรอบ ยอบแยบแดง

เมื่อขาดน้ำ ทำนา กล้าตายสิ้น
ผืนแผ่นดิน ร้าวแยก แตกระแหง
เหลือแต่หลัก ผักยวบ บวบฟักแฟง
ห้อยต่องแต่ง เหี่ยวเฉา น้ำเต้าตาย

ผลหมากม่วง ร่วงหล่น เกลื่อนโคนพื้น
ลมพัดครืน ไหวก้าน มานสลาย
ลำไยออก ดอกช่อ รอผึ้งกราย
ต้องใจหาย ปลายช้ำ ดำไหม้เกรียม

ขาดมะม่วง ลำไย ไร้ค่าปุ๋ย
นั่งหน้ามุ่ย สลด ฟ้าโหดเหี้ยม
ครั้นจะหวัง ยังผัก หอมกระเทียม
สดใหม่เอี่ยม ขายได้ เหมือนให้ฟรี

โอ้อนาถ วาสนา ชะตาต่ำ
สักแต่ทำ ไม่สำเร็จ เป็นเศรษฐี
ต้องตากแดด ตากฝน ทนทั้งปี
กลับเพิ่มหนี้ เพิ่มดอก ปลอกรัดคอ

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 03 มีนาคม, 2558, 06:18:19 AM

เสียงหวีดหวิว ทิวสน โอนเอนไหว
แข่งไม้ไผ่ โง้มง้ำ ลำลงป้อ
สะบัดกิ่ง ทิ้งใบ ไกลจากกอ
ดูสิช่อ มะม่วง ร่วงโบยบิน

เหลือคงค้าง บ้างนิด ผลิผลิตลูก
ซ้ำร้ายถูก เพลี้ยเกาะ เจาะดูดสิ้น
ผลแค่เขื่อง เหลืองเหี่ยว แห้งลงดิน
ฝันพังภิน ลับหาย ตามสายลม

ละหดหู่ ดูแล ลำไยดอก
สะพรั่งออก เต็มต้น มนสุขสม
พวงดกงาม ตามคาด อาจระทม
พ่อค้าคม เกียมบั่น ฟันราคา

เอาเถิดหนอ ขอให้ ได้ซื้อขาย
จะยอมตาย เลือดอาบ หอกดาบหน้า
จะสิบเบี้ย ร้อยบาท พันเงินตรา
ยังดีกว่า ผ่ายผอม ตรอมอดตาย

ย่างเดือนห้า ห้วยหนอง คลองน้ำลด
มินานหมด ขาดขอด ตลอดสาย
สูบยื้อแย่ง แบ่งวัน ปันวุ่นวาย
ที่เสียหาย ชอกช้ำ คือลำไย

ยกมือป้อง มองนา แทบบ้าคลั่ง
ฝายพนัง พังครืน คราท่วมใหญ่
ยังมิสร้าง ซ่อมแซม แถมใส่ใจ
ปล่อยสัตว์คน ต้นไม้ ไร้น้ำกิน

เชื่อไหม ฝายกั้นลำน้ำปิงตรงจุดระหว่าง อ.จอมทอง - อ.บ้านโฮ่ง
พังราบเมื่อปี 2553 จนบัดนี้ปี 2558 ยังสร้างทดแทนไม่เสร็จครับ

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 07 มีนาคม, 2558, 09:31:31 PM

ณ ที่เดิม

ตื่นนอนตีสี่ครึ่งนึ่งขนม
มีข้าวต้มปนคละกับบะจ่าง
ขนมเทียนเวียนถึงกึ่งชั้นกลาง
ลังชั้นล่างสอดไส้ในหวานมัน

ส่งลูกค้าขาเก่าเจ้าตลาด
แวะตักบาตรกรวดน้ำพร่ำเทขัน
กล้วยสามใบใส่ปากหายอยากพลัน
หลังแปรงฟันไปสวนพรวนดานดิน

รวบจอบเสียมเกียมถางวางกระบะ
สัมภาระอาหารทานเที่ยงถิ่น
ขึ้นขับรถคดเคี้ยวเลี้ยวโบยบิน
ตะกุยหินเลียบธารผ่านแนวไพร

ขอชักลากซากแห้งวานแจงตัด
ฟาดสลัดใบทิ้งเอากิ่งใหญ่
บั่นเป็นท่อนกองพื้นดุ้นฟืนไฟ
สลับใช้แทนก๊าซยามขาดแคลน

มีดสองเล่มหลวมคลอนด้ามถอนถอย
ยางมะตอยลนไฟเหนียวใส่แน่น
ใบบิดบ้างวางนอนฆ้อนตีแบน
ถูบนแท่นมือจับลับคมบาง

มีดเหลาไม้ไผ่ลิ่มจิ้มด้ามจอบ
ลองทดสอบกระชับขยับย่าง
เครื่องมือกลคนพร้อมน้อมเจ้าทาง
ยกจอบง้างฟันสับปรับหน้าดิน

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 10 มีนาคม, 2558, 05:52:40 AM
เมื่อวาน...

นอนบนเตียง เที่ยงคืน ตื่นตีห้า
นั่งดูหน้า โน้ตบุ๊ค แสนสุขสม
อ่านกลอนซึ้ง ถึงเธอ เพ้อภิรมย์
แต่งกลอนชม หวานถ้อย ร้อยถักทอ

เริ่มจะสาย บ่ายร่าง ย่างไปสวน
ก้าวถึงจวน นิ้วหยิบ คีบดินสอ
กระดาษขาว วาววับ พับสี่พอ
มิรั้งรอ ใส่กระเป๋า เข้าทำงาน

ทั้งขุดไร่ ไถสวน พรวนดินหญ้า
รอบหลังหน้า ป่าสวย ห้วยละหาน
มีนกหนู หมูไก่ ไต่บนลาน
ชื่นดวงมาน ใสเย็น เห็นดอกบัว

แวะริมทาง วางมีด เริ่มขีดเขียน
กลอนวนเวียน ลื่นไหล อยู่ในหัว
พอแดดร่ม ลมตก อกระรัว
รีบปลีกตัว เร่งงาน ละกานท์ลง

กลับเคหะ ถลา หาคอมพ์เน็ต
คลิกตรวจเช็ด ข้อความ ตามประสงค์
พักอาบน้ำ ชำระ สะอาดองค์
นั่งล้อมวง รับประทาน อาหารแลง

เพียรเจริญ เพลินใจ สวดไหว้พระ
อุ อะ มะ ช่วยดล พ้นแสลง
ราวสามทุ่ม ดุ่มดัง นั่งตะแคง
แย้มยิ้มแฉ่ง สนุก สุขหน้าจอ

 :12:

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 13 มีนาคม, 2558, 01:32:19 PM
...กับสิ่งที่ควรทำ

งานเงินเหลือรวบรวมทำเหลื่อมงบ
รัฐสมทบงวดท้ายปลายปีหนุน
เร่งจัดสรรพันธะกระจายทุน
เบิกจ่ายหมุนซื้อจ้างเพื่อสร้างงาน

วัสดุอุปกรณ์นอนแช่นิ่ง
เคลื่อนขยับจับกลิ้งออกวิ่งพล่าน
ยวดยานยนต์กลไกเริ่มใช้การ
เสียงสายพานใบพัดซัดกรึงกรัง

บรรทุกดินหินทรายตะกายถม
เทผสมปูนผงน้ำลงถัง
สับสวิตซ์ติดเครื่องฟันเฟืองดัง
คือความหวังดวงมานฉีดฉานแดง

เมื่อโครงการผ่านเดินเงินสะพัด
เป็นกอบกำจำกัดถูกจัดแบ่ง
จากต้นพรูสู่ปลายคนขายแรง
ชีพเหี่ยวแห้งกลับฟื้นชุ่มชื่นใจ

ยื่นซ้ายรับจับถือมั่นมือขวา
ดูนัยน์ตาจ้องจดแววสดใส
เข้าตลาดขาดของต้องการใด
ซื้อต้มปรุงหุงใช้กินในครัว

เศรษฐกิจติดศกตกสะเก็ด
ต้องแทงเม็ดเงินจ้างลงล่างทั่ว
ขืนยึกยักชักช้าพาถึงตัว
เหลือเพียงชั่วหนึ่งปีรีบคลี่คลาย

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 16 มีนาคม, 2558, 05:45:40 AM

สองมือเสาะ เกาะฝา นั่งหน้าบ้าน
คอยลูกหลาน หลายคน บนทางโล่ง
ฝ่าเปลวแดด แผดเผา เฝ้าอยู่โยง
สี่ห้าโมง ย่ำเย็น มิเห็นมา

เตรียมอาหาร หวานคาว ข้าวพร้อมพรัก
มีแกงฟัก หน้อส้ม ไก่ต้มข่า
จิ๊งโกร่งทอด ยอดจิก น้ำพริกปลา
เม็ดขนุน น้อยหน่า เปียกสาคู

จะเล่นลิง ชิงบอล ก่อนหัวค่ำ
หลานกอดปล้ำ นำโชค*โยกย้ายสู้
อวดแมวน้อย น่ารัก ขนหยักฟู
ชี้ปลาบู่ แหวกว่าย วนท้ายคลอง

หลังมื้องาย พายเรือ ลอยเหนือน้ำ
ช้อนจอกผำ เด็ดหัก ผักบุ้งหนอง
นกกระยาง ย่างเดิน เพลินตามอง
ฟังจิ้งหรีด หวีดร้อง ดังก้องไพร

หลังมื้อเที่ยง เลี่ยงตม เข้าชมสวน
ดอกข้างจวน ต้องหนาว พราวไสว
ตั้งเรื่องคุย ปุ๋ยยา กล้าลำไย
จับหนอนไช ใบกิ่ง โยนทิ้งลาน

ตกค่ำคืน ชื่นฤดี สีสะล้อ
อ่ออี๊ออ คอยซับ รับเพลงหวาน
ช่วงปิดเทอม เพิ่มรัก พักเบิกบาน
คอยแสนนาน มานช้ำ นองน้ำตา

คอยแสนนาน อยู่ไหน ไยไม่มา...

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 21 มีนาคม, 2558, 01:35:12 PM

แบ่งพวกพ้อง สองฝ่าย ซ้ายขวาฝัก
จับเชือกชัก คะเย่อ เออเสียงหลง
เป็นตำรวจ กวดไล่ โจรไพรพง
สนั่นดง ดวลหมัด ซัดด้วยปืน

เบื่อบทบู๊ อยู่ดอน เล่นซ่อนหา
มือปิดตา ลงพับ นับพันหมื่น
โยนหมากเก็บ กินเมือง ควบเยื้องยืน
กระโดดลื่น ล้มหงาย อายหน้าแดง

ข้ามเขตขัณฑ์ กลั้นใจ ไล่ตี่จับ
เสียงหยุดปั๊บ ถูกกลุ้ม รุมยื้อแย่ง
ขายเสื้อผ้า อาหาร ร้านข้าวแกง
หาบฟักแฟง สอดไส้ เร่ไอติม

เกิดผิดพลั้ง ครั้งใด ไม่ถือโทษ
คิดเคืองโกรธ ตีต่อย คอยแทงทิ่ม
มีกล้วยมัน ปันแป่ง แบ่งเพื่อนชิม
ยื่นส่งยิ้ม พิมพ์ใจ ไปแสนนาน

คือสุทธิ วิถี ของชีวิต
จรุงจิต สุขชื่น มวลพื้นฐาน
ประเพณี ดีสืบ ต่อคืบคลาน
เป็นสวรรค์ วิมาน แห่งบ้านนา

อสูรร้าย ป้ายหม่น คนใดเล่า
มันเสกเป่า เราคลั่ง ชังเข่นฆ่า
แยกค่ายสี พี่น้อง ต้องร้างลา
อนิจจา โศกศัลย์ เศร้าวันนี้

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ ฝนมาแล้วครับ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 24 มีนาคม, 2558, 07:00:02 PM

เมฆชะลอก่อตัวชั่วยามเช้า
ลมพัดเบามืดดำลดต่ำสาย
ร้อนสำแดงแสงห้อมหล่อมละลาย
เลยเที่ยงบ่ายเม็ดฝนเริ่มหล่นลง

อากาศร้อนนอนหลับแทบตับแตก
คืนนี้แปลกตัวหดขดก้นก่ง
อากาศเย็นหลับเป็นตายสบายองค์
มิแจ้งคงฝันปลื้มลืมเปิดตา

เขาสุขสันต์วันหยุดสุดสนุก
ได้เปลื้องทุกข์เสสรวลกันถ้วนหน้า
เราทุกข์มนจนจ่อทรมาน์
ไร้เวลาหยุดพักชะงักงัน

เฝ้าหวังรอต่อไปใครจะจ้าง
กลัววันว่างห้วงลึกยังนึกหวั่น
เศร้ากระมลฝนลงคงจบกัน
นั่งหนาวสั่นอยู่บ้านสานแซะไซ

จะปีนเข็บเก็บลำไยบันไดลื่น
เงยหน้ามื่นตาลอยน้ำย้อยใส่
ถ้าผลเปลือกเปียกน้ำล้งลำไย
ปะป้ายให้ปรากฏงดรับซื้อ

ค้นในตู้ดูในครัวหาทั่วห้อง
เหลือแต่กล่องซองเก่าเปล่ากำถือ
อุ่นข้าวแลงแบ่งใส่ชามสามกำมือ
กับข้าวคือกุ๊กกิ๊ก...น้ำพริกแดง

 :32:

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ ไปงานแต่ง
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 29 มีนาคม, 2558, 09:39:33 PM

งานแต่งลูกคนเล็กเด็กของเพื่อน
ขับรถเคลื่อนจากบ้านกาลบ่ายสี่
หนึ่งชั่วโมงคงถึงงานพอดี
ถนนดีแค่ทางห่างร้อยโล

กะกาลผิดอนิจจากว่าไปถึง
แตะเครื่องบึ่งเดี๋ยวหยุดผุดผุดโผล่
ฝ่าไฟแดงแซงเบี่ยงเลี่ยงคันโต
น่าโมโหวันอาทิตย์รถติดนาน

ร้อยนาทีจอดแช่แค่ครึ่งทาง
เลยปล่อยวางละจิตคิดงุ่นง่าน
เปิดกระจกรับลมชมดอกบาน
ค่อยค่อยคลานเจ็ดโมงถึงโรงแรม

ดื่มน้ำเย็นหนึ่งแก้วแล้วขึ้นกล่าว
อวยพรให้คู่บ่าวสาวแชล่ม
ครูหยอกล้อหมอแยงแบ๊งค์เหน็บแนม
ขนส่งแซมคนชราคมนาคม

คงเพราะพิษฤทธิ์มันรถคันแรก
ลดภาษีซื้อแหลกแจกถล่ม
ถนนมีเท่าเดิมรถเพิ่มจม
มักง่ายถมคลองคูเป็นลู่ทาง

รถโดยสารไปกลับนับร้อยบาท
จ่ายตลาดโรงเรียนเสมียนห้าง
อยากทันใจใช้ถนัดประหยัดสตางค์
มอไซด์ฮ่างมีพธูคู่ไปมา

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ ไปงานแต่ง(ต่อ )
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 30 มีนาคม, 2558, 05:52:06 AM

เมืองน่าอยู่ ฟู่เฟื่อง เรื่องเศรษฐกิจ
แหล่งผลิต มากมาย ขายสินค้า
กาดสวนแก้ว เซ็นทรัล โพรเมนาดา
ซุปเปอร์มาร์เก็ต โลตัส บิ๊กซี

ห้างเอส-วัน คอมมูนิตี้มอลล์
เฟสติวอล แม็คโคร โชว์รูมสี
ตึกพาณิชย์ บ้านจัดสรร ผลักดันมี
โครงการที่ ผุดผลิ ศิวิไลซ์

ตัดถนน สี่เลน เน้นรองรับ
งานระดับ แขกเยียน อาเซียนใหญ่
การโยกย้าย สนามบิน ออกถิ่นไป
สร้างรถไฟ เร็วสูง มุ่งอมร

ใช่จำอวด ปวดหมอง ค่าครองชีพ
มันถ่อถีบ เช่นลิง ขึ้นสิงขร
เงินมีกำ ค่ำเข้า เช้าจากจร
มิรู้นอน เป๋าตุง ถุงใครกัน

หมี่ ก๋วยเตี๋ยว เกี๊ยวชาม สามสี่สิบ
ตะเกียบคีบ ห้าครั้ง หมดหยั่งฝัน
ข้าวราดแกง รสดี มีเหมือนกัน
ข้าวเรี่ยจาน เนื้อมัน แค่แมวดม

เพื่อสนอง คนที่ มีจ่ายซื้อ
จนอย่าหือ ตามเขา เราไม่สม
กินท้องอิ่ม ยิ้มได้ ใจภิรมย์
เอาอย่างผม หิ้วปิ่นโต โก้ไปงาน

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ ดีท่องเที่ยว ถูกถล่มด้วยสินค้า
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 30 มีนาคม, 2558, 06:02:47 AM

(http://travel.gimyong.com/picture/27/1382411757_6447.jpg)

เตี่ยบอกว่าหากินถิ่นเสฉวน
เพื่อนชักชวนพ้นยากออกจากบ้าน
ขอพึ่งพระบรมโพธิสมภาร
สุขสำราญเพราะพระบารมี

สอนให้รักภักดีชาติศา่สน์กษัตริย์
ปฏิบัติตามกฎจรดศีรษ์
ยึดขนบธรรมเนียมประเพณี
ผูกไมตรีพูดจาภาษาไทย

ถูกปล่อยปละละเลยมิเคยสอน
จากเด็กอ่อนกระเถิบจนเติบใหญ่
ตาตี่จีนกินนอนเดินดอนไพร
บัดนี้โลกเปลี่ยนไปเชียงใหม่เป็น

ศูนย์ท่องเที่ยวชั้นหนึ่งนำประเทศ
จีนพาเหรดคับคั่งดังที่เห็น
เสียงล้งเล้งบ้างเบาเช้าจดเย็น
จับล้อเข็นช้อบปิ้งหมู่หญิงชาย

เข้าชี้ชมวัดวาอารามธาตุ
ไกด์ประกาศผ่านโฟนฉงนฉงาย
หนุ่มรูปหล่อคอเอียงเสียงกระจาย
ฟังแทบตายมิเข้าใจได้แต่มอง

บ้างแฝงตัวสำรวจตรวจสินค้า
อะไรน่าซื้อง่ายวางขายคล่อง
ผ่านเชียงรายถล่มไทยจมกอง
พวกเราต้องเตรียมปรับรับมือจีน

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ เรื่อยๆมาเรียงๆ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05 เมษายน, 2558, 11:06:41 AM

หาวติดๆบิดคร้านเอ็นยานหย่อน
ดิ้นโครมๆจมที่นอนก่อนลุกตื่น
เท้ากระทุ้งท้องเตียงเสียงครืนๆ
หกล้มลื่นตำตั่งดังตึงๆ

น้ำล้างหน้าซ่าๆยืนหน้าแว่น
บีบแค่นๆยาค้างแค่นิดหนึ่ง
แปรงบนล่างฟันงามกรามกรึงๆ
เดินปึงๆออกห้องน้ำเข้าห้องใน

หยิบเสื้อลายบางๆกางก่อนสวม
ชอบหลวมๆปล่อยชายสบายใส่
เอ้าวุ้ยๆเกือบลืมลิงแล้วไง
เตี่ยวตัวใหม่ต่ามๆย้อมครามจาง

ทาครีมเหลวใสๆลูบไล้ผม
น้ำประสมแป้งแปะแตะห่างๆ
เป็นจุดๆแต่งแต้มแก้มคิ้วคาง
เยื้องเหยาะย่างลงลุ่มดุ่มๆเดิน

ฝ่าลมพัดซู่ๆไม่รู้ร้อน
ผ่านดงดอนโดดๆข้ามโขดเขิน
ไต่สะพานเก่าๆเข้านาเนิน
ป้องปากเอิ้นหล้าๆอ้ายมาแล้ว

เสร็จหรือยังช้าๆท่าจะสาย
กินข้าวงายไวๆเราไปแอ่ว
รำเซิบๆทรงเจ้าที่เหล่าแมว
เฮแจ๋วๆมื้อเที่ยงเลี้ยงหนมจีน

ชวนน้องไปร่วมงานร่างองค์ทรงเจ้าค่า

 :34:

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ กับสิ่งที่ได้เห็น
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 07 เมษายน, 2558, 10:33:32 AM

หมดมะม่วงลำไยไร้คนจ้าง
ช่วงวันว่างนั่งล้อมเล่าติฉิน
หมดช่องทางทำมาออกหากิน
เก็บกระถินขุดหน่อรอกันไป

จะปักดำทำนาท่าเมฆฝน
กันยายนลากผาลเตรียมหว่านไถ
หากน้ำหนองพอดีมีเป็นใจ
เกี่ยวข้าวใหม่ใส่ยุ้งหุงกะออม

บ้างปลูกผักหักฟืนขึ้นตามรั้ว
บ้างเลี้ยงวัวหมดฟางร่างซูบผอม
บ้างเหลาตอกแบนบานสานชะลอม
บ้างเดินดอมเข้าป่าหาเห็ดลม

บ้างจับเถือเนื้อหมูลาบหลู้ส้า
พลิกตำราหาสูตรส่วนประสม
คนน้ำตาลหวานกะทิทาเนยนม
ทำขนมเคี้ยวขบอบขายโชว์

บ้างระรื่นครื้นเครงนักเลงเก่า
เล่นปูปลาน้ำเต้าเขย่าโห่
สี่ห้าเอี่ยวเต็มแผงแทงไฮโลว์
โน่นบิงโกใส่เม็ดสะเด็ดมัน

นี่ไม่นับบอลมวยหวยไพ่ม้า
เบียร์สุราตีกลองร้องสนั่น
ลืมลำบากยากจนพ้นไปวัน
รอสุขสันต์จริงจังยังไม่เจอ

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ ฝากไว้ตรงนี้นะครับ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 21 เมษายน, 2558, 01:52:34 PM

จ่อดินสอจ่อสมุดจุดขีดเขียน
ลากวนเวียนเว้นวรรคอักษรสรรค์
ประสมคำนำพยางค์วางชิดกัน
เอกโทผันกำหนดครบบทโคลง

ตรวจความหมายปลายแปลเปรียบประโยค
กระเดกกระโดกสลับตรับสูงโด่ง
หรือต่ำตราสามัญยันยานโยง
ปรับปลอดโล่งลื่นไหลไพเราะนวล

คลี่ปทานุกรมงมศัพท์เสียง
ผายเผดียงยกหยิบสิปป์กระสวน
บูรณะประยุกต์ทุกกระบวน
ร้อยกรองกลั่นรัญจวนยั่วยวนยล

พูดสบายง่ายฟังใช่ดั่งคิด
พลิกเปิดปิดบ่อยถี่มากกี่หน
ทบทวนถ่อมกล่อมเกลาเคล้าระคน
บรรทัดบนลงล่างจนพร่างลาย

ได้กลอนกรรมลำภากากณึก
ฝืนสู้ฝึกเช้าสางกลางวันบ่าย
กระทู้เดียวเดี่ยวโดดดูเดียวดาย
อาจกลืนหายเพียงวันเพื่อนปั่นจาร

จึงวอนวากย์ฝากไว้ใน๐วันนี้๐
เผื่อผู้ที่มาหลังนั่งย้อนอ่าน
ถึงเวลาล่วงลับล่องกับกาล
มีผลงานต่อเนื่องหลากเรื่องเอย

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ เรื่อยๆไปเรื่อยๆ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 24 เมษายน, 2558, 09:17:49 PM
ร้อนเจ้าเอ๊ย...
น้ำระเหยแสงแดดส่องแผดเผา
รุ่งสางสายบ่ายบังยังมิเบา
ล่วงย่างเข้าค่ำคืนดึกดื่นนอน
                                  
นอนเจ้าเอ๊ย...
หนุนเขนยแล้วกันหมามันหอน
เสียงจิ้งหรีดจักจั่นสนั่นดอน
นกจับคอนเดียวดายเช่นชายตรม

ตรมเจ้าเอ๊ย...
มินึกเลยแรกชื่นหลังขื่นขม
เชื่ออวดโอ่โกหกเพ้อพกลม
จึงจ่อมจมเจ็บใจไร้ประดี

ดีเจ้าเอ๊ย...
กว่าคุ้นเคยภิรมย์สมประสี
มัวหลงรูปจูบหอมยอมย่ำยี
เกือบเป็นผีอยู่โยงเฝ้าโลงเย็น

เย็นเจ้าเอ๊ย...
มือสางเสยสระผมหมักหมมเหม็น
ชะเหงื่อไคลไหลเกาะเพราะลำเค็ญ
สาดสะเด็นฝนพรำชุ่มฉ่ำใจ

ใจเจ้าเอ๊ย...
แน่แล้วเฮยบ่คิดชมชิดไผ
ช่วงเวลาเหลือน้อยค่อยหมดไป
อุทิศให้แค่เคียงเพียงพระธรรม

:13:

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ เรียงๆไปเรื่อยๆ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 25 เมษายน, 2558, 05:40:06 AM

เปลี่ยนห้องโหรโจรร้ายคลายโหดเหี้ยม
เปลี่ยนส่อเสี้ยมหลงลูกถูกว่าผิด
เปลี่ยนศัตรูคู่แค้นแปลงแมนมิตร
เปลี่ยนชีวิตสลดสดทันที

เปลี่ยนพ่อค้าหน้าเลือดละเชือดเฉือน
เปลี่ยนพ้องเพื่อนกลับใจไม่หลบหนี
เปลี่ยนยุ่งเหยิงยากเย็นกลายเป็นดี
เปลี่ยนโทนสีจางเจือเหลือขาวนวล

เปลี่ยนสัญจรจอแจบ่แออัด
เปลี่ยนแล้งจัดฝนซ่าทั่วนาสวน
เปลี่ยนปลอดภัยไร้ปืนคืนหอกทวน
เปลี่ยนก่อกวนจับถือร่วมมือพาย

เปลี่ยนรุนแรงเร้ารุมลงนุ่มอ่อน
เปลี่ยนกลุ่มก้อนผูกเสี่ยวเดินเดี่ยวฉาย
เปลี่ยนเถื่อนถังวังเวงเปล่งประกาย
เปลี่ยนกฎหมายปกาศิตฤทธิรอน

เปลี่ยนอยู่เหย้าเฝ้าจุดหยุดเตร็ดเตร่
เปลี่ยนเฉียดเสเลิกลาบ้ามวยบ่อน
เปลี่ยนเศรษฐีมีคุกซุกตัวนอน
เปลี่ยนหีบซ่อนแบ๊งก์ใบไร้ที่มา

เปลี่ยนปอปากไป่เปิดปิดปูดป่าว
เปลี่ยนกาขาวหัวหดหมดสง่า
เปลี่ยนขมิ้นบินฟ่องท้องนภา
เปลี่ยนทุกท่าใครเทียมเยี่ยมจริงๆ

  :32:

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ เรื่อยๆเมื่อยก็หยุด
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 25 เมษายน, 2558, 09:30:50 PM

หยุดความรักมักง่ายกระหายหือ
หยุดได้หรือวาดหวังยังเกรงกริ่ง
หยุดมือไวใจคนซนเช่นลิง
หยุดล้อหลอกวอกวิ่งนิ่งดูดาย

หยุดบุหรี่มีควันลอยโขมง
หยุดเหล้าโรงห้ามทำออกจำหน่าย
หยุดขบขันกัญชาลืมตาลาย
หยุดกระสายกายกู้ชูกำลัง

หยุดพนันขันต่อจากจอทัศน์
หยุดสกัดแค่ดูบอลคู่ขลัง
หยุดใต้ดินกินรวบล็อคเลขดัง
หยุดสตังค์ลื่นไหลไปเกาะกง

หยุดวัยรุ่มดุ่มเดินเพลินก้มหน้า
หยุดพกพามือถือสื่อประสงค์
หยุดโอลด์ชิวนิวเน็ตเฟสบุ๊คลง
หยุดทีวีฟรีคงตายลงแดง

หยุดปิ้งตับจับไตใช้มีดเถือ
หยุดฉีกเนื้อดื่มเลือดจนเหือดแห้ง
หยุดสอยผักหักไม้ใบต้มแกง
หยุดมื้อแลงกินกัดประหยัดดี

หยุดตะวันจันทรโคจรลับ
หยุดดาวดับแจ้งจัดรัศมี
หยุดดินฟ้าอากาศปราศนที
หยุดอัคคีมอดมุด...หยุดรักเธอ

 :14:

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ เรื่อยๆรักอย่าหยุด
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 28 เมษายน, 2558, 05:19:37 PM
มันมิใช่เรื่องจริงสิ่งสมมุติ
มักมีจุดวิวาทผิดพลาดผัน
เมื่อลุร้อนหลอมเหลวปุดเปลวควัน
ยากกางกั้นโกรธาราฟืนไฟ

คิดว่านี่เราจองนั่นของเพื่อน
จะเอื้อนเอ่ยเวียนแวะแตะนิดได้
ยามสวมบทเหมาะเหม็งเล็งปืนไป
ตีอารมณ์ชมใคร่ให้คนดู

ใส่ลีลาท่าทางนางประสาน
เย้าต้องการลื่นไหลใช่บุบบู้
ถอยรับรุกบุกบั่นเชิงชั้นครู
เปิดประตูหน้าต่างวางค่ายกล

ยังเยาะยิ้มพริ้มตาคราละเลียด
แสร้งเสเฉียดขืนขัดสะบัดสน
พอแนบนิ่งทิ้งอายชม้ายยล
ร่างลุกลนนี่แหละคือละคร

แจรงถ้อยร้อยงามข้ามฟากฟ้า
สื่อภาษาอวดโอ่สโมสร
แสนไกลนักทักษิณดินอุดร
สุดสัญจรสมคิดติดมรรคา

ก็มิเห็นเป็นจริงสิ่งถ่องแท้
ที่แน่วแน่แค่ฝันจิตหรรษา
ล่วงเลวร้ายหายลับกับเวลา
เชิญหวนมาชื่นชอบต่อตอบกลอน

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ หิวก็หาที่พึ่ง
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02 พฤษภาคม, 2558, 03:29:38 PM

เมื่อลิ้นสากปากแห้งไร้แรงหิว
ไส้คอดกิ่วฟังร้องท้องว่างเปล่า
ก่อนลมยัดอัดแน่นแทนบรรเทา
ตั้งแต่เช้าจดเย็นไม่เห็นจาน

ต้นศกเอื้อยเรื่อยมาห้าเดือนย่าง
อิ่มอดบ้างสลับกับอาหาร
อิ่มอืดพุงรุ่งพลันอันตรธาน
อดซมซานคอยเศษยื่นเมตตา

ถามพวกพรรคหนักเบาเอาทั้งนั้น
ถากถางฟันสาแหรกหาบแบกบ่า
หอบหิ้วห่อถ่อเทล่วงเวลา
ค่ำคิดค่าร้อยสองร้อยพลอยดีใจ

อาจจำแนกแลกกินสิ้นคาบมื้อ
ตกลงหรือเพียงชอบมอบของให้
ข้าวแกงเหลือเกลือป่นกะปิใน
กระปุกใหญ่ปลาร้าปลาแห้งแบ

ยินเสียงซอหอสายกระจายข่าว
มีข่าวคราวเสีงแคนโหมแหนแห่
ลิเกร้องรำวงนงเสียงแน
ฟ้อนแอ่นแอ้โท่นโท่นเสียงดนตรี

มีปอยหลวงตวงสรงองค์พระธาตุ
ยกครูเทพพรหมราชยมญาติผี
ไปร่วมด้วยช่วยงานกรานยินดี
ดื่มกินฟรีเยี่ยมยอดตลอดวัน

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ อิ่มแล้วก็บึ่งหนี
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 03 พฤษภาคม, 2558, 01:27:49 PM

หิวก็หาที่พึ่งพิงพำนัก
เพื่อผ่อนพักครั้งคราวชั่วยาวสั้น
ได้อยู่กินเพียงพอต่อชีวัน
แค่หลับฝันฟื้นซากยากร่ำรวย

ตื่นมืดเช้าเข้าสวนใส่น้ำปุ๋ย
สายเสร็จลุยฉีดพ่นเปลือกผลสวย
สอยมะม่วงมะไฟใบย้อยย้วย
ตัดอ้อยกล้วยตะไคร้ข่ากระชาย

เจ้าสวนดีมีธรรมประจำจิต
มากน้ำมิตรคิดเป็นเช่นสหาย
ใช้แรงเคียงเยี่ยงทาสสัญชาติควาย
เจ็บปวดกายปล่อยเดียวไร้เยียวยา

ข้าวแกงเอื้อเกื้อเก่าเทาเหลืองอ่อน
หักสองท่อนเขาหุงให้หมูหมา
นอนพื้นฟากตากยุงปลายทุ่งนา
จั่วหลังคาสังกะสีมีรูพรุน

ทอดตาดูหูฟังดังสาบหอม
ทนยินยอมปิดตรมอารมณ์ขุ่น
ก้มคอพับงับปากลากเซซุน
ยอมโง่เง่าเต่าตุ่นแทนคุณคน

เผยอยิ้มอิ่มแล้วก็แจวหนี
สืบเสาะที่อิ่มท้องรองเลือนหม่น
หิวก็หาท้าทายประทังตน
ไหนจะพ้นจนจ่อหนอมนุษย์

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ มั่งมีก็ประจบ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 03 พฤษภาคม, 2558, 08:17:10 PM

ก็เขาร่ำรวยสตังค์เงินถังถุง
จุกระบุงฝังทรายไว้หลายจุด
ซุกอิฐมอญซ่อนกำแพงฝากแบ๊งก์ครุฑ
ปล่อยกุ้ชุดนอกระบบครบวงจร

ทั้งถูกหวยรวยเบอร์เจอแจ๊คพอต
สนามกอล์ฟรีสอร์ตยอดกระฉ่อน
ร่วมลงทุนหุ้นห้างกลางนคร
ก่อตั้งสโมสรบอลเอฟซี

ประมูลซองคล่องคองานก่อสร้าง
เทถนนหนทางรางโบกี้
ฝายเขื่อนเก็บกักน้ำทำนาปี
ซื้อทรัสต์ดีทองคำเก็งกำไร

นอนตึกโตโอฬารบ้านข่วงคุ้ม
หยิบรีโมทกดปุ่มเปิดปิดไข
นั่งรถราเรือยนต์บินบนไว
คนรับใช้ชายหญิงเดินวิ่งวน

แขกไปมาหาสู่หลายหมู่มาก
มอบของฝากติดมือบ้างถือขน
เสียงขับหวานขานคะครับปะปน
ยอแหนหนอายุลุร้อยพัน

เห็นมั่งมีปรีดาพาประจบ
หลั่งไหลล้อมน้อมนบพบสังสรรค์
หวังประโยชน์โกฏิกองนองอนันต์
รู้ที่ไหนไปที่นั่นพลันแสดง

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 04 พฤษภาคม, 2558, 09:33:15 AM
(http://p3.s1sf.com/gu/0/ui/1/5964/148516__16062008055022.jpg)

ตกระกำลำบากฝ่าขวากหนาม
ต่างเหยียดหยามกันทั่วกลั้วสาปแช่ง
ทั้งสองหูจู่โจมโหมตะแบง
คอตะแคงเอียงข้างช่างกระไร

ท่ามฟ้ามืดทมึนยืนซึมเซ่อ
ตามัวเบลอบอกตนต้องทนไหว
ข้ามโขดเขินเนินป่าล้าแรงใจ
หล่มลึกสักเพียงไหนไต่คืบคลาน

บ้างมีท้อห่อเหี่ยวซมเซียวจิต
ฟ้าลิขิตเกินเดาเฝ้าประหาร
ฝืนต่อโชคชะตามาช้านาน
เหมือนสอบผ่านบทร้ายกลับกลายดี

จมูกมนุษย์สุดไวหาใดเปรียบ
เข้าเทียมเทียบคะขาจ๋าครับพี่
ช่างเสแสร้งแกล้งเนียนเพียรพาที
ใจฉันง่ายอีกแล้วซี..มีแต่อภัย..!?

ละอองดิน

 :aab17:



หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ ยากจนก็หลบจาก
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05 พฤษภาคม, 2558, 08:40:12 AM
รู้ที่ไหนไปที่นั่นพลันแสดง...

ร่วมสรวลเสเฮฮาสุราถอก
กระดกจอกทะเล้นเต้นต่องแต่ง
น้ำลายหยดซดหลู้เลือดหมูแดง
หัวตะแคงหูบังฟังดนตรี

จับจานแบนแกลลอนช้อนส้อมเคาะ
จับมั่นเหมาะขวดน้อยต่อยถี่ถี่
ร้องคนเพลงสองเพลงบรรเลงตี
สมมุติมีวันเกิดม่วนเถิดเทิง

โขลกพริกดำตำใส่เครื่องในสัตว์
ตั้งหม้อผัดผักบุ้งพันยุ่งเหยิง
ตักวุ้นเส้นใส่จานบานกระเซิง
บนโต๊ะเบิ่งกับแกล้มแหนมส้มดอง

กินเข้าไปร้องไปเต้นไปเต้น
ทำพิเรนทร์ลาลิงสิงห์ผยอง
เดินช้าคอยถอยกายส่ายประคอง
จังหวะกลองสะเด่าเร้าเริงใจ

ประจำทุกศุกร์เสาร์เช้าอาทิตย์
ตรุษสารทปิดสำคัญว่างวันไหน
เตรียมตั้งวงก๊งเบาเบาเข้าครัวไฟ
กินอะไรไม่เหลือซื้อเชื่อมา

วันนี้...
เพื่อนแสนดีเคยพร้อมรักล้อมหน้า
จนยิ้มเจื่อนเพื่อนมากจรจากลา
หยดน้ำตาคาเบ้าเหงาเหลือเกิน

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ ถามสักคำ...ได้บ๋อ?
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05 พฤษภาคม, 2558, 09:41:19 AM

ใจฉันง่ายอีกแล้วซี...มีแต่อภัย...!?

มารห่างไกล ไร้ทุกข์ สุขชีวี...

คุณมีปากปิดไว้ไม่สอบถาม
เกรงเสียงามอึดอัดคับขัดเขิน
คราพลั้งพลาดขาดพร่องท่องทางเดิน
ดูผิวเผินตัดสินระบิลบัง

ควรหาญหือสื่อสารผ่านเพื่อนมิตร
ที่สนิทเหตุผลแต่หนหลัง
แลสลับซับซ้อนก่องภินท์พัง
มันเช่นดังที่คิดผิดถูกใด

ตอบคำถามที่ตั้งตื้นหยั่งลึก
เก่าตกผลึกตะกรันนั่นก็ใช่
เรื่อยจำเริญเพลินพร่ำขำพิไล
เรื่องล่าใหม่หวานสุดสะดุดทรวง

สัมผัสหนาวสาวสีม่ายกี่หน
แสร้งสับสนเดียงสาซ่อนหาหวง
สบโอกาสสาดแสงแทงทะลวง
เพื่อนทั้งปวงกราวกรูไม่รู้ทัน

เพราะตำแหน่งแต่งตั้งรั้งภาระ
วุฒิภาวะกำหนดสะกดกั้น
รายงานต่อ คสช.ข้อสำคัญ
สุดแต่ทั่นกรองคำดำเนินการ

คุณมีปากปิดไว้ไม่ถามถึง
ความขุ่นขึ้งเรื้อรังหมายสังหาร
ถามสักคำสิครับอย่านับนาน
จะพบพานวิสัยในมนุษย์...!?

 :aab17:

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ วิสัยซากมนุษย์
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05 พฤษภาคม, 2558, 12:32:25 PM

หิวก็หาที่พึ่ง อิ่มแล้วก็บึ่งหนี มั่งมีก็ประจบ
ยากจนก็หลบจาก คือ วิสัยซากมนุษย์

อย่ายึดมั่นปันแดนเป็นแก่นสาร
ล้วนต้องการสู่ซากมากที่สุด
มีสิ่งใดใกล้มือแย่งยื้อยุด
ยากยั้งหยุดชะงักรู้จัก

เมื่อสูดสายหายใจไฟร้อนเผา
หมดว่างเปล่ายินร้องท้องเตือนขอ
หิวโหยหาอาหารทานลงคอ
เพื่อประเสริฐเกิดก่อต่อชีวา

เสาะสมบูรณ์พูนสุขคลุกที่นั่น
ได้อิ่มหมีพีมันชื่นหรรษา
หากบ่อแห้งแล้งเขินขอดติดคา
ก็อำลาบึ่งโบกโยกย้ายไป

สู่บรรพ์บางยางยูงสูงเสียดฟ้า
ขอสมัครพักพาอยู่อาศัย
เจ้าประคุณบุญนายมอบกายใจ
เป็นบ่าวไพร่ใช้งานไม่คร้านเลย

จะตักปุ๋ยลุยลานแต่งก้านกิ่ง
ถางหญ้าทิ้งให้น้ำฉ่ำเฉลย
ครั้นลำบากยากยกทับกกเกย
สิ้นเสบยเอ่ยอ้าลาเจ้านาย

เป็นปกติวิสัยในมนุษย์
สันดอนขุดเกลี่ยกลบราบลบง่าย
สันดานอยากยากขุดฉุดทำลาย
มันฝังกายซึมซาบตราบนิรันดร์

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ จริงวันนี้
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08 พฤษภาคม, 2558, 04:23:39 PM

ผ้าปูเหนือเสื่อผืนบนพื้นฟาก
หลังคาจากตากยุงไร้มุ้งสาย
เย็นน้ำค้างพร่างพรมลมโชยชาย
ชมเดือนฉายดาวส่องมองเขาชัน

ยินจิ้งหรีดเรไรร้องรอบเถียง
ยินสำเนียงนกไพรไก่ป่าขัน
วัวอ้วนพีสีแหล่งแข่งตะวัน
ตื่นจากฝันพลันสางล้างหน้าตา

รีบนึ่งข้าวเป่าไฟไม้ฟืนซุก
เปลวโหมลุกมือยกหงายครกท่า
ใส่พริกดิบหยิบกระเทียมเตรียมปลาร้า
โขลกขิงข่ากรอกหม้อรอแกงปลี

ข้าวสุกใสไอพุ่งฟุ้งกลิ่นหอม
ถ้วยถาดพร้อมตักถวายวางเจ้าที่
กินมื้องายสายหน่อยอร่อยดี
ดื่มน้ำฟรีจากบ่อก่ออิฐโค้ง

เริ่มปรับดานงานสวนขุดพรวนไถ
แต่งกิ่งทำลำไยรากไชโปร่ง
ซ่อมแซมหลักปักเสาค้ำเค้าโคลง
ถางหญ้าเตียนเลี่ยนโล่งลงราบเรียง

มาจากดินอยู่กับดินถิ่นประเสริฐ
บ่ก่อเกิดกลัดกลุ้มชีพสุ่มเสี่ยง
ธรรมวิเศษเศรษฐกิจคิดพอเพียง
ชาติอาจเดี้ยงนอนเตียงนุ่มใช้ฟุ่มเฟือย

รพีกาญจน์

"ไม่รู้ให้ถาม อย่าคล้อยตามความรู้สึก"


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: หญิง ที่ 08 พฤษภาคม, 2558, 06:11:52 PM
 

ใช้ฟุ่มเฟือย

รพีกาญจน์

"ไม่รู้ให้ถาม อย่าคล้อยตามความรู้สึก"

:17:

คนแบบนี้เห็นทีเอาดียาก
คอยคิดมากหมกมุ่นวุ่นอยู่เรื่อย
คนใกล้ชิดมิตรหายเพราะหน่ายเนือย
ต่างเฉยเฉื่อยสมเพชเวทนา

มีปากบ่นก่นเคืองเรื่องคนอื่น
คงชินชื่นเฉ่าฉุชอบมุสา
มักโฉ่งฉ่างผางโผงโพล่งวาจา
สื่อภาษาบอกบ่งตรงวงศ์วาน

การศึกษาหาใช่ไม้บรรทัด
มิอาจวัดนิสัยไร้แก่นสาร
สาดส่อเสียดเดียจฉันท์อันธพาล
ไม่ประมาณประเมินเกินพอดี

หญิง

 :smiley14:


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08 พฤษภาคม, 2558, 07:39:29 PM

เราศิษย์ดีมีครูรู้ กะ ขะ
มานี มานะ เรียนครบจบป.สี่
สระผันวรรณยุกต์ อะ อิ อี
นักธรรมตรีโกงตอบสอบเมื่อวาน

รู้จักใช้ไม้บรรทัดวัดตั่งโต๊ะ
ครูตีโป๊ะฝีแตกเลือดแดงฉาน
เคยโดนเขวี้ยงเอียงหลบแปรงลบกระดาน
เพราะขี้คร้านนั่งหลับคอพับกรน

ลักกินกับตับปิ้งเพื่อนหญิงเผลอ
ครูเหลือบเจอตวาดไม้ฟาดก้น
ทำเป็นจ๋อพอลับสัปดน
ทำเหรียญหล่นตาสอดลอดกระโปรง

ชอบสบถสาบานอ้างมารพระ
พูดตุตะวอดวายเจ็บตายโหง
ขอตัวกรูอยู่ดีถึงขี้โกง
กว่าเข้าโลงอายุลุร้อยซาว(ยี่สิบ)

เหนือกลางใต้ตกอีสานผ่านพบหมด
เข้าโบสถถูกสึกคึกจีบสาว
อายแสนอายว่ายน้ำข้ามไปลาว
เรื่องมันยาวตำรวจมัดยัดซังเต

กินรังต่อรังแตนเป็นแฟนใผ
มาตีฉิ่งยิ่งใหญ่อะไรเผ่
จับตูดตีขี้มูกพองร้องเยเย
ออกงานวัดหัดลิเกเฮเมียงู

 :27:

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ ขายครับขาย...เร่เข้ามา...
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 10 พฤษภาคม, 2558, 08:48:15 AM
คิดราคาแพงไปไหมครับท่าน
แต่งตั้งนานกานท์กลอนอักษรศรี
พจนาภาษาไทยไพเราะดี
กระทู้มีหกบทสดชิงชิง

กลอนบอกรักคิดถึงคะนึงฝัน
สุดโศกศัลย์แสนเศร้าเงียบเหงาหงิง
ผิดขอโทษไหว้วอนอ้อนแอบอิง
เป็นปู่จีผีสิงโลดลิงลา

กลอนครูพักลักจำธรรมชาติ
บู๊พิฆาตขาดใจตามไล่ฆ่า
แสร้งโง่เง่าเต่าตุ๊ดตู่เช่นปูปลา
ทั่วไปซึ้งคลึงค่าดื่มกาแฟ

ย้อนอดีตขีดเขียนเรียนหนังสือ
ค้าขายซื้อเชื่อผ่อนก่อนเก่าแก่
ใบ้เลขหวยรวยเบอร์บอลบ่อนแบ
เป็นซินแสกะล่อนฟ้อนร่ายรำ

เที่ยวยิงนกตกเบ็ดเก็บเห็ดป่า
ออกทุ่งนาคว้าแซะช้อนเตาผำ
อีกมากมายหลายอันฉันไม่จำ
ที่ขำขำหยาบคายร้ายปะปน

คิดราคาห้าพัน(กีบ)ทั่นแพงไหม
ต่อขึ้นได้ลงยากถ้าหากสน
ยกให้ฟรีมีแถมถามหน้ามน
ยอมรักคนชราบ้าหละปูน

 :12:

รพีกาญจน์

53เดือนเสียค่าเน็ตกว่า3หมื่น เพื่ออ่านและลงกลอน ขอทุนคืนบ้าง อิอิ


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ กระผมดูหนังกำลังภายในมากเกินไปไหมหนอ?
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 10 พฤษภาคม, 2558, 06:55:26 PM

ออกจากเหย้าเข้าจุดยุทธจักร
หวังได้ฝักลายครามด้ามลายศรี
เที่ยวเสาะหาป่าถ้ำสำนักดี
จารย์มากมีรู้ลับสรรพวิชา

คุกเข่าหมอบยอบยอขอเป็นศิษย์
ถ่ายทอดวิทย์พลิกแพลงเพลงแกร่งกล้า
ฝึกภาคพื้นพลังสั่งบัญชา
เชี่ยวศัสตรารุกรับขับคะนอง

อยากหล่อล่ำกำลังดั่งช้างสาร
ตวาดปานปืนศึกดังกึกก้อง
ดาบฟาดหินดินแตกแหลกลงคลอง
ร่างเบาว่องกระโดดไกลโยชน์ยาว

เห็นแวบเดียวเหลียวตามวามกระบี่
แสงเจ็ดสีจี้จุดหยุดกลางหาว
คมตวัดตัดเหล็กร่วงพรูพราว
หวังสืบสาวก้าวสุดยุทธชน

ก่อกำแหงแย่งแดนยึดแคว้นจักร
เข้าหาญหักขยี้ย่ำปี้ป่น
เกิดทุกข์ทอนร้อนจ่อทรพล
กว่ารู้ตนเงียบเหงาเข้าบั้นปลาย

ละชีวิตผิดทางไว้ข้างหลัง
ละบัลลังก์สมสุติสู่จุดหมาย
ศัสตราโยนก้นเหวเหลวละลาย
เหลือแต่กายสงบจบนิรันดร์

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ ไม่มีอะไรๆ เติมกลอนหน้าบอร์ดเท่านั้น จริงๆ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 13 พฤษภาคม, 2558, 12:50:13 PM

โลกนี้...มีอะไรใช่จะแน่
น้ำปลาแท้ซื้อมาติดตรากุ้ง
ตื่นเช้าชัวร์สายมั่วมันพันนัวนุง
อีกเช้ารุ่งลื่นล้มจมน้ำตาย

วันเวลาคลาไคลไม่หยุดนิ่ง
ใดคือเท็จคือจริงสิ่งเสียหาย
ใดคือโทษโกรธขุ่นวนวุ่นวาย
ใดคือดีสมหมายชายหญิงปอง

บ้างพบพานงานทำนำชื่อเสียง
บ้างด่าวเดี้ยงหัวตำตกท้องร่อง
บ้างรวยล้นคนรุมฟ้อนตุ้มมอง
บ้างจ๋อจ๋องอมเมี่ยงนั่งเลี้ยงวัว

บ้างเอาเมียเสียคนจนแต่หนุ่ม
บ้างเททุ่มแบ๊งก์มาลัยยังไร้ผัว
บ้างโดนนิดโดนหน่อยถอยหวาดกลัว
บ้างเร่งรัวติดติดจมมิดคัน

บ้างบ้ามวยหวยบอลบุหรี่เหล้า
บ้างนบเกล้ายิ้มพรายถวายฉัน
บ้างผูกผิดพิฆาตจ้องฟาดฟัน
บ้างสู่ขวัญวันท้อขออย่าละ...กลอน

โลกนี้...มีอะไรใช่จะแน่
เมฆแท้แท้ลอยเด่นเห็นจะจะ
กรุงมีแอร์แห่หกตกบ๊ะบ๊ะ
นอกร้อนผละเว้นไกลไม่ตกเลย

กลับบ้านกินข้าวกลางวัน ให้น้ำลำไยบ่นฝนไม่ตก

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: < ชายกลาง >(กล้า) ที่ 13 พฤษภาคม, 2558, 12:52:09 PM


สวัสดีครับคุณตา
โอ้..โฮ..คุณตาบ่นเก่งจุงเบยอ่ะครับ :12: :30:


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 13 พฤษภาคม, 2558, 12:56:59 PM


หนูกล้าเพิ่งรู้ว่าตาบ่นเก่ง

ตาบ่นเก่งตั้งห้าปีทีแล้วล่ะ

 :26:


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ 23 พฤษภาคม 2558
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 23 พฤษภาคม, 2558, 09:46:52 PM

ออกนอกบ้านลานโล่งยอโยงขัน
อภิวันท์แม่พระเมขลา
พระพิรุณจุนเจตน์จิตเมตตา
ประทานน้ำจากฟ้าข้าสมใจ

เช้าเรืองรองผ่องผลิรุจิเรข
ปรากฎเมฆคล้อยเคลื่อนเลื่อนเข้าใกล้
รวมตัวดำต่ำลงตรงทันใด
ฝนเม็ดใหญ่โปรยปรายสายสกาว

บริสุทธิ์ผุดใสในสะหลุง
เติมหอมปรุงคนคละมะลิขาว
เก็ตถะหวาอ้าออกดอกแวววาว
ลอยเรียงราวเหลืองแอร่มแซมดอกคำ

ครั้นฤกษ์งามยามดีศรีประเสริฐ
นภาเปิดบริเวณเย็นชุ่มฉ่ำ
เสร็จสวดมนต์ไหว้พระกิจประจำ
กราบน้อมนำพระบรมธาตุเจ้า

ประดิษฐานบนพานผ้าขาวแผ่น
ยกยอแท่นเลิศเลอเสมอเกล้า
โปรยข้าวตอกดอกไม้ไล้เบาเบา
สรงน้ำเปล่าที่ผ่านการตรวจตวง

ด้วยเดชะกุศลผลบุญสร้าง
ขอพ้นหว่างอบายหายจากบ่วง
กิเลสหนาช้าหยาบบาปทั้งปวง
ที่เคยล่วงหลงใหลปราศไป เทอญ

 :aab17:

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ วันนี้ ๐ เปลี่ยนอีกแล้วเหรอ เหนื่อยจัง
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 04 มิถุนายน, 2558, 04:32:00 PM

มดแดงดำทำรังบังกิ่งก่าย
ไม้สอยส่ายพ่นยาฆ่าตายโหง
รู้จักหลบลงขุดมุดในโพรง
ยกโขยงพาแม่ไข่แพร่พันธุ์

หนอนกระดืบคืบไกลไต่กินยอด
หมดไม่รอดนกจิกกระดิกสั่น
ซ่อนโคนใต้ใบทับหลับกลางวัน
ดึกเงียบงันกัดแกะและเล็มปลาย

ยุงหากินบินต่ำช่วงค่ำเช้า
จับน้ำเน่าจืดจางวางไข่หมาย
เดี๋ยวนี้ไข่ใกล้หินปนดินทราย
น้ำหยดใส่ฟักฟายกลายเป็นตัว

พอฝนซาฟ้าแจ้งแมงมันโผล่
ยื้อแย่งโงขึ้นรูกรูกันมั่ว
คลี่ปีกหุบยุบยับถูกจับกลัว
เลี้ยวหันหัวหลีกเลี่ยงออกเที่ยงคืน

แม้หนูนกผกผินกินไม่เลือก
เม็ดข้าวเปลือกสุกสารหวานหอมหืน
มดแมลงแฟงฟักคาบสักกลืน
ดูสัตว์อื่นเกิดหลังยังพลิกแพลง

มนุษย์สุดประเสริฐเลิศไฉน
เนื้อนอกใสกาบแก่นกิเลสแฝง
พูดเมื่อวานวันนี้มีเปลี่ยนแปลง
ดั่งสำแดงยิ้มรื่นกลืนน้ำลาย

รพีกาญจน์