เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: Wirin ที่ 21 พฤษภาคม, 2557, 02:48:59 PM



หัวข้อ: แต่งอย่างไรให้เศร้า
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 21 พฤษภาคม, 2557, 02:48:59 PM
:15: :15:
แต่งอย่างไร กลอนเศร้า เฝ้าครุ่นคิด
เรียบเรียงผิด หรือไม่ ใจห่วงหา
พยายาม ปีบเค้น เรื่องเป็นมา
โถน้ำตา เจ้ากรรม ไม่ทำงาน

หยิบหนังสือ นิยาย ตั้งหลายเรื่อง
บุษบา ดาวเรือง ทุกเรื่องอ่าน
ทมยันตี โบตั๋น หวั่นดวงมาน
ไม่พบพาน ความโศก วิโยคใด

หรือว่าเรา แปลกไป กว่าใครอื่น
ชีวิตขื่น มามาก ยากผลักไส
จึงด้านชา คราอ่าน งานของใคร
เฉยชาไป ไม่เศร้า เท่าทุกวัน
วิริน
๒๑/๕/๕๗
 :sobbing: :sobbing:


หัวข้อ: Re: แต่งอย่างไรให้เศร้า
เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 21 พฤษภาคม, 2557, 03:38:21 PM
เพราะอะไรถึงอยากเศร้าเหงาดวงจิต
กานท์ลิขิตไม่เศร้าอย่าหุนหัน
เป็นธรรมดาบทโศกโลกจาบัลย์
ต้องขยันอกหักเดี๋ยวเศร้าตรม

สงสัยอาจไม่เคยผิดหวังมา
การเสียน้ำตาพาให้ขื่นขม
การผลัดพรากของรักของชื่นชม
ทำให้เสียอารมณ์ได้ทุกครา

เรื่องของจิตคิดมากอยากร้องไห้
ต้องนึกไปย้อนหลังให้หมดท่า
นั้นก็คือคนรักมาหักอุรา
ร้องเถิดหนาน้ำตาไหลมาเอง

วรรณดี


หัวข้อ: Re: แต่งอย่างไรให้เศร้า
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 21 พฤษภาคม, 2557, 08:02:20 PM
:15: :15:
ยังไม่เคย รักใคร ใจผ่องแผ้ว
กลัวจะรับ ประทานแห้ว แววอวดเบ่ง
จึงสร้างภูมิ คุ้มกัน กั้นตนเอง
มิใช่เก่ง แค่ขลาด จึงหวาดกลัว

ความผิดหวัง มีมาก จากเรื่องอื่น
มีขมขื่น กลืนกล้ำ ช้ำไปทั่ว
แต่มิใช่ เรื่องรัก หักอกชัวร์
เป็นแค่เรื่อง ส่วนตัว ทั่วทั่วไป

อยากลองรัก กับเขา เราไม่สวย
ไม่ร่ำรวย หน้าดำ ช้ำแค่ไหน
ทุกวันอยู่ ให้ผ่าน ทรมานใจ
โศกเศร้าไม่ รู้จัก รักไม่เคย
วิริน
๒๑/๕/๕๗
 :15: :15:


หัวข้อ: Re: แต่งอย่างไรให้เศร้า
เริ่มหัวข้อโดย: ปรางค์ สามยอด ที่ 23 พฤษภาคม, 2557, 10:23:03 PM

:35: :35: :35: :35:

เอายาหม่องมาทาจนตาแสบ
น้ำตาไหลเป็นแถบแบบเปิดเผย
เอามาวางข้างจอจ่อจิ้มเลย
พิโธ่เอ๋ย น้ำตา บ่าท่วมจอ :sobbing:

เรื่องโศกเศร้ามากมีที่ร้องไห้
ทั้งเป็นไข้,ปวดตัว,ไม่หัวร่อ
บีบน้ำตามาเขียนจุดเทียนรอ
ตัวเราหนอ เศร้าจัง ตังไม่มี  :sobbing:

ปรางค์ สามยอด


 :35: :35: :35: :35:


หัวข้อ: Re: แต่งอย่างไรให้เศร้า
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 24 พฤษภาคม, 2557, 10:46:49 AM
:15: :15:
รีบทำตาม แนะนำ คำท่านบอก
มิเห็นออก น้ำตา หน้าดำปี๋
เป็นรอยไหม้ มั่นแม่น แค้นจริงซี
มาหลอกนี่ หลอกนั่น แทบบรรลัย

พิโธ่ถัง ยังสยอง ให้ลองจิ้ม
แหมเนื้อนิ่ม นวลนาง ครางไหวไหว
น้ำ(ตา)ก็ยัง ไม่ออก หลอกทำไม
เป็นผู้ใหญ่ หลอกเด็ก ยกเมฆมา

เรื่องโศกเศร้า ไม่มี ปรีดาแท้
เรื่องพ่ายแพ้ ไม่พบ ลบเลือนหา
เรื่องโศกี หนีหาย หลายเวลา
เรื่องสตังค์ ดังว่า มีห้าสิบล้าน
วิริน
๒๔/๕/๕๗
 :15: :15:


หัวข้อ: Re: แต่งอย่างไรให้เศร้า
เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 24 พฤษภาคม, 2557, 03:53:02 PM
แต่งอย่างไรให้มันฮาน่าจะดี
เรื่องอย่างนี้ถามลุงปรางค์ได้นะหลาน
ท่านจะบอกได้ดีพี่เป็นพยาน
ฮาหัวล้านท่านชอบตอบมาเลย

ถามเงินทองท่านไม่เอาแม้แต่บาท
พูดเด็ดขาดจริงจริงลิงยังเฉย
ขออย่างเดียวให้เป็นหญิงวิ่งมาเกย
ล้านห้าเอ๋ยไม่เอาพูดจริงจริง

วรรณดี 24/5/57


หัวข้อ: Re: แต่งอย่างไรให้เศร้า
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 24 พฤษภาคม, 2557, 05:26:28 PM
:15: :15:
แต่งให้ฮา ว่าไป ใส่หัวเราะ
มองผ้าเกาะ หน้าอก สะทกยิ่ง
จ้องอยู่นาน นมนาง สล่างจริง
น้ำลายหยด ติ๋งติ๋ง ลิงยังอาย

แต่งให้ฮา ขาสั่น ดันเมียเรียก
เจี้ยกเจี้ยกเจี้ยก เหมือนลิง ยิ่งใจหาย
ขัดจังหวะ อยู่ได้ แหมให้ตาย
ฮากระจาย เมียดึงหู เมื่อรู้ความ
วิริน
 :27: :27: