ตัดใจไม่มาหา
๏ รู้ดีว่าอยู่ใกล้ หัวใจต้องรัก
ฉันกลัวจะอกหัก กลัวรักเก้อ
ตัดใจไม่อยากพบ หลบหน้าเธอ
กลัวเพ้อเจ้องมงาย วุ่นวายอารมณ์
๏ เพราะเธอสวย แสนดีและเพียบพร้อม
ควรค่าแก่การถนอมให้เหมาะสม
เกิดมามีความสุข ไร้ทุกข์ตรม
หวังชื่นชมสมเพชเวทนา
๏ เหมือนกามี ศักดิ์ด้อยดูต้อยต่ำ
มิอาจบินล่วงล้ำ เขตแดนฟ้า
เคยเจ็บซับ เจ็บซ้อนซ่อนน้ำตา
กินนอนหวาดผวา น้ำตาร่วงกราว
๏ สุดซาบซึ้งน้ำใจ หาใครเสมือน
ที่ติดตามเยี่ยมเยือน คอยถามข่าว
เจียมตัวไม่ กล้าคอยเอื้อมสอยดาว
โปรดหยุดอย่าเปื้อนคาว ของเศษคน ๚ะ๛
91
เมื่อ: 04 มกราคม, 2567, 10:20:21 PM
|
||
เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
92
เมื่อ: 04 มกราคม, 2567, 02:23:49 AM
|
||
เริ่มโดย share - กระทู้ล่าสุด โดย share | ||
@ ริเริ่มฉันท์ใหม่ ไสวร้อยกรอง
กวีลำพอง คะนองกว้างไกล @ ผลิดอกออกผล สิดลจากใจ ประโยชน์ชนได้ มิท้อฤๅถอย @ "ระทม"ขมขื่น ระรื่นเลื่อนลอย สิสุขชนคอย ผลิพลันสรรค์จริง สังเกต :- ฉันท์นี้ ต้องแต่ง อย่างน้อย ๓ บท จึงจะ แตกต่าง จาก เปษณนาทฉันท์ ๑๖ ๐ ณ ยามสายัณห์ตะวันย้อยต่ำ เถอะเร่งเท้าตำจะค่ำแล้วหนอ ตะแล้กแต้กแต้กจะแหลกแล้วพ่อ กระด้งเขารอจะขอรับไป ๐ บุรุษรอทีสตรีเร่งเท้า บุรุษยั่วเย้ากระเซ้าเสียงใส กระเดื่องตำข้าวก็กราวเสียงไกล สนุกน้ำใจสมัยราตรี ฉันท์โซ เซอะเซอ รวม ๔ บท นำมาจัดเรียงแบบ เปษณนาทฉันท์ โปรดสังเกต เปรียบเทียบการ ส่ง-รับสัมผัส ระหว่างบท ครับ @ อรุณเบิกฟ้าชะช้าจำนง.....แบะท่าตั้งธงกุเรื่องรังแก @ ลุแก่อำนาจวิวาทงอแง......ติชั่วทั่วแชร์กระแสช่วงชิง @ มิอายสายตาเกาะฟ้าดั่งปลิง..เปรอะเลื่อนเปื้อนจริงละทิ้งหลักการ @ วิกฤตกลางกรุงสิยุ่งยาวนาน..วิบัติคืบคลานปะทุเปลี่ยนแปลง |
93
เมื่อ: 04 มกราคม, 2567, 02:13:34 AM
|
||
เริ่มโดย share - กระทู้ล่าสุด โดย share | ||
ขออนุญาตครับ คุณโซ
ผัง : @ ล ค ค ค....ล ค ค ค ล ค ค ค....ล ค ค ค @ อรุณเบิกฟ้า...........ชะช้าจำนง แบะท่าตั้งธง..............กุเรื่องรังแก @ ลุแก่อำนาจ............วิวาทงอแง ติชั่วทั่วแชร์................กระแสช่วงชิง @ มิอายสายตา.........เกาะฟ้าดั่งปลิง เปรอะเลื่อนเปื้อนจริง..ละทิ้งหลักการ @ วิกฤตกลางกรุง......สิยุ่งยาวนาน วิบัติคืบคลาน.............ปะทุเปลี่ยนแปลง @ ตริตรองสักนิด.......ดุฤทธิ์ร้อนแรง เขมือบเคลือบแคลง....พินาศรอคอย @ ประชาตื่นสู้...........ผิ รู้ซ้ำรอย มิย่อท้อถอย..............อุดมการณ์ทน @ จะแพ้กี่ครั้ง..........ฤ นั่งจำนน สะพรั่งมวลชน..........เลาะรากถอนโคน โซ…เซอะเซอ 29 กรกฎาคม 2566 * ชื่อฉันท์ ใช้ชั่วคราว รบกวนคุณโซ ตั้งชื่อ ให้ด้วยครับ |
94
เมื่อ: 01 มกราคม, 2567, 11:32:31 PM
|
||
เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง
๏ ลืมเสียเถิดได้โปรดอย่าคิดถึง ลืมรสรักที่ซึ้ง ตรึงใจมั่น เพลงคิดถึงสะกิดใจไม่เว้นวัน ฟังแล้วแสนตื้นตันต้องร้องไห้ ๏ ลืมเสียเถิดคนดีว่ามีฉัน ลืมรักเคยเสกสรรแล้วหวั่นไหว จะคิดก็คิด จะพร่ำเพ้อทำไม จะรักก็รักไป ทนกล้ำกลืน ๏ นึกเสียว่า ความหลังในครั้งนั้น เหมือนได้นอนหลับฝัน แล้วพลันตื่น มันอาจหวาน ลืมตัวแค่ชั่วคืน มันอาจจะชื่น พอตื่นก็มลาย ๏ ลืมเสียเถิดอย่าถามเรื่องความหลัง ลืมรักที่เคยฝัง ใจไม่หน่าย บุญเราสอง ครองกันแค่เพียงกาย จะมั่นหมายปองใจมิได้เอย ๚ะ๛ |
95
เมื่อ: 01 มกราคม, 2567, 06:02:00 PM
|
|||
เริ่มโดย โซ...เซอะเซอ - กระทู้ล่าสุด โดย โซ...เซอะเซอ | |||
|
96
เมื่อ: 31 ธันวาคม, 2566, 08:03:19 AM
|
||
เริ่มโดย share - กระทู้ล่าสุด โดย share | ||
กระทู้ ๔ คำ
@ ธรรมจงมุมั่น ไว้.............ไสวธง หันห่างหนพาล จง..............ขจัดพ้น เที่ยงธรรมทุกสถาน ตรง!...ตระหนัก สาน"รักเมตตา" ท้น ..........ทุกผู้สุขศานต์ กระทู้ยืน ๔ คำ @ พึง รักสรรพสิ่ง ด้วย...เที่ยงธรรม พึง รักสรรพสิ่ง กรรม......ก่อเกื้อ พึง รักสรรพสิ่ง นำ..........สันติ พึง รักสรรพสิ่ง เอื้อ........โอบอุ้มหล้าสวรรค์ |
97
เมื่อ: 29 ธันวาคม, 2566, 09:34:55 PM
|
||
เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
ลมจ๋า ๏ ลมเอยเจ้าหอบรักมาให้ใคร จงพัดกลับคืนไปเพราะใจหวั่น ข้ากลัวเหลือ เกินรักที่มีกัน กลัวถึงวันเลิกราน้ำตานอง ๏ ลมเอยเจ้าหอบรักไปเถิดหนา หากพัดมาข้ากลัว ต้องมัวหมอง กลัวรักลวงร้างราไม่มามอง กลัวรักที่หมายปอง อดชื่นชม ๏ กระแสลมแรง ไม่แสลงเท่าลมลวง โหมทุกข์ทั้งปวง ย้อนกลับมาทับถม พัดบาดใจเป็นรอยทุกข์ระทม มีแต่ความขื่นขม เหมือนลมรวน ๏ ดวงใจข้าตรมแล้วลมเจ้าเอ๋ย อย่าเยาะเลย พัดไปไม่ต้องหวน ข้ายอมช้ำใจ สักคำไม่คร่ำครวญ ลมจ๋าอย่าพัดทวน หวนมาเอย ๚ะ๛ |
98
เมื่อ: 26 ธันวาคม, 2566, 10:44:49 PM
|
||
เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
ไหนคุณเคยบอกว่ารัก
๏ ไหนคุณเคยเอ่ยมาบอกว่ารัก คิดชมเชยใยพักแล้วเมินเฉย คุณลืมคำทำซะเหมือนละเลย คำที่เคยเอ่ยเลือนช่างเลื่อนลอย ๏ ไหนคุณเคยบอกมาว่าจะรัก เทใจภักดิ์รักถนอมไม่ยอมถอย สุดท้ายคุณเปลี่ยนไปทิ้งให้คอย ลืมทั้งร้อยถ้อยคำเคยพร่ำวอน ๏ ทำหัวใจฉันเพลินฝันเกินคิด เจอคำพูดดัดจริตคิดยอกย้อน น้ำใจคุณช่างแย่ไม่แน่นอน ทำเหมือนผีหลอกหลอนทุกตอนลวง ๏ ไหนคุณเคยเอยคำบอกว่ารัก ฉันก็เลยทึกทักจนรักร่วง ที่ทำคือมารยาคุณทั้งปวง หาผลพวง รักที่ดีไม่มีเอย ๚ะ๛ |
99
เมื่อ: 26 ธันวาคม, 2566, 06:46:19 PM
|
||
เริ่มโดย palawast - กระทู้ล่าสุด โดย palawast | ||
ชวนสนุกและเรียนรู้ผ่านเกม
การเล่นเกมไม่เพียงแค่เป็นการละเล่นเวลาว่าง betjee.com มันยังเป็นโอกาสที่ดีที่จะเรียนรู้และพัฒนาทักษะต่างๆ อย่างเช่น: การพัฒนาทักษะ เกมมักจะมีระบบที่ให้คุณฝึกทักษะต่างๆ เช่น การแก้ปัญหา, การทำงานร่วมกัน, และการวางกลยุทธ์ เราสามารถนำความสามารถเหล่านี้ไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ด้วย สร้างความสัมพันธ์ การเล่นเกมบางประเภทเป็นการทำกิจกรรมร่วมกันที่สร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างคน betjee.win เราสามารถสร้างความสนุกและความทรงจำที่ดีจากการเล่นเกมกับเพื่อนๆ หรือคนที่เรารัก เกมและการเรียนรู้ มีเกมหลากหลายที่ออกแบบมาเพื่อการเรียนรู้ เกมทางการศึกษาที่มีความสนุก ช่วยให้การเรียนรู้เป็นเรื่องที่น่าสนใจมากขึ้น และทำให้เราเรียนรู้ได้อย่างมีความสุข การเล่นเกมในชีวิตประจำวัน การเล่นเกมไม่ได้มีเพียงแค่ผลกระทบในโลกเสมือน betjee pakistan แต่ยังสามารถนำไปใช้ในชีวิตจริงได้ด้วย เช่น: การทำงาน หลายบริษัทได้ใช้การเล่นเกมเพื่อฝึกฝนพนักงานในด้านต่างๆ betjee 88 เช่น การทำงานร่วมกันและการแก้ปัญหา การแก้ปัญหา การแก้ปัญหาในเกมสามารถส่งผลให้เรามีความสามารถในการแก้ปัญหาในชีวิตประจำวันได้ดีขึ้น ความสัมพันธ์ การเล่นเกมร่วมกับคนอื่นสามารถสร้างความสัมพันธ์และความร่วมมือที่มีประโยชน์ในชีวิตประจำวันได้ การเล่นเกมไม่ได้เป็นเรื่องแค่เพลิดเพลินเท่านั้น betway มันยังเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์ที่ช่วยพัฒนาทักษะและสร้างความสัมพันธ์ที่ดีในชีวิตประจำวันด้วย ดังนั้นอย่ารู้สึกละเมิดถ้าคุณหยิบโปรไฟล์เกมขึ้นมาแล้วเริ่มเล่นกันเถอะ! |
100
เมื่อ: 23 ธันวาคม, 2566, 08:18:38 PM
|
||
เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
ขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก
๏ ใจจริงฉัน ยังรักเธอเสมอ ถึงแม้เธอซ่อนกล มีคนอื่น คนรักจริง เจ็บช้ำต้องกล้ำกลืน ผ่านวันคืนโดยซื่อพร้อมขื่อคา ๏ ฉันจึงจำตัดใจหลีกให้ห่าง เพราะเธอสร้างอุปเท่ห์เสน่หา แต่อวยพรให้เธอ ตลอดเวลา แม้จะหมดคุณค่าเธอคลาไคล ๏ เมื่อขาดฉัน แล้วเธอจะรู้สึก ถ้าสำนึก เท่าทันคงหวั่นไหว เธอมิเคยห่วงหาและอาลัย ถึงวันรักจากไปทำใจเอย ๚ะ๛ |