เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: น่านนที ชลธาร ที่ 10 กันยายน, 2556, 01:21:13 PM



หัวข้อ: ~จากกันนะ~
เริ่มหัวข้อโดย: น่านนที ชลธาร ที่ 10 กันยายน, 2556, 01:21:13 PM
(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/1185273_532821776788320_2143878632_n.jpg)

~จากกันนะ~

สายลมพัดกิ่งไม้ไหวระส่ำ
เหมือนตอกย้ำหัวใจจนไหวหวั่น
ลมพัดเย็นเช่นไรใจร้อนพลัน
เมื่อนึกถึงซึ่งวันผันลาจร

สายลมพริ้วริ้วไล้ดอกไม้ร่วง
หลุดจากพวงช่อเด่นเห็นปลิวว่อน
สุดเหว่ว้าอาลัยใจสั่นคลอน
จำตัดรอนจากไปไม่หวนคืน

สุดที่รักสิ้นภักดีกับพี่แล้ว
มาเปลี่ยนแนวเส้นทางร้างเป็นอื่น
คอยดูแลแต่ใจไม่หยัดยืน
ยากทนฝืนขื่นขมจมโศกา

เราจากกันวันนี้นะที่รัก
เพื่อเธอจักรักใครที่ใฝ่หา
อย่าฝืนทนกับคนที่ตีตรา
ตีสีหน้าว่าเรารักกันดี

แม้เจ็บปวดเพียงใดใจแทบขาด
จำนิราศร้างไปจำใจหนี
ขืนอยู่ต่อก็หมองสองเรามี
สัญญาที่ รักนิรันดร์นั้นลบเลือน

~น่านนที~
๑๐ กันยานยน ๒๕๕๖

(https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQfN-GcsIVxxNQJa1DZ661vYeHxIBDcao7t9fc3NX2Od7Gcj2mbkA)


หัวข้อ: Re: ~จากกันนะ~
เริ่มหัวข้อโดย: พิม วรรณพร ที่ 10 กันยายน, 2556, 01:26:31 PM
(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/1187142_532821950121636_1848465404_n.jpg)

~พี่จ๋าอย่าไป~

หากสายลมพัดให้ใบไม้ร่วง
สายลมลวงพัดใจเปรียบได้เหมือน
สัญญาว่าจะดูแลพี่แชเชือน
รักไม่เตือนพี่เลยถึงเอ่ยคำ

หรือหัวใจเป็นอื่นจึงยื่นขม
สัญญารักเพียงลมให้คมขำ
ถึงได้ลาง่ายนักมิจักจำ
ถึงได้ทำง่ายดายชายพูดจา

ให้จากกันวันนี้ดีที่สุด
แม้สะดุดคำให้ไม่ถือสา
จะจากกันง่ายไหมได้ตีตรา
หรือใครมาเคียงพี่ตีตราจอง

ผิดอย่างไรไม่บอกจึงชอกช้ำ
พี่กลืนกล้ำสิ่งใดจึงได้หมอง
หากปรับตัวปรับใจก็ได้ครอง
ฟ้าสีทองวันใหม่ก็ได้งาม

จะปรับปรุงแก้ไขในสิ่งผิด
จะไม่คิดทวนคำมาย้ำถาม
ขอพี่คิดย้อนไปสองใจตาม
ทุกชั่วยามมีใครแนบใจเนา

 :35:


(https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRdnObd0wGMFFV-UfZTwQpUJwggQ9mBMiu36mChsqFtULQSxQ-NAw)


หัวข้อ: Re: ~จากกันนะ~
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 10 กันยายน, 2556, 01:34:13 PM
(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/1233346_532784056792092_461581311_n.jpg)

~..เหน็บร้าว คอย~

ค่ำคืนหนาวร้าวใจใกล้สว่าง
มองฟ้ากว้างจันทร์น้อยเจ้าลอยเหงา
อีกฝั่งฟ้าเงียบงันหนาวสั่นเทา
ลำพังเราคืนนี้ที่รอคอย

หนาวอิดออดกอดใจเพียงได้อุ่น
แม้หนาวคุ้นเพียงใดก็ใจหงอย
มองหนทางรางเลือนหมอกเลื่อนลอย
เพียงสักน้อยเงาไหนก็ไม่มี

ดั่งว้าวุ่นครุ่นคิดจะผิดไหม
เพียงกอดใจของเขาเป็นเงาพี่
เพียงกอดกายหมายมั่นเคียงฝันดี
เพียงวารีต้องฤดูไม่อยู่ครอง

ก็ไม่นะ..ถ้าคิดว่าจิตขื่น
เพียงแค่ชื่นจิตทำก็ล้ำผ่อง
เพราะอะไรฟ้าคืนยื่นสีทอง
กลางวันหมองส่องดูรู้มืดมน

เพราะใจมั่นหันฟ้ามากลายกลับ
พร้อมยอมรับแม้ใจให้สับสน
ฟ้าคืนเหงาเฝ้าคอยน้อยใจจน
น้ำตาหล่นบนหมอนเปียกปอนรอ

คำสัญญาว่าจะกลับมารับขวัญ
กอดดาวจันทร์อุ่นไอเติมไฟต่อ
คำคืนหนาวร้าวใจยังไม่พอ
พี่ยังก่อไฟหนาวเหน็บร้าวคอย

~พิณจันทร์ กระต่าย ชมแข~
๑๐ กันยานยน ๒๕๕๖

(https://encrypted-tbn1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRhX2Yc3gVFae2Qd1oS8jyspJJZfzp4GhP2t35fuxEGuMN40-v8dg)