เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: เฒ่าธุลี ที่ 08 พฤษภาคม, 2558, 06:51:17 PM



หัวข้อ: "รักเจ้าพระยา"
เริ่มหัวข้อโดย: เฒ่าธุลี ที่ 08 พฤษภาคม, 2558, 06:51:17 PM

(http://lannaartist.rmutl.ac.th/data/attach/348.jpg)

(http://imageshack.us/a/img818/9629/6hc.gif)

ริมนที เจ้าพระยา เรือคลาคล่ำ
บ้านริมน้ำ ดอกอ้อ ช่อสีขาว
อ้อล้อลม ไหวเอน เป็นครั้งคราว
เรือหางยาว นำเที่ยว เลี้ยวผ่านไป

น้ำไหลเชี่ยว แลลิ่ว เป็นทิวโล่ง
เรือลากโยง ลำเดียว น้ำเชี่ยวไหล
เร่งเครื่องแรง เอียงกราบ วาบหวิวใจ
โคลงเคลงไกว กวัดแกว่ง แรงน้ำพา

เรือกระแชง สองลำ พานำเที่ยว
ฝ่าน้ำเชี่ยว เครื่องแรง แซงขึ้นหน้า
นักท่องเที่ยว ชมวิว ทิวพนา
หมู่วัดวา อาราม งามวิไล

เจ้าพระยา น่ารัก มากเหลือหลาย
เย็นสบาย ลมพัด สะบัดไหว
ดอกอ้อขาว กวัดแกว่ง แรงลมไกว
เรือน้อยใหญ่ แล่นผ่าน สำราญตา

เฒ่าธุลี


(http://imageshack.us/a/img818/9629/6hc.gif)

QwKXmYuyxSc


หัวข้อ: Re: "รักท่าจีน"
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 08 พฤษภาคม, 2558, 08:24:09 PM
(http://i138.photobucket.com/albums/q275/TumMongoose/IMGP0579.jpg)

ชลสินธุ์รินใสไหลเรื่อยล่อง
โค้งคุ้งคลองนองเนืองเมลืองค่า
พาดผันผ่านกาลกัลป์วันเวลา
นับคณาผาสุขทุกวานวัน

ชินกับคลองหมองนวลสาวสวนส้ม
สุขอารมณ์เพียงเพ้อละเมอฝัน
ยามดึกดื่นคืนค่อนนอนมองจันทร์
ก็สุขสันต์หรรษาคนป่าดอย

ช่วงเวลาพาเปลี่ยนหมุนเวียนผัน
ชีวิตหันเหห่างใช่วางปล่อย
เคยฟ้ากว้างสร้างฝันดาว,จันทร์ลอย
กลับต้องหงอยในตึกรู้สึกตน

เปลี่ยนดาวเดือนเถื่อนไพรอยู่ไฟสี
หลากล้นหนีปัญหาพาฉงน
คิดสร้างตัวฐานะคละระคน
จึงจำด้นฝ่าไป...ใจเหมือนเดิม

ละอองดิน

(http://upic.me/i/yw/1399171712.png)


หัวข้อ: Re: "รักเจ้าพระยา"
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08 พฤษภาคม, 2558, 08:57:33 PM

ยกมือป้อง มองฟ้า เพลาเช้า
หายใจเข้า ลงลึก ไร้ฮึกเหิม
คายลมแผ่ว แล้วสุด หยุดต่อเติม
ร่างสั่นเทิ้ม ห่อหด หมดอาลัย

ท่ามอบอวล ควันพิษ คลุมมิดทั่ว
ม่านสลัว กั้นกาง ขวางฟ้าใส
อากาศเย็น เห็นแสง แดงรำไร
เที่ยงร้อนไหม้ อบอ้าว ราวอิงเตา

เมฆสีลาย บ่ายค่ำ เริ่มดำมืด
ค่อยเคลื่อนอืด เข้าคาม ข้ามภูเขา
คลื่นลมหวน ครวญคราง ไกลบางเบา
กระแทกเสา บ้านบัง ดังโครมคราม

ช่อมะม่วง พวงลำไย แกว่งไกวหล่น
เหลือค้างต้น ไม่ถึง หนึ่งในสาม
ต้องโรคร้าย แรงรุก แพร่ลุกลาม
ไร้ผลงาม ต่องแต่ง แกว่งไปมา

แถมภัยแล้ง แห้งขอด ตลอดสาย
น้ำเหือดหาย ขุดเจาะ เสาะสูบหา
ยอบานบน ฝนทิพย์ เทวดา
แต่ก็ช้า นานวัน ไม่ทันการ

เก็บเสื้อผ้า สารพัด ยัดถุงปุ๋ย
พาดบ่าลุย น้ำตาพราก ออกจากบ้าน
ผู้ใจดี มีไหม ให้ทำงาน
แลกอาหาร สักมื้อ ยื้อความตาย

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: "รักเจ้าพระยา"
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 08 พฤษภาคม, 2558, 09:15:59 PM
(http://www.teawtourthai.com/accommodation-photo/Mar23132945.jpg)


คิดถึงถิ่นดินสวนจิตครวญครุ่น
ใจว้าวุ่นเสียจังนั่งกระส่าย
ไฉนหนอทุรนกระวนกระวาย
จะย่างกรายคืนฐานบ้านเคยเนา

ท่ารถเมล์เมืองกรุงแสนยุ่งเหยิง
ใจกระเจิงเทิงเถิดเกิดกระเส่า
ดั๊นเต้นแรงพิกลจนเกินเดา
เดินชนเอาชายชราหน้าตาดี

อุ๊ย.!.ขอโทษไม่เห็นกระเด็นหวือ
ของหลุดมือกลิ้งหลุนอย่าฉุนพี่
น้องซุ่มซ่ามไปหน่อยขอถ้อยที
พ่อตาหยียิ้มจ้องต้องฤทัย

จึงซักถามความจริงทุกสิ่งแน่
รับดูแลผู้ชรา...อาสาไหม...?
ตกลงงานบ้านสวนชวนกันไป
ยินพ่อ,แม่ตะโกนไกล...ได้เขยแล้ว

ละอองดิน

 :0493:


หัวข้อ: Re: "รักเจ้าพระยา"
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08 พฤษภาคม, 2558, 10:07:32 PM
(http://www.cbt-i.org/2012/thumb2.php?file=images/pic_origin/MRMEV374BQH9V2Z.jpg&size=450&quality=100&nocache=1)

มาถีงนี่ ดีใจจริง ยิ่งแล้ว
พบพ่อแก้ว แม่แก้ว และลูกแก้ว
นึกว่าไป ไม่รอด จอดต้องแจว
วางถุงแซ่ว ข้างกาย ถวายบังคม

ขอฝากเนื้อ ฝากตัว หัวใจด้วย
เมตตาช่วย ล้างทุกข์ สร้างสุขสม
อยู่อาศัย ให้กิน สิ้นระทม
ขอกราบก้ม รับใช้ ไม่เกี่ยงงาน

จะล้างหน้า ทาแป้ง แต่งตัวเช้า
หวีผมเผ้า เข้าสวน พรวนไถผาล
ปลูกพืชผัก ตักน้ำ รดฉ่ำดาน
ว่างจักสาน ตะกร้า ซ่อมกระบุง

ผูกกระซัง ขังปลา ริมท่าน้ำ
ผสมรำ ข้าว เป็ดปล่อยลงทุ่ง
เกี่ยวหญ้าอ่อน ต้อนควาย สุมไฟยุง
เด็ดผักบุ้ง ก้านใบ ให้เจ้านาย

สูบบุหรี่ ขี้โย มวนโตจ่อ
สีสะล้อ ซอซึง ขันดึงสาย
มีข้าวกิน มีงานทำ ก็ซำบาย
เป็นลูกจาย(เขย) ชอบครับ ไม่กลับลำพูน

รพีกาญจน์

 :12:


หัวข้อ: Re: "รักท่าจีน"
เริ่มหัวข้อโดย: เฒ่าธุลี ที่ 09 พฤษภาคม, 2558, 02:22:37 PM
(http://i138.photobucket.com/albums/q275/TumMongoose/IMGP0579.jpg)

ชลสินธุ์รินใสไหลเรื่อยล่อง
โค้งคุ้งคลองนองเนืองเมลืองค่า
พาดผันผ่านกาลกัลป์วันเวลา
นับคณาผาสุขทุกวานวัน

ชินกับคลองหมองนวลสาวสวนส้ม
สุขอารมณ์เพียงเพ้อละเมอฝัน
ยามดึกดื่นคืนค่อนนอนมองจันทร์
ก็สุขสันต์หรรษาคนป่าดอย

ช่วงเวลาพาเปลี่ยนหมุนเวียนผัน
ชีวิตหันเหห่างใช่วางปล่อย
เคยฟ้ากว้างสร้างฝันดาว,จันทร์ลอย
กลับต้องหงอยในตึกรู้สึกตน

เปลี่ยนดาวเดือนเถื่อนไพรอยู่ไฟสี
หลากล้นหนีปัญหาพาฉงน
คิดสร้างตัวฐานะคละระคน
จึงจำด้นฝ่าไป...ใจเหมือนเดิม

ละอองดิน

(http://upic.me/i/yw/1399171712.png)
(http://1.bp.blogspot.com/-ZnCRfO5rExY/Ukj--GAvWwI/AAAAAAAAAIw/k7Dp8pnpETk/s1600/NakhonChaiSiRiver.JPG)

(http://imageshack.us/a/img818/9629/6hc.gif)

ชลสินธุ์ ถิ่นชัยศรี มีมนต์ขลัง
รวมพลัง ไหลบ่า มาส่งเสริม
แยกจากเจ้า พระยา มาต่อเติม
ชื่อประเดิม แม่น้ำ ลำธารา

ผ่านชัยนาท ยึดถือ ชื่อของเก่า
มะขามเฒ่า นี้หรือ คือพฤกษา
ถึงสุพรรณ บุรี ศรีคงคา
ตั้งชื่อว่า สุพรรณบุรี ผิวดีงาม

ผ่าน นครชัยศรี บุรีสวย
แต่งเติมด้วย วารี ชื่อที่สาม
แม่น้ำ นครชัยศรี รี่ไหลตาม
ทั่วเขตคาม งามสง่า มาก่อนกาล

ผ่าน สมุทรสาคร ตอนนี้หนา
เปลี่ยนชื่อมา ท่าจีนงาม ยามไหลผ่าน
นครชัยศรี จึงเศร้า เหงาดวงมาน
คนสามพราน พาพี่ หนีจากไป

เฒ่าธุลี


(http://imageshack.us/a/img818/9629/6hc.gif)

Crm068rsnEE


หัวข้อ: Re: "รักเจ้าพระยา"
เริ่มหัวข้อโดย: เฒ่าธุลี ที่ 09 พฤษภาคม, 2558, 06:45:48 PM



ยกมือป้อง มองฟ้า เพลาเช้า
หายใจเข้า ลงลึก ไร้ฮึกเหิม
คายลมแผ่ว แล้วสุด หยุดต่อเติม
ร่างสั่นเทิ้ม ห่อหด หมดอาลัย

ท่ามอบอวล ควันพิษ คลุมมิดทั่ว
ม่านสลัว กั้นกาง ขวางฟ้าใส
อากาศเย็น เห็นแสง แดงรำไร
เที่ยงร้อนไหม้ อบอ้าว ราวอิงเตา

เมฆสีลาย บ่ายค่ำ เริ่มดำมืด
ค่อยเคลื่อนอืด เข้าคาม ข้ามภูเขา
คลื่นลมหวน ครวญคราง ไกลบางเบา
กระแทกเสา บ้านบัง ดังโครมคราม

ช่อมะม่วง พวงลำไย แกว่งไกวหล่น
เหลือค้างต้น ไม่ถึง หนึ่งในสาม
ต้องโรคร้าย แรงรุก แพร่ลุกลาม
ไร้ผลงาม ต่องแต่ง แกว่งไปมา

แถมภัยแล้ง แห้งขอด ตลอดสาย
น้ำเหือดหาย ขุดเจาะ เสาะสูบหา
ยอบานบน ฝนทิพย์ เทวดา
แต่ก็ช้า นานวัน ไม่ทันการ

เก็บเสื้อผ้า สารพัด ยัดถุงปุ๋ย
พาดบ่าลุย น้ำตาพราก ออกจากบ้าน
ผู้ใจดี มีไหม ให้ทำงาน
แลกอาหาร สักมื้อ ยื้อความตาย

รพีกาญจน์

(http://dit.dru.ac.th/ka/images/a4_2.jpg)

(http://imageshack.us/a/img407/9218/ryd.gif)

แสนสงสาร รพี หรี่แสงดับ
ถึงตกอับ ทรัพย์จาง หนีห่างหาย
เที่ยวหางาน ไปทั่ว กลัวอดตาย
ลูกผู้ชาย ไม่ช่วย จะป่วยการ

มีคาถา บทหนึ่ง พึงตรัสว่า
คืออุอา กะสะ ธนสาร
อุถึงพร้อม ด้วยความหมั่น ขยันงาน
ให้เสร็จผ่าน ลุล่วง หมดห่วงใย

อาถึงพร้อม ด้วยคำว่า อารักษ์ทรัพย์
เก็บลึกลับ ซับซ้อน ซ่อนเงื่อนไข
พ้นมือโจร ย่องเบา ลักเอาไป
บิดบังไว้ หลบเร้น เป็นความลับ

กะอย่าคบ เพื่อนพาล ผลาญประโยชน์
ก่อแต่โทษ เดือดร้อน นอนไม่หลับ
ชวนดื่มเหล้า เมายา พาเข้าคับ
ล้างผลาญทรัพย์ เงินทอง ต้องหมดตัว

สะเศรษฐกิจ พอเพียง เยี่ยงนายหลวง
ในทุกช่วง ชีวิต คิดให้ทั่ว
จะใช่จ่าย อย่างไร ในครอบครัว
ละความชั้ว ประพฤติดี มีศีลธรรม

คิดเผื่อเหลือ เผื่อขาด ญาติพี่น้อง
ควรเหลียวมอง ชูชุบ อุปถัมภ์
ต่างคนต่าง จุนเจือ เพื่อใช้กรรม
ผาสุกล้ำ ฉ่ำเย็น ไม่เว้นวัน

เฒ่าธุลี


(http://imageshack.us/a/img407/9218/ryd.gif)

MrD5KoVMYpQ


หัวข้อ: Re: "รักเจ้าพระยา"
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 10 พฤษภาคม, 2558, 05:07:39 AM
อากาศแห้งแล้งรุกทุกหมู่บ้าน
ไร้อาหารหญ้าหยวกลวกซอยหั่น
หุงข้าวหักสักมื้อแย่งยื้อกัน
จะแบ่งปันหมูไก่กินไม่พอ

จับใส่กรงลงเล้าเอาไปขาย
จูงวัวควายออกบ้านสงสารหนอ
มันค่อยเดินช้าช้าน้ำตาคลอ
อยู่เจ้าใหม่ใคร่ขอเขาเลี้ยงดี

หมดมื้อนี้ต่อไปใครจะเอื้อ
ผงพริกเกลือข้าวสารอาหารสี
นั่งกอดเข่าเฝ้าจานงานไม่มี
เป็นกุลีแบกหามกล้ามหลบใน(ซูบผอม)

ฟ้าเวิ้งว้างทางเปล่าเขาโล่งล้าน
ไร้ผักหวานเห็ดแห้งมดแดงไข่
ห้วยละหานธารคลองหนองใกล้ไกล
ขาดน้ำใสหิ้วหาบดื่มอาบกิน

กบอึ่งอ่างคางคกเขียดตายหมด
ผักสวนครัวเหี่ยวหดแห้งตายสิ้น
มองทางไหนไอร้อนเหลือแต่ดิน
แม้ผาหินยังแยกแตกทลาย

จึงแบกหน้าหมายมุ่งเข้ากรุงศรี
วอนผู้ดีมีสตังค์ท่านทั้งหลาย
ให้ข้าวน้ำกินนอนพักผ่อนกาย
เพียงรอดตายสักคาบกราบขอบคุณ

 :aab17:

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: "รักเจ้าพระยา"
เริ่มหัวข้อโดย: เฒ่าธุลี ที่ 11 พฤษภาคม, 2558, 09:40:23 PM
(http://news.tlcthai.com/wp-content/uploads/2013/04/0-21.jpg)

(http://imageshack.com/a/img802/7435/2et.gif)

แสนเคียดแค้น ระพี ที่ส่องแสง
แผดเสียแรง แห่งหาย กลายเป็นฝุ่น
น้ำแห้งขอด มอดมลาย กลายเป็นจุณ
หนีซุกซุน หลบร้อน มานอนเย็น

ถ้าร้อนกาย ร้อนไป ใครไม่ว่า
แต่อย่ามา ร้อนใจ ให้ใครเห็น
เข้าจะหา ว่าบ้า ทำหน้าเป็น
ทำพิเรนทร์ เผ่นโผน โจนทะยาน

อากาศร้อน ร้อนใจ ไปกันใหญ่
นี่เมืองไทย ใหญ่อุดม สมสถาน
ทรัพย์ในดิน สินในน้ำ ฉ่ำชื่นบาน
มีแถวบ้าน ย่านไหน ใครอดตาย

หน้าฝนแล้ง แบ่งเบา เข้าช่วยเหลือ
พระองค์เอื้อ สายฝน หล่นเป็นสาย
น้ำแห่งขอด ลอดพ้น จนสบาย
สร้างเหมืองฝาย สายน้ำ ฉ่ำชื่นเย็น

กุ้งปูปลา หาได้ ในบ่อเลี้ยง
เป็นเสบียง เจือจาน ผ่านทุกข์เข็ญ
มีแม่ไก่ ไข่ในเล้า มื้อเช้าเย็น
บ่นลำเค็ญ อนาถ ประหลาดใจ

ดินถล่ม หวั่นไหว ในเนปาล
ทั้งอาหาร ข้าวของ กองโตใหญ่
อยู่ในเขต ดินแดน แคว้นถิ่นไทย
ฟังแล้วใจ สลด คนอดตาย

เฒ่าธุลี


(http://imageshack.com/a/img802/7435/2et.gif)

uJJKmHvBdQk