เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: hort39 ที่ 06 ธันวาคม, 2568, 08:16:06 AM



หัวข้อ: อย่านะ
เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 06 ธันวาคม, 2568, 08:16:06 AM
หากเราเถียงชนะเมียคือเสียหาย
บรรยากาศจะเลวร้ายและย่ำแย่
ต่างคนต่างเงียบไปเหมือนไม่แคร์
ชนะก็คือแพ้อย่างแท้จริง

ทางที่ดีคือยอมเมียไม่ต้องเถียง
เราแค่เพียงรับคำ"ครับทุกสิ่ง"
จะถูกผิดอย่างไรไม่ติติง
สงบนิ่งเข้าไว้ตามใจเมีย

หากว่าทนต่อไปไม่ไหวแล้ว
ใจแน่แน่วถียงไปให้ได้เสีย
คืนนี้นอนนอกห้องไม่ต้องเคลียร์
มอ-สระ-เอีย ไม่ว่าง อย่างแน่นอน...555
 :34:


หัวข้อ: Re: อย่านะ
เริ่มหัวข้อโดย: Msp. ที่ 06 ธันวาคม, 2568, 05:06:20 PM

มีผัวแก่แย่หนักตรงปากพล่อย
วันวันคอยเกรี้ยวกราดบังอาจหอน
กอดเข้าไป! ไหเหล้าเมาแล้ววอน
ผ้ากองซ้อนไม่ซักป๊าบ!สักที

คนเป็นเมียลำบากมากงานบ้าน
ต้องจัดการงานหมุนทั้งนู่นนี่
อยากจะอยู่ยืนชีพเพิ่มสิบปี
อย่าเถียงศรีเมียนะให้ระวัง

รักเมียต้องยอมเมียอย่าเพลียบ่อย
ต้องทะยอยหมั่นจ่ายให้เงินถัง
ดูแลของเครื่องใช้อย่าให้พัง
อย่าเสียงดังเกินเมียให้เพลียใจ


เข้าใจบ่


Msp.

หยอกๆค่ะป๋า ซ้อมรอ เพื่อไรไม่รู้  :1402091751:

  


หัวข้อ: Re: อย่านะ
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 06 ธันวาคม, 2568, 06:38:49 PM


อยู่ชมรมคนรักเมียอ่อนเพลียหนัก
ผ้ารอซักมิพักชักไม่ไหว
ล้างกินตามชามหม้อทดท้อใจ
ทั้งเสื้อในเสื้อนอกทิ้งพอกพูน

หวยชอบเล่นเด่นบนซื้อจนเกรอะ
แชร์เปียเลอะทุกคราวทำท้าวสูญ
เขาตามพ่วงทวงหาช่างอาดูร
บวกลบคูณเจอถี่ยอดหนี้บาน

จะรอมชอมย้อมหน่อยก็พลอยด่า
"มารสุรา" "ขี้เหล้า" เผาเงินผลาญ
คนมันเหนื่อยเมื่อยงงใช่ก๊งนาน
ตามระรานถึงที่สตรีเมีย

ขอจงรับฉับพลัน"เลิกกันเถอะ"
มิอยากเจอะติดตมอารมณ์เสีย
ได้สิเออเจอหน้าจะด่าเคลียร์
แว่ว..เสียงเมีย ! ...เราลุกพรวด..อย่างรวดเร็ว !


เดินมาพอดี ตกใจเล็กน้อย

Jannjao